Forum Tawerny Gothic
Tereny Valfden => Dział Wypraw => Wątek zaczęty przez: Anette Du'Monteau w 05 Kwiecień 2014, 23:01:49
-
Nazwa wyprawy: Test kruka #6
Prowadzący wyprawę: Salazar
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Logiczne myślenie, Walka dowolną bronią 50%, chęć dołączenia
Uczestnicy wyprawy: Blaze (Anette)
-Opowiedz więc coś więcej o tej innej grupie. O koleżance też nie zaszkodzi.
-
- Pewnie nie słyszałaś, ale jakiś Traumata Malahar i jego liczna banda, bawi się w grabież i rozboje. Zmniejsza to nasze pole do popisu, a zarazem uczula służby zwiększając ryzyko dla naszych działań... zresztą wiesz jak jest... Przydał by mi się list, w posiadaniu którego jest Komisarz Georg Hertling z Atusel. Włamiesz się na jego posterunek, wykradniesz pewien list, a najlepiej całe akta sprawy, "Czarny Klif" "Tajemniczy M." "Traumata Malahar" takich tytułów poszukaj. Ponadto, wczoraj nasza młoda działaczka doprowadziła moją koleżankę, Astrid Hofferson do komisarza, obok posterunku jest taki areszt. Siedzi tam zamknięta, a posiada groźne informacje - może nawet nam potrzebne. Uwolnisz ją przy okazji jak już tam bedziesz. Weź tę broń. - powiedziała i wręczyła ci wielki topór oburęczny. - Będziesz wiedziała, kiedy się przyda. Jeżeli ci się powiedzie, to będziesz z pewnością godna naszych szeregów, niepodważalnie i bezsprzecznie.
//Otrzymujesz:
Nazwa broni: Wichurka
Rodzaj: topór
Typ: oburęczny
Ostrość: 23
Wytrzymałość: 30
Opis: Wykuty z 1,9kg stali Valfdeńskiej o zasięgu 1,2 metra.
//Pamiętaj o umiejscowieniu w statystykach oraz naliczeniu udźwigu...
-
-Rozumiem, że w takim razie szykuje się podróż prosto do Atusel? - spytała dziewczyna umiejscawiając topór na plecach.
-
- Dokładnie tak. Pamiętaj tylko o jego godzinach urzędowania, uważaj na straże. Georg potrafi czasem przesiadywać na posterunku nawet po odbębnieniu swojej służby.
-
-Postaram się uważać. Jakieś szczególne znaki ma ta Astrid? Czy nie będzie problemu z poznaniem, że to ona?
-
- Młoda dziewczyna blond włosy, bardzo miła, lubi kobiety... Z pewnością poznasz.
-
-Rozumiem. W takim razie się zbieram. Anette pożegnała się i ruszyła przez miasto.
-
Miły spacerek przez miasto wieczorną porą w zimowy wieczór... mroźny wiatr towarzyszył ci w podróży. Tańczące płomienie świec w oknach domów napawały cie miłym widokiem, wręcz rozgrzewały cię wewnętrznie.
-
Anette zacisnęła mocniej bawełnianą szatę wokół siebie. Słyszała o teleportach w mieście i liczyła na znalezienie takowego, który by prowadził do Atusel, lub też w jego pobliże. Chciała tam dotrzeć w miarę szybko.
-
//Jest godzina 23.10
Jeżeli nie poznała struktury miasta i budynków strategicznych to go nie znalazła, a jeżeli znała to w końcu sama znajdzie mimo wiejącego, mroźnego wiatru...
-
Na całe szczęście dziewczyna wybadała nieco terenu wcześniej. Po zadaniu szkoleniowym miała odrobinę czasu, który wykorzystała na treningi i poznanie miasta. Kierowała się więc uliczkami prowadzącymi właśnie do miejsca, w którym owy teleport był.
-
Znalazłaś to miejsce.Teleport mieścił się w pewnym zabudowaniu, chramie. aktywny teleport stał, było to okrągłe, wielkie urządzenie, w którego centrum błyszczała błękitna tafla materii zdolna przenosić w inne miejsca. Przewoźnik stał z boku i znużonym głosem powiedział:
- Portal prowadzi do Atusel, podróż jest darmowa... przełaź.
-
Anette nie zastanawiała się długo i przeszła przez portal.
-
poczułaś jak twoje ciało zostaje pochłonięte przez materię przypominającą ciecz, by zostać rozbite na drobne cząsteczki, najmniejsze elementy. w tym momencie pojawiasz się po drugiej stronie portalu łącząc dokładne te same cząsteczki w całość. W pełni "skompletowana" wyszłaś z portalu a przewoźnik znużony sapnął sobie i powiedział.
- Witamy w Atusel, miłego zwiedzania.
