Drago usiadł na ławce stojącej pod ścianą jednego z budynków. Miecze wbił w ziemie obok siebie. Wyciągnął nogi i położył je na truchle jednego z orków. Ręce splótł za głową. Odpoczywając cały we krwi, z nogami na zwłokach wyglądał iście makabrycznie.

Drago zauważył trzech orków, próbujących dostać się do wioski. Ponownie użył wrodzonych zdolności i stał się niewidzialny. Podbiegł do tej grupy i niezauważony ciał dwoma ostrzami poprzez szyję potworów. Nieświadomi niebezpieczeństwa orkowie padli na ziemię, tryskając krwią z rozciętych tętnic. Krew obryzgała wampira, więc stał się widzialny. Trzeci ork zauważył go i zaatakował. Wampir wykonał blok prawostronny i sparował cios, lecz siłą uderzenia była tak mocna, ze ledwo utrzymał się na nogach. Zanim ork ponownie zaatakował, wampir wykonał cios lewostronny. Amatorski miecz rozciął klatę potwora w poprzek, a Ostrze Valfden dokończyło działa wbijając się w płuca bestii.

Pozostało 11 żywych orków.

Drago wbiegł za mury obronne.
- Uff... zdążyłem. - mruknął. Oparł się o ścianę jednego z budynków, i czekał aż minie ostrzał, by mógł ponownie wkroczyć do akcji.

Wampir w oczekiwaniu na orków skrzyżował miecze za plecami. Lekko przymknął oczy i nasłuchiwał... Blisko, coraz bliżej... Gdy wróg był w miarę blisko, pradawny wampir użył wrodzonych zdolności i stał się niewidzialny. Podbiegł do orków i ciął jednego z nich Ostrzem Valfden III, wykonując potężny cios. Jego miecz bez trudu dotarł do tętnicy szyjnej potwora i rozciął ją. Ork padł na ziemię bryzgając naokoło szkarłatną posoką. Krew ochlapała Dragosaniego, więc na powrót stał się widzialny. Wampir, wyczuwając za sobą wroga wykonał Ostrzem Valfden pchnięcie w tył, odwracając miecz w dłoni i zginając rękę. Ostrze prześlizgnęło się między jego ramieniem a ciałem i ugodziło stojącego za nim orka w pierś. Krwiopijca wyrwał z pochwy drugi amatorski miecz jednoręczny. Kolejny ork padł od ataku lewostronnego. Wampir ciął go amatorskim mieczem jednoręcznym w poprzek, zaczynając od góry. Do tego dołożył pchnięcie Ostrzem Valfden, trzymanym w prawej dłoni. Po tych wyczynach odbiegł szybko od wroga i powrócił do Amena i Anvarunisa.
- Trzech... wasza kolej.

Wampir zajął pozycję między dwa domami, obok bramy wjazdowej. Skrył się w cieniu i z dłońmi na rękojeściach mieczy, czekał na wroga.

Drago z niecierpliwością wypatrywał wroga.
- Ach... Już niemal czuję woń orkijskiej krwi...
Wyciągnął jeden miecz z pochwy i palcem przejechał po ostrzu. Klinga z łatwością go skaleczyła, na co wampir zlizał krew z palca.

- Nie ciężko, lecz ktoś musi czasem kopnąć w tyłek tych dzieciaków. Albo wybić im z głów jakieś głupie pomysły. Już nawet zacząłem. Zaproponowałem, by za zdradę... emm.. Vinni zatkaj uczy. - syn posłusznie zakrył uszy. - By za zdradę nabijać delikwenta na pal i zostawiać do wschodu słońca... Jak myślisz odstraszy to ewentualnych kandydatów do chociażby poparcia Meaneba?

- Ujdzie. Dawniej stolica wyglądała znacznie lepiej. Teraz to tylko wspomnienie. - odparł Dragosani i gestem nakazał barmanowi przyniesienie trzech pucharów krwi. Wysunął jedno krzesło spod stolika i z uśmiechem rzekł.
- Proszę usiąść, jaśnie pani.

Ha! W końcu jakiś ciekawy temat. Mimo iż jestem fanem Black Metalu, to jakoś nie miałem okazji poznać bliżej historii zarówno tego gatunku, jak i jego przedstawicieli. Naprawdę, Anem, wykonałeś kawał dobrej roboty. Czekam na dalsze artykuły, w szczególności na te poświęcone polskiej scenie black metalowej.

Kolejne moje antydzieło. Tym razem zrezygnowałem z rymów. Oceniać.