-
Nazwa wyprawy: Na drodze ku zrozumieniu - Dael
Prowadzący wyprawę: Progan
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: ukończenie zadania szkoleniowego u Respeva
Uczestnicy wyprawy: Dael
Po Poleceniu wydanym przez Druida, Dael sprawdził swój ekwipunek, i wyszedł z miasta kierując się w stronę lasu. Po dojściu do niego stanął na skraju i czekał, był cierpliwy, a coś kiedyś musiało się wydarzyć ...
-
Tak też się stało. Elf jest bowiem niczym wiatr. Minąłeś pola,wkroczyłeś na łąki. A z łąk na pasy ziemi niczyjej, wyciętej dawno temu puszczy, pas który niczym pierścień oddzielał las od łąk i pól. W oddali przed sobą, w połowie szerokości pasa ziemi niczyjej zauważyłeś wielki kamień postawiony w ziemi na sztorc. Samotny pal pośrodku nicości.
-
Podszedłem do niego, było w nim coś ... Majestatycznego. Był jak strażnik stojący na granicy między puszczą a resztą świata. Podszedłem do niego i oddając pokłon jemu jako jednemu z wielu strażników puszczy. -Cóż za wspaniały znak natury, symbol granicy między naszym światem a ... ich światem ? Głaz wydawał się być w pewnym aspekcie bardziej żywy od dużej ilosci istot myślących, pokryty mchem u podstawy był pełen siły natury.
-
Głaz był martwy. Owszem, nosił na sobie symbol. Wyryty w kamieniu przed wiekami, zapomniane, zniszczone wiatrem, deszczem i mrozem. Poznałeś jednak symbol, poznałeś to co przedstawiał. Któż lepiej poznałby drzewo. Symbol ten przedstawiał dwa drzewa, skręcone ze sobą pniami niczym nierozerwalna para. Ich korony tworzyły baldachim nad nimi. Tyle. Rzuciło Ci się jeszcze coś w oczy. Daleko, bardzo daleko, tak po lewej, jak i prawej stronie, przed lasem, na terenie wyciętym przez człowieka stały kolejne wielkie głazy. Jakoby słupy graniczne.
Kiedy dotknąłeś kamienia poczułeś chłód skały. Nic poza tym. Kamień był martwy.
-
Rozejrzałem się ... Możliwe że gdzieś dookoła mnie znajduje się ten symbol, te dwa drzewa skręcone ze sobą pniami.
//Na 1,5 h zniknę, potem odpisze
-
//Pomyłka
-
Nic takiego jednak nie było. Za kamieniem zauważyłeś ścianę lasu, który zdążył się już zazielenić.
-
Hmmm, gdy połączyć te głasy, to utworzą one trójkąt, to co może być w środku ? Pomyślałem i ruszyłem w kierunku środka lasu, idąc od kamienia przy którym przed chwilą stałem, po chwili zagłębiłem się w las.Przed wyruszeniem zapamiętałem pozycję słońca.
-Muszę się potem jakoś odnaleźć
Mruknąłem do siebie Po czym zagłębiłem się w las.
-
Ostrożności nigdy za wiele, warto o tym pamiętać. Zwłaszcza, że czułeś na swoim karku czyjś wzrok.
-
Dopiero po chwili przypomniałem sobie że nie wszystkie stworzenia lasu są przyjazne. Są poza tym też inne zagrożenia chociażby bandyci.Przed wyruszeniem przeszukałem teren w promieniu stu kroków ode mnie szukając śladów i dodatkowo, od tego momentu kontynuowałem swoją wędrówkę skradając się i z łukiem w ręku.Strzała leżała wygodnie w ręku przygotowana do nałożenia na cięciwę. Kontynuowałem swoją wędrówkę.