-
-Dziękuje. - odpowiedziała zwięźle dziewczyna. Ruszyła przed siebie wprost do Atusel. Było to spore portowe miasto, które Anette widziała pierwszy raz na oczy. Nie wiedziała gdzie co się znajduje, więc próbowała znaleźć na początku jakąś karczmę.
-
Idąc szlakiem spacerowym natknąłeś się na Karczmę "pod kuternogą".
Karczma "Pod kuternogą" (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Karczma_%22Pod_Kuternog%C4%85%22)
(http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/images/5/5e/Atusel_miasto.jpg)
Największa i najbardziej znana karczma w mieście Atusel. Należała kilkadziesiąt lat temu do miejscowego kaleki, młodego chłopaka imieniem Jack pozbawionego prawej nogi. Plotki głoszą, że chłopak znudzony gadaniną mieszkańców wtedy jeszcze wiejskiej osady rybackiej zaciągnął się na statek piracki, po czym stał się kapitanem a jego drewniana proteza, którą sobie sprawił stała się symbolem prawdziwego pirackiego kapitana. Wtedy też karczma została nazwana "Pod Kuternogą". Co więcej, plotka głosi, że Jack zawsze był właścicielem karczmy, zaś teraz karczmą tak naprawdę zarządza jego syn, Greg. Czy to prawda, nikt nie wie. Faktem jest, że rozwijające się miasto wykorzystała również i ta karczma. Mieszcząc się na nadbrzeżu spacerowym znajduje się przy samej wodzie. Brukowane nabrzeże przyciąga czy to mieszkańców czy przyjezdnych. Karczma zyskała na tym. Powiększyła się, dostawiono dodatkową wielką salę balową, zrobiono alkierzy i powiększono piwnicę. Na piętrze dodano kilkanaście pokojów gościnnych, a od strony nabrzeża postawiono dość obszerną altanę, a której można posiedzieć przy piwie, ginie czy winie oglądając wschód słońca czy wsłuchując sie w morskie fale.
-
Karczma, którą znalazła Anette wydawała się odpowiednim miejscem żeby chwilę odpocząć i zasięgnąć języka o mieście. Dziewczyna zbliżyła się do lady.
-Witajcie karczmarzu. Późna pora już i chciałabym wiedzieć czy macie jakieś wolne pokoje.
-
- Oczywiście że mamy, 15 grzywien za mały pokoik, 20 za taki dla małżeństw, albo biznesmenów w delegacji - wiesz duże wyrko. No chyba, ze apartament szlachecki, to 40 grzywien.
-
-Wystarczy mały. - odparła dziewczyna i wręczyła niewielką sumę. -Jeszcze jedna rzecz panie. Wybierając się do was widziałam to i owo. Ogółem rzecz biorąc nic dobrego dla ludzi z tego miasta. Macie może tutaj jakąś strażnicę, czy coś w tym rodzaju?
-
- Nie martwcie się obywatelko o bezpieczeństwo. My jesteśmy od tego.
Powiedział strażnik miejski chwytając cię za ramię. Mimowolnie obróciłaś głowę i zobaczyłaś trójkę strażników miejskich w pełnym umundurowaniu. Puścił twoje ramię i mówił dalej.
- Cóż takiego niedobrego widziałaś? Właśnie wracamy z patrolu i nic niepokojącego nie widzieliśmy.
Zdezorientowany karczmarz nie chciał wtrącać się do tej rozmowy, dał ci tylko klucz i wraz ze swoim wycieranym kuflem przesunął się na drugi koniec lady, do innego klienta.
-
Dziewczyna zrobiła nieco smutną i zakłopotaną minę.
-Bo zauważyłam jak część handlarzy kantuje tutejszych biednych ludzi na cenach. To takie niesprawiedliwe... - odrzekła udając pogardę wobec nieuczciwych handlarzy. -Ale ludzie też mówią o bandytach zbierających się na trasie do Atusel. Podobnież za nic sobie mają patrole straży. Mówią że i tak nie wyściubiacie nosa poza mury miasta. A ja jestem pewna, że panowie są bardziej odważni i raczej nie pozwolą na coś takiego, prawda?
-
- Handel to handel, rynek kreuje popyt i podaż, jeżeli ludzie płacą za towar więcej niż jest on wart, to znaczy, ze stać ich na to, i nic tobie ani nam do tego.
Powiedział strażnik coraz bardziej nerwowy na nieudolne tłumaczenie.
- W mieście nic złego się nie dzieje i nie nasza sprawa to, co się dzieje poza jego murami. Z czymś takim zgłoś się do służb porządkowych oddziałów armii i najemnych strażników gmin, dystryktów i księstw. I nie pytam się ciebie, co ludzie mówią, tylko co widziałaś, i czego chcesz od naszych strażnic miejskich. Radziu dawaj kajdanki weźmiemy ją na przesłuchanie skoro coraz mniej logicznie się tłumaczy, ba nawet nas obraża, funkcjonariusza państwowego na służbie do cholery... co za motłoch w tych miastach teraz siedzi....
Powiedział a jeden z jego dwóch kompanów zaczął szukać kajdanek w swoim ekwipunku...
-
Straż miejska zasrana. ÂŁapali by kogo popadnie. Dziewczyna spięła się i przeskoczyła między strażnikami udając się biegiem ku wyjściu. Anette natychmiast się rozejrzała i zaczęła biec w stronę portu.
-
Pobiegli za tobą, biegli w stronę portu, są 5 metrów za tobą. W tym momencie biegniesz długim prostym szlakiem, który torowany jest "niewielkimi" kamiennymi płotkami wysokości 1,5 metra. Jeden ze strażników zatrzymał się ściągając kuszę i celując do ciebie... Pozostała dwójka dalej pedzi za tobą wołając: Stać w imię prawa! Jest ciemno, niewiele widzisz, lecz nieopodal ciebie pojawił się szyld Targu niewolników, zaś naprzeciwko niego stała opuszczona rudera, swoisty bliźniak jeden, jedyny dom mieszkalny w dzielnicy pełnej burdeli, knajp i innych instytutów portowych... zauważasz, ze drzwi do lewej rudery są otwarte.
-
Anette pobiegła przed siebie i rzuciła się ku otwartym drzwiom nieznanego jej domostwa. Wszystko było lepsze niż otwarta walka z strażnikami.
-
W ostatnim momencie uskoczyłaś przed wypuszczonym przez strażnika bełcie. Dwójka pozostałych strażników Zaczęła się siłować z bramką by wedrzeć się na posesję, tym samym miałaś dość czasu by się gdzieś skryć.
jeżeli weszłaś do środka to widzisz duże pomieszczenie wysokie na 4 metry, niczym wielka stodoła. Posiada pewne piętro w kształcie litery "L", nie zasłaniając nawet połowy pomieszczenia. Taki mały zakątek u góry, niczym poddasze. Na to poddasze prowadzą drewniane schody. Wdzierając się do domu poślizgnęłaś się na posadzce, zobaczyłaś, ze jest tam mnóstwo krwi, oraz wyrwane z zawiasów drzwi po przeciwległej stronie domu, prowadzące na podwórze.
-
Dziewczynie nie podobało się to miejsce. Przez nieuwagę pośliznęła się na plamach krwi, co ją tylko zdenerwowało. Spojrzało szybko na coś w rodzaju poddasza. Jednak Anette nie miała zamiaru przeszukiwać go. Musiała się stąd wynieść, a ślady krwi i górne piętro może zajmie strażników jeśli tu dotrą. Wyszła więc na podwórze.
-
Podwórze niestety poza prowadzeniem boczną stroną domu na przody posesji nie prezentowało sobą niczego. Mnóstwo krzaków, chaszczy porozwalanych mebli ogrodowych, no ruina, niezamieszkała, niezadbana, syf smród u wszechogarniające ubóstwo. Oczywiście było ogrodzone 2 metrowym płotem, prowadzącym gdzieś indziej, gdzie? tego nie wiesz...
-
Nie mając wiele do zdziałania, Anette wspięła się na płot i przeszła na drugą stronę.
-
Gdy przeszłaś przez płot trafiłaś do posesji Georga Hertlinga - Zorientowałaś się po tym, że właśnie wchodził przez bramkę i szedł w kierunku wejścia, kiedy nagle zeskoczyłaś z płotu stając 2 metry od niego. w pierwszym momencie zamurowało go, po czym otrzeźwiał i zaczął mówić.
- A ty tu ku*wa czego! Zjeżdżaj mi z posesji ale już? Co za czasy, specjalne grządki skopałem przed zimą,a ty mi tu teraz udeptujesz glebę, a zaraz śnieg spadnie. wypie*dalaj!
Zorientowałaś się, ze musi być po północy, skoro Georg Hertling wraca do domu... Straż miejska zgubiła twój trop, bardziej zajęci byli śladami krwi w posesji za płotem, niż dziwną młodą dziewczyną o kształtnych biodrach, w sam raz do rodzenia dzieci...
-
Nie zwlekając dziewczyna uciekła z posesji nieznajomego. Zgubiła pościg, więc spotkanie z mężczyzną, który wyłącznie sobie na nią pokrzyczał, nie specjalnie ją przejęło.
-
Jesteś w centrum atusel, miedzy posesją Georga Hertlinga i w pobliżu jego posterunku. W oddali widziałaś budynek, przy którego wejściu stoi 4 ochroniarzy, dwoje z pochodniami, dwoje na baczność. w budynku są też okna, sam budynek nie wygląda na zbyt imponująco wielki na zewnątrz...
-
Anette zaczęła w pobliżu szukać jakiegoś miejscowego. Musiała zorientować się co nieco w miejscu, w którym właśnie się znalazła.
-
Późna pora oraz chłód skrzętnie pozbawiały ciebie ewentualnego towarzystwa na ulicy.