-
Usłyszałeś chrzęst gałęzi dobiegający polany nieopodal. Przez kwitnący krzak dzikiej pigwy zauważyłeś osobę. Pod drzewo podeszła powoli i niepewnie postać. Poznałeś, że to młoda dziewczyna. Była wysoka, szczupła, spod czerwonego kapturka swojego płaszczyka spływały blond włosy. Miała na sobie dziewczęcą sukienkę. W jednej dłoni niosła koszyk.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/d/de/Czerwony_kapturek_pod_drzewem.jpg)
-
Wydawała się niewinna i niegroźna, ale pozory mogą mylić. Nie chciałem jej wystraszyć, dlatego wyprostowałem się powoli lecz nie zbliżyłem się i cicho przemówiłem
-Witaj
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/thumb/0/0e/Czerwony_kapturek_face.jpg/800px-Czerwony_kapturek_face.jpg)
Dziewczyna przestraszyła się, podskoczyła, odwróciła się i spojrzała na Ciebie swoimi wielkimi oczami. Skinęła Ci głową i swoją złotą główką.
-
Gdy zobaczyłem że dziewczyna wydaje się niegroźna schowałem strzałe do kołczana podszedłem do niej, uśmiechnąłem się by dodać jej odwagi i zapytałem : -Pani, dokąd zmierzasz w ten ciemny las ?
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/thumb/0/0e/Czerwony_kapturek_face.jpg/800px-Czerwony_kapturek_face.jpg)
- Ja... - zawahała się dziewczyna na chwilę i przygryzła wargę, jednakże w Twoich oczach nie znalazła złych intencji, odpowiedziała więc
- Ja idę do swojej babci. Niosę jej wino i ciasto...
-
-Daleko w lesie mieszka Twoja babcia dziewczyno ? Może mogłym jakoś pomóc.. Spytałem delikatnie starając się jej nie przestraszyć.
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/thumb/0/0e/Czerwony_kapturek_face.jpg/800px-Czerwony_kapturek_face.jpg)
- Ja... Niee, dziękuję. Przestraszyłam się tylko Ciebie. I... I tego mężczyzny, którego widziałam całkiem niedawno w lesie.
-
- Jakiego mężczyzny ?
Moja czujność momentalnie wzrosła.
-Nikogo nie widziałem, jak wyglądał i w którą stronę się skierował ?
Od razu znów wyciągnąłem strzałę z kołczana .. Przezorny zawsze ubezpieczony.
-Może to wzrok tego osobnika czułem na sobie przy głazie
Mruknąłem sam do siebie.
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/thumb/0/0e/Czerwony_kapturek_face.jpg/800px-Czerwony_kapturek_face.jpg)
- Był prawie nagi... I jakiś podrapany... Patrzył się na mnie przez dłuższą chwilę kiedy szłam w lesie. Widziałam go tam, o, za tamtą polaną. - wskazała dziewczyna.
-
Spojrzałem się w tamto miejsce, lecz niczego nie ujrzałem. Podziękowałem dziewczynce za informację i skierowałem się w kierunku wskazanym przez nią, jednocześnie szukając śladów i tropów mężczyzny, strzała ciągle leżała w dłoni, przygotowana do wystrzelenia.
-
Kroczyłeś tak już całkiem długo i zaczęło się ściemniać. Co robisz?
-
//Czy znalazłem jakieś ślady ?
Idę dalej, do momentu aż nie będę mógł dojrzeć śladów.
-
Zalazłeś wiele śladów, wszak po zimie zwierzęta budziły się do życia i wykazywały dużą aktywność. Trafiłeś też na ślady dużych butów. Jednakże w lesie zmrok zapada szybciej niż na równinach. Zauważyłeś kilka nor rozkopanych dookoła. ÂŚlady przy norach były świeże, a to znaczyło, że były zamieszkałe.
-
Oddalam się od nor,nie chce przeszkadzać ich mieszkańcom i rozglądam się za drzewem, na które mógł bym się wspiąć i spędzić na nim noc.
-
I znalazłeś takie drzewo. Dużego rozłożystego dęba, którego konary były na tyle nisko byś mógł się na nie wspiąć i były na tyle szerokie, że mogłeś spokojnie na nich usiąść, a nawet położyć się.