-
Nie widząc nikogo innego, dziewczyna zbliżyła się odrobinę w stronę budynku posiadającego ochronę. Jednak wciąż trzymała się na uboczu. Chciała po prostu mu się przyjrzeć nieco lepiej.
-
wraz ze zbliżaniem się widziałaś dokładniej strażników, były bardzo dobrze wyekwipowani. płytowe zbroje i błyszczące bronie, nawet w świetle tych kilu pochodni i palących się latarni wyglądały imponująco. Sam budynek po stronie, gdzie sali strażnicy musiał mieć około 6 metrów szerokości, lecz był znacznie dłuższy, na jakieś 10 metrów.
Na boku 10 metrów były 3 okna, stosunkowo niewielkie, szerokości 60 centymetrów wysokie na metr - w sam raz by ledwo wejść, na wysokości parteru, zatem wystarczy nogę przełożyć by wejść do środka, lecz są zamknięte, a w pomieszczeniach panuje całkowita ciemność...
-
Anette wolała nie ryzykować już dzisiaj. Wróciła do karczmy gdzie wcześniej była. Unikając wszelkiego wzroku ruszył na górne piętro i odnalazła swój pokój. Dla bezpieczeństwa zamknęła go, a następnie położyła się na łóżku.
-
I zasnęłaś.
//Sam opisz do której śpisz. Pamiętaj, że fabularnie jest około 1 w nocy.
-
Dziewczyna nie potrzebowała długiego snu. Obudziła się w okolicach godziny 7 rano. Szybko ubrała spodnie, buty i swoją bawełnianą szatę. Przypasała też wszystko co było potrzebne. Niepewnym krokiem zeszła na dół i rozejrzała się.
-
Klientów nie było, wszyscy jeszcze drzemali, poza karczmarzem który pilnował biznesu. Spoglądając za okno zauważyłaś, że jest jeszcze ciemno.
-
Anette zbliżyła się do karczmarza.
-Witajcie panie. Na pewno wiecie co nieco o tym mieście, prawda?
-
- Tylko tym razem nie pytaj mnie o żadne strażnice, ani nie wyzywaj przy mnie straży, mam dość problemu ze schlanymi klientami co noc, starczy mi kłopotów.
-
-Znajdę w tym mieście kogoś kto kłopotów się nie boi? Kogoś kto by lepiej mnie wysłuchał niż ci zawszeni strażnicy z dnia wczorajszego?
-
- Nie znam tutejszych przestępców. Zajmuję się karczmą, poza pijanymi awanturnikami nikogo takiego nie znam.
-
Ech. Westchnęła w myślach dziewczyna.
-Poproszę w takim razie trochę suszonego prowiantu jeśli macie.
-
- Darmowe... Mam trochę wczorajszego chleba, 3 bochenki, oraz darmową wodę. Jeżeli chcesz coś pożywniejszego, to będziesz musiała zapłacić.
-
-Chodziło mi bardziej o mięso i odrobinę wina.
-
Karczmarz podał ci menu:
Dostępny towar:
- Piwo (2 grzywny)
- Mocne Piwo (3 grzywny)
- Gin (5 grzywien)
- Wino (3 grzywny)
- Ryżówka (1 grzywna)
- Mleko (1 grzywna)
- Miód (2 grzywny)
- Woda (darmowa)
- Kawa (1 grzywna)
- Herbata (1 grzywna)
- Pieczeń z dzika (10 grzywien)
- Kurczak (3 grzywny)
- Kaczka (4 grzywny)
- Szybkie Danie (ziemniaki+kotlet) (2 grzywny)
- Stek (2 grzywny)
-
-Szybkie danie i wino. Dziewczyna położyła 5 grzywien na blacie.
-
Karczmarz zwinął grzywny i po 10 minutach podał ci szybkie danie wraz z winem.
-
Dziewczyna zabrała posiłek. Zabrała się za niego w szybkim tempie. Nie był za specjalnie wykwintny, ale też nie był zły. Gdy Anette skończyła, opuściła karczmę i wybrała się na miasto. Chciała się nieco rozejrzeć. Głównie przy posterunku, który dostrzegła wczoraj.
-
Gdy jadłaś, podanie posiłku i reszta spraw zajęła ci dobre 30 minut. gdy dotarłaś do posterunku, co także trwało dało już godzinę 8 rano, tym samy wschodziło słońce.
Docierając na posterunek zauważyłaś zmianę, nie było żadnej straży, natomiast co jakiś czas do budynku wchodzili ludzie. Wiedziałaś, że jako instytucja pełni pracę od rana do nocy, zaś komisarz Georg Hertling przychodzi tylko na określone godziny.
-
Anette postanowiła skorzystać z tej okazji i wybrała się na posterunek. Być może zwiedzenie tego miejsca coś jej da.
-
Gdy weszłaś na posterunek pokazało ci się dziwne zjawisko.
Zobaczyłaś pomieszczenie szerokości 3 metrów o długości 6 metrów. po dwóch krańcach pomieszczenia były okna, zaś na dłuższych bokach były drzwi, jednymi właśnie weszłaś, a drugie były 3 metry przed tobą.
Po obu stronach pomieszczenia stało po jednym biurku, a za każdym biurkiem siedział urzędnik odziany w piękną płytowa zbroję i bronią przy pasie, lecz zajmowali się raczej papierkową robotę. Jeden z nich zawołał ciebie ręką po czym przemówił.
- Witam na głównym posterunku straży górniczej, porucznik Sentin Erork, w czym mogę pomóc?
-
-Witam, jestem nowa w mieście i po prostu się rozglądam. Weszłam tutaj bo chyba warto wiedzieć gdzie się zgłosić w razie problemu. - odparła z uśmiechem. -Czy to tu urzęduje niejaki komisarz Georg? - spytała zaciekawiona.
-
- Czy mógłbym prosić o twoje dane osobowe? Musimy prowadzić "księgę gości". - Powiedział i spojrzał przyjaznym wzrokiem na ciebie.
-
-Ophelia Marune. - odpowiedziała swobodnie. -Może pan odpowiedzieć na wcześniejsze pytanie? - dodała rozglądając się z zaciekawieniem.
-
- Marune... coś mi to mówi... nie znasz czasem Eury Marune? pokrewność może? - Zapytał.
- No tak... urzęduje tutaj, jest dowódcą formacji, urzęduje w różnych godzinach, zależnie od dni tygodnia. Wywieszka jest tam na tym czymś... - Powiedział zakłopotany szukając właściwego słowa i wskazał dłonią na oprawione w ramę i szkło namalowane w pełnym majestacie popiersie Georga Hertlinga w odświętnym umundurowaniu, poniżej zaś były godziny jego pracy.
-
-Raczej to tylko zbieżność nazwisk. Albo krewna o której akurat nie słyszałam. Dzisiaj wszystko jest tak bardzo pokręcone...sam pan wie... - odpowiedziała dziewczyna. Zbliżyła się do rozpiski urzędowania komisarza. Przyglądała się też samemu portretowi Georga. Teraz mogła rozpoznać go w wczorajszym właścicielu ogródka do którego się dostała. Anette uznała to za dość zabawne.
-
- No tak... tak bywa. W czymś mogę jeszcze pomóc?
Zapytał urzędnik , gdy przyglądałaś się rozpisce na której pisało o pobycie Georga hertlinga na posterunku: w ciągu tygodnia pracy od 16 do 24. zaś w weekendy od 10 do 24. A ze mamy dzisiaj poniedziałek, to obowiązuje pierwsza informacja, jest obecnie godzina 8:30.
-
-Poleca pan obejrzeć jeszcze jakąś rzecz tutaj bądź w mieście?
-
- Szczerze mówiąc nie wiem. pełnię służbę tutaj oraz w kopalniach, niewiele cazasu na zwiedzanie zabytków. Więcej na takie tematy powiedzą chyba przeciętni mieszkańcy tego miasta.
-
-W takim razie dziękuje za informację. Miłego dnia pracy życzę. Powiedziała Anette i wolnym krokiem przeszła przez korytarz dokładnie się rozglądając.
-
Wolnym krokiem przechodząc przez korytarz, poza dwoma biurkami na krańcach pomieszczeń oraz obu urzędnikach, dwóch oknach, i drzwiami na przeciwko drzwi wejściowych, obrazem komisarza i innymi obrazkami przedstawiającymi malunki kopalń regionalnych malarzy, nic nie widziałaś więcej interesującego i ciekawego... może te zamknięte drzwi do wewnątrz były czymś niekoniecznie znanym.
- A więc do widzenia pani Ophelio Marune.
-
Anette wyszła na zewnątrz i zaczęła przechadzać się uliczkami wokół posterunku i innymi okolicznymi dróżkami. Dobrze było poznać otoczenie, żeby nie było więcej niespodzianek, jak wtedy gdy uciekała przed strażą. Poza tym miała czas aż do końca zmiany komisarza.
-
Jest godzina 9.00 więc komisarza na posterunku jeszcze nie było. Wszelkie okoliczne dróżki były jakże sympatyczne, stosunkowo duże, w końcu to już centrum Atusel. ÂŁadne kamienne drogi, oraz biegający tłum załatwiający swoje sprawy. Przechadzając się wokół budynku spojrzałaś w kierunku okiennic. w całym budynku z zewnątrz naliczyłaś 5 okiennic, 1 drzwi frontowe. Spoglądając z zaciekawieniem w każde okno zobaczyłaś, że posterunek podzielony jest na 3 równe części, 3 równoległe pomieszczenia o takich samych wymiarach, 6x3 metrów. Potwierdziły to pierwsze pomieszczenie w którym byłaś, oraz drugie, które mogłaś zerknąć przez okna. drugie pomieszczenie było wręcz kopia poprzedniego z drobną różnica. zamiast biurek stały duże stoły, na jednym były kajdany oraz parę narzędzi tortur, na drugim zaś mapy, pionki, flaszki i inne cuda. Zagadką było trzecie pomieszczenie które widziałaś jedynie w niewielkim skrawku. Przez jedno jedyne okno, które było dla tego pomieszczenia, prowadziło do małego kantorka 3x2 metra, stały tam 2 krzesła, miotły, wiadra, szufelki i inne narzędzia do sprzątania. Pozostała część pomieszczenia była odgrodzona i nie prowadził tam żaden otwór typu okna, bądź drzwi z wyjątkiem drzwi wewnętrznych.