-
Pokłoniłem się delikatnie drzewu w podzięce za schronienie, i wszedłem na nie starając się nie niszczyć kory. Gdy znalazłem się na nim postanowiłem że pójdę spać, a obudzę się (a przynajmniej spróbuję) gdy księżyc będzie wysoko, i będę obserwował, a wraz z nastaniem świtu ruszę w dalszą drogę. Wiedziałem bowiem że potrzebuje odpoczynku.
-
W środku nocy usłyszałeś powarkiwanie, sapanie, po chwili pod drzewem pojawiła się maszkara. Bestia wciągała powietrza i rzuciła wzrokiem na prawo i lewo.
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/e/eb/Wilko%C5%82ak_bestia.jpg)
-
Postanowiłem się nie ruszać ... Wiedziałem że z takim potworem nie mam większych szans, jedyną nadzieję miałem w tym że mnie nie wyczuje ani nie zobaczy. W końcu to był lykantrop, to nie był potwór na moje siły.
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/e/eb/Wilko%C5%82ak_bestia.jpg)
Wilkołak zawył przerażająco i rzucił się w stronę nor, które mijałeś jakiś czas temu. Usłyszałeś tam nagle piski i pokwikiwania. Wydawało się, że kretoszczurów.
-
Biedne stworzenia, muszę znaleźć jakiś sposób na odwrócenie uwagi tego potwora od nich tak by mi samemu w miarę możliwości nic się nie stało. Pomyslalem, i zacząłem rozglądać się poszukując wygodnej ścieżki wśród drzew, choćby by wystrzelić jeden pocisk z łuku i uciec.
-
ÂŚcieżki były wygodne ale na ziemi. Siedząc na drzewie mogłeś jedynie nasłuchiwać.
-
Najciszej jak potrafiłem zszedłem z drzewa, i okrążyłem nory od zawietrznej, tak by mnie nie wyczuł. Następnie wyciągnąłem łuk ustawiłem się i czekałem aż potwór wyjdzie z jednej z nor które plądrował.
-
Była noc. Wiosna. Liście drzew utrudniały księżycowemu światłu przebicie się i rozświetlenie okolicy. Widziałeś szamotaninę, słyszałeś piski i wrzaski, ryk i warczenie. Dookoła leciała w powietrze darta trawa, mech i ziemia. Na ostatnią lała się krew. Potwór atakował, gryzł i szarpał. Po drugiej stronie tego pojedynku stały istoty, które w tym świetle mogły być tylko kretoszczurami, w liczbie 4. Były upasione, duże. Kiedy pierwszy z nich padł pod atakiem spotkanego wcześniej futrzaka, pozostałe złapały napastnika i silnymi szarpnięciami pysków i łapek zawlekły go w krzaki gdzie zaczęła się dalsza bitwa.
//:Martwe ciało leży 10 metrów przed Tobą.
//:Walka toczy się 25 metrów przed Tobą, 15 metrów za martwym ciałem.
-
Postanowiłem włączyć się do walki bardziej bezpośrednio Jak będzie trzeba to wpakuje mu strzałę w oko Pomyślałem i zacząłem w miarę szybkim lecz ciągle dość cichym krokiem zbliżać się od zawietrznej w stronę walki.
-
Zbliżyłeś się do ciała kretoszczura. Zauważyłeś, że różni się ono od znanych Ci zwierząt. Miało zrogowaciały pancerz, wyrostki na plecach, racice, był znacznie większy, a z paszczy wystawały wielkie zęby.
-
Cóż to za mutacja, czy to jest naprawde kretoszczur ? Stwierdziłem że nie będę zaczepiać wilkołaka, nie wiedziałem czym były te stworzenia ale nie były zdrowe, a chorą tkankę się wycina.
-
Włochaty stwór zdążył położyć kolejnego przerośniętego kretoszczura, walczył z kolejnym. Ostatni, wykazując się ogromną siłą, oderwał mu cały mięsień łydki i zabierał się za kość. Miały krzepę.
-
I w tym momencie miałem dylemat, po której stronie stanąć ? Wybrałem pomyślałem naciągnąłem swój łuk i wycelowałem w kretoszczura który zabierał się właśnie za kość wilkołaka. Posłałem mu strzałę prosto w oko.