Do samego posterunku prowadziły 4 drogi, wzdłuż wszystkich boków budynku. dwie z nich prowadziły w kierunku dzielnicy portowej, pozostałe dwie w dalsze części centrum miasta oraz na rynek.
//Jeżeli opis jest niezrozumiały, to narysuję...
---
//Mniej więcej coś takiego:
(http://www.iv.pl/images/85617165558402960728.jpg)
//Prostokąty: Widziane drzwi,
//Kreskowane miejsca na ścianach to okna,
//Pomieszczenie na szaro, jest to coś, czego nie widzisz.
//Dookoła tej bryły są to drogi. Dłuższy bok budynku ma 9 metrów, krótszy 6 metrów.
-
Dziewczyna zaszyła się w mieście obserwując posterunek i czekając na odpowiednią godzinę.
-
// Co konkretnie chcesz obserwować - okna, drzwi frontowe, kantorek? Z jednego miejsca całego budynku nie widać... poza tym do której godziny czekasz i jaki okres czasu opisać... Jest 9.00
-
//: Drzwi frontowe. A chce przewinąć do "umownej" godziny końca pracy Georga.
-
Przed drzwiami frontowymi stale stało dwóch strażników. co dwie godziny się zmieniali do momentu, aż wybiła godzina 15.00. O godzinie 15 przybyło 4 nowych strażników zmieniając dwójkę na straży, pozostała dwójka weszła do środka, i wkroczyła do drugiego pomieszczenia, w którym były mapy oraz stoły tortur - zauważyłeś to, gdyż zapalono tam świece w oknach. Równo o godzinie 15:58 zobaczyłeś jak ze swojej posesji (na której notabene dreptałeś poprzedniego dnia), wyszedł w pełnym umundurowaniu wojskowym Komisarz i dumnym krokiem przemierzył paręnaście metrów. Straż otworzyła przed nim drzwi i wszedł do środka. Każdy kolejny petent mający sprawę do załatwienia był niewpuszczany do środka, wpuszczano wyłącznie osoby, które zrywały uprzednio karty na zostanie ochotnikiem straży górniczej - przyjmowali zlecenia. Czas mijał nieubłaganie i przez posterunek przewijało się mnóstwo osób. o Godzinie 18 zobaczyłeś, jak dwójka strażników wychodzi, rozpoznałeś w jednym z nich znajomą twarz z dzisiejszego dnia: Sentina Erorka. Jednocześnie w pierwszym pomieszczeniu zgasły świece, co można było uznać za zamknięcie spraw bieżących, którymi zajmowali się urzędnicy. O godzinie 23 w drugim pomieszczeniu zgasły świece i przed budynek wyszła kolejna dwójka strażników, lecz tym razem zostali na miejscu, jako zwiększenie ilości strażników do ochrony i pilnowania budynku. Gdy obserwowałeś ich długi czas, zauważyłeś, ze regularnie co 15 minut dwójka z nich opuszcza miejsce stacjonowania i okrążają budynek - osobno oboje, jeden idzie w lewą stronę od wejścia, drugi w prawą i okrążają tak budynek. trwa to całe 5 minut. po 10 minutach od zakończenia spaceru ponawiają tę samą czynność. O godzinie 23.45 usłyszałeś hałas na ulicy, gdy zwróciłeś wzrok w tamtą stronę zobaczyłeś bijatykę 3 osób. dwójka strażników machinalnie rzuciła się do rozdzielenia bijących się, oraz do zastosowania środków przymusu jakim dysponowali by ich uspokoić, pokojową czy siłowo - bez znaczenia, najważniejsze, ze zauważyłeś opuszczenie patrolowania w tym momencie na czas bijatyki. Uspokajali trójkę 10 minut, dopiero po zażegnaniu sporu odbyli patrol wracając na swoje miejsca - godzina 23.50. Wybiła godzina 24.00 a Georg nie wychodził. Po strażnikach widać było zniecierpliwienie oraz dosyć nieprzyjemne nastroje po zajściu. patrole które prowadzili były dosyć rzetelne. obserwowali wszelkie kąty, oraz elementy posterunku jak okna i mury w poszukiwaniu zmian "czy się ktoś tu nie kręci niepożądany". Najwyraźniej było tam coś na tyle istotnego, ze trzeba to porządnie chronić.
-
Anette postanowiła poczekać jeszcze chwilę. Czasu ma w bród.
-
o godzinie 24.30 wyszedł Komisarz Georg Hertling przed budynek, pożegnali się honorami salutowaniem i innymi ceregielami wojskowymi. Na koniec usłyszałeś co mówił do strażników, tak ci sie słuch wytężył.
- Idę do Mojej gosposi, wracam niedługo by kontynuować przesłuchanie. Pilnujcie budynku ze szczególną uwagę, a i za godzinę pójdźcie nakarmić zwierza. I nie spać mi na straży bo jaja pourywam.
Powiedział i obrócił się na pięcie i odmaszerował do swojego domostwa. Jest dokładnie godzina 00:35 Kiedy zniknął w drzwiach swojego domu, po pięciu minutach dwójka strażników rozpoczęła obchód dookoła budynku.
-
Anette zbliżyła się do budynku straży. Czekała w ukryciu aż patrol wróci na swoje miejsce.
-
Obchód trwał dokłądnie 5 minut, jest dokładnie 45 minut po północy, kiedy zakończyli swój obchód, następny rozpocznie się po 10 minutach, o ile nie zajdą nadzwyczajne okoliczności, jak to wynikało z obserwacji.
-
Spojrzenie Anette padło na ulicę. Poszukiwała jakichkolwiek mężczyzn, którzy o tej porze mogliby być nieco bardziej nieprzytomni i skłonni do wykonania tego co wymyśliła.
-
Widziałaś jak z ulicy portowej, przed wejście na posterunek szło 3 pijanych ludzi. śpiewali sobie pirackie pieśni marząc o powrocie na morze. w tym momencie odczuwali właśnie chwiejność niczym na wzbudzonym morzu, zapewne dlatego udzielił im się ten nastrój... są 10 metrów od strażników.
-
Młoda dziewczyna zbliżyła się do nieznajomych.
-ÂŁadny wieczór panowie. Słyszałam że tutejsi to wilki morskie. I to takie, które potrafią rozgrzać kobietę samym spojrzeniem. Czy któryś z was jest może tak dobry? - spytała zalotnie. -Widzę że każdy z was ma silne ramiona, ale nie każdy może być taki wilkiem, prawda? W którym z was drzemię ta natura...
-
Dwóch było na tyle roztańczonych, że gdy środkowy odsunął się do nich by podejść do ciebie padli na ziemię i zawyli z bólu, najpewniej robiąc coś sobie. ÂŚrdokowy podszedł do ciebie i od razu chwycił ciebie za bark i pchnął na ścianę. Gdy uderzyłaś o ścianę chwycił za swoje portki by wziąć się do dzieła.
- No malutka, mam nadzieję, ze jesteś bez bielizny bo nie mam czasu.
Nim jednak zdążył zdjąć spodnie usłyszałaś gwizd i tupot nóg.
- Stać W imię prawa! - Wrzasnął jeden z dwójki strażników biegnących do was, są 10 metrów od was, nie widzą was dokładnie...
-
Nie poszło dokładnie tak jak planowała Anette, ale częściowo podziałało. Dziewczyna nie zamierzała dać się temu obwiesiowi. Wyprowadziła najsilniejszego kopniaka jakiego potrafiła w jego kroczę.
-
Od razu z bólu padł na kolana ciężko sapiąc.
//ÂŻeby facet facetowi coś takiego zrobił ;/ wstyd i hańba ci, nie dostaniesz reputka.
A straż się do was zbliżała, są 8 metrów od was widzą ciebie coraz to wyraźniej...
-
Nie czekając zbytnio na rozwiązanie, Anette pobiegła w ciemne zakątki dzielnicy portowej. Wybrała drogę z niej prowadzącą do budynku straży. Zanim się przy nim znalazła, rozejrzała się dokładniej.
-
No nie widziałaś strażników, ale słyszałaś nadal wyjących z bólu i drących się wniebogłosy strażników...
-
Dziewczyna przemknęła do ściany budynku straży. W szybkim tempie skorzystała z wejścia jakim było okno.
-
//W jaki sposób korzystasz skoro okno jest zamknięte? Wybijasz szybę czy coś?
-
Anette musiała zrobić nieco hałasu żeby otworzyć okno. Oddaliła się od muru i spojrzała na budynek po przeciwnej stronie, jednak nie dokładnie w linii prostej od okna. W końcu dziewczyna nie chciała żeby zdarzenie miało miejsce dokładnie pod oknem przez, które zamierzała wejść. Podeszła nieco bliżej, po czym dotknęła jednej z run wiszącej przy pasie. Wyciągnęła przed siebie dłonie i skierowała je w stronę okolicznego budynku. -Heshar! - wypowiedziała słowo. Z dłoni wystrzelił ognisty podmuch podpalając część zabudowań. Wtedy Anette z uśmiechem wróciła do okna. Do wybicia okna użyła trzonka topora, który dostała. Starała się to zrobić w miarę cicho mimo wszystko.