//Korzystam z umiejętności sokole oko
-
Pomogłeś bestii, która uporała się z ostatnim z wypaczonych kretoszczurów (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Wypaczony_kretoszczur). Upadł potem na ziemię krwawiąc i ciężko oddychając. Spojrzał na Ciebie. Jego wzrok był... ludzki?
-
Nie wiedziałem co zrobić ... wydawało mi się że stworzenie nie miało wobec mnie złych zamiarów. I tak nie ucieknę pomyślałem Ukłoniłem się i zacząłem podchodzić do stworzenia.
// Upadł wilkołak czy wypaczony kretoszczur ?
-
//:Wilkołak :D
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/e/eb/Wilko%C5%82ak_bestia.jpg)
Bestia spojrzała na Ciebie i szczeknęła
- Thaaam... w dziuphli! Mikhsthura! - i wskazał drzewo
-
Podbiegłem szybko w stronę drzewa które wskazał i wyjąłem z dziupli miksturę, następnie, podałem mu ją
-
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/e/eb/Wilko%C5%82ak_bestia.jpg)
Bestia odkorkowała, wypiła. Powietrze dookoła niego stężało. Wilkołak dotknął ziemi dłonią i wypowiedział już płynnie
- Ture ae sere. Ture ae sere. Alkar oy taur. - potem spojrzał na Ciebie i rzekł
- Dzięki, młody... Muszę się ubrać - powiedział i odszedł na chwilę za drzewo. Po chwili wyszedł....
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/a/a1/M%C4%99%C5%BCczyzna_w_lesie.jpg)
- Dzięki jeszcze raz, bez Ciebie i Twojej decyzji byłoby ciężko. Mam nadzieję, że Cię nie przestraszyłem, jak pewną dziewczynę przed kilkoma godzinami?
-
Uśmiechnąłem się, byłem szczęśliwy że podjąłem dobrą decyzję, wyciągnąłem w jego kierunku dłoń w geście powitania. Następnie rzekłem -Witaj, jestem Dael, i jeśli mam być szczery to mało brakowało a umarł bym na zawał.Czym były te stworzenia ? Powiedziałem z uśmiechem. -Czym były te stworzenia ? Zapytałem wskazując kretoszczury.
-
- To? To wypaczenia Plagi. Tworzy ona kreatury, które sieją spustoszenie w lasach. Jestem Dan, miło mi - powiedział mężczyzna
- Jestem obrońcą puszczy z ramienia konkordatu puszczy i kniei. Cóż, chociaż teraz jestem nagi... To ułatwia przemianę.
-
- To dobrze się składa, sam bowiem jestem teraz na drodze ku zrozumieniu z ręki Konkordatu
Rzekłem z ukłonem pełnym szacunku dla obrońcy puszczy.
-Czy mogę Ci jeszcze jakoś pomóc Danie ? Zapytałem mężczyzny.
-
Dan spojrzał na Ciebie i rzekł
- Nie, Twoja misja ukończona. Udaj się tam, gdzie wszystko się zaczęło.
-
Ukłoniłem się mężczyźnie, i skierowałem się w stronę granicy lasu , zobaczyłem kamień koło którego przechodziłem wcześniej i podszedłem do niego. Gdy nic tam nie znalazłem (jeśli) udałem się z powrotem do punktu rekrutacyjnego.
-
ZADANIE ZAKOĂCZONE!
Podsumowanie: Dael został wysłany do lasu aby udowodnić, że jest godzien włączenia do społeczności konkordatu puszczy i kniei. Spotkał tam dziewczynę, która powiedziała mu o dziwnym mężczyźnie w lesie. Bohater udał się we wskazane miejsce, jednakże prócz zamieszkałych nor nie znalazł niczego. Podczas snu w koronach drzew usłyszał drapieżnika, był nim wilkołak. Wilkołak zaatakował istoty podobne kretoszczurom, które jednak były wytworem Plagi. Dael postanowił pomóc wilkołakowi z tworami Plagi przez co opowiedział się po stronie konkordatu.
Talenty:
Aktywność: 1 brązowy
Opisy: 1 brązowy
Walka: 0.
-
//Brak podsumowania talentów.