-
budynek zaczął zajmować się ogniem, początkowo zauważyło go 5 osób, po chwili rozległ się wrzask, który zwabił pozostałą dwójkę strażników. afera jaka wybuchła rozbudziła całą dzielnicę i ludzie zaczęli wychodzi przed domy tworząc ogromny tłum i hałas. w przeciągu apru minut wnerwiony komisarz wyszedł an zewnątrz i zaczął doglądać sprawy...
W ferworze zamieszania nikt nie zauważył twojego wybicia okna i wdarcia się do środka... lecz usłyszałaś takie słowa Georga, jakże donośne mimo hałasu, słowa... wydzierane przez gadło okrzyki raczej...
- OCHOTNICZA STRAÂŻ GĂRNICZA WRACAĂ NA POSTERUNEK! STRAÂŻ WODNA ZARAZ PRZYBĂDZIE I ROZWIÂĄÂŻE PROBLEM. ROZEJÂŚĂ SIĂ SKURWYSYNY DO SWOICH DOMU WYPIE*DALAĂ BO POZAMYKAM WSZYSTKICH!
rozglądając się zauważyłaś, ze jesteś w malutkim pomieszczeniu 3x3 metra, kończące się drzwiami, był to swoisty kantorek do prywatnych rozmów oraz narzędzi czystości, stały tutaj dwa krzesła, miotły, wiadra i szmaty, nic specjalnego...
-
Dziewczyna podeszła do drzwi i sprawdziła czy są otwarte.
-
Były otwarte.
Za twoimi plecami kilkoro ludzi odchodziło od zamieszania jakie wzbudził pożar.
-
Anette pewnym krokiem weszła do środka pomieszczenia. Zamknęła również za sobą drzwi.
-
Gdy zamknęłaś drzwi zauważyłaś... ze kompletnie nic nie widzisz, usłyszałaś psie warczenie.
-
Dziewczyna próbowała przyzwyczaić wzrok do ciemności. Jedną ręką sięgnęła po swój sztylet, a drugą jednak lekko uchyliła drzwi.
-
Warczenie przerodziło się w ostre szczekanie. Gdy uchyliłaś drzwi zobaczyłaś jak Taru na ciebie skacze, jest dosłownie parę centymetrów od twoich arterii ze swoją paszczą.
1x Taru (http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Taru)
-
Dziewczyna zasłoniła się ręką wyposażoną w karwasz przed zębami psa, a drugą wycelowała w szyję zwierzęcia. Sztylet szybko pomknął ku swojemu celu.
-
Gdy zasłoniłeś się ręką, Taru rzeczywiście wgryzł się weń łamiąc sobie jeden kieł. Lecz sztylet nie trafił gdzie chciałaś. Bowiem taru jednocześnie machnął łapą by ranić ciebie pazurami. Z bólu jaki wywołało wbicie sztyletu w łapę pościł uścisk z karwasza i delikatnie cofając się na tylnych łapach zadał cios drugą łapą atakując ciebie pazurami.
-
Anette odskoczyła delikatnie w tył unikając łapy zwierzaka. Zwinnym ruchem wyciągnęła dłuższe ostrze, które wielu nazywało Sędzią. Nie czekając za długo użyła swej broni. Wyprowadziła proste pchnięcie w głowę psa. Ostra klinga nie miała zbytnich problemów z przejściem przez kości. Napastnik osunął się na podłogę.
Mając już spokój dziewczyna schowała ostrza i wróciła do przeszukiwania pokoju w którym się znalazła.
-
Gdy walka się skończyła a adrenalina w twoich żyłach topniała usłyszałaś, że hałasy ucichły na ulicy. W pomieszczeniu widziałaś zarys tego co się tam znajduje, bowiem drzwi są tylko lekko uchylone, więc blask od pożaru niewiele tutaj oddziałuje. widzisz że znajdują się tutaj dwa fotele, zaś ręką wymacałaś, ze jesteś parę centymetrów od jakiegoś biurka, lecz gdzie i co sie tam znajduje w ogóle nie jesteś w stanie ocenić.
-
Niezadowolona Anette otworzyła drzwi szerzej i dobrała się do biurka.
-
Otworzenie drzwi wiele pomogło, a zarazem stwarzało spore zagrożenie, gdyż osoby wracające z widowiska mogły ciebie odkryć - na szczęście dla ciebie fascynacja pożarem była większa i nie zauważyli ciebie. Gdy zabrałaś się za biurko zobaczyłaś mnóstwo papierów lezących na biurku, 4 szuflady oraz 2 skrzydła biurka, wszystko pozamykane na metalowe zamki, samo biurko jednak było z drewna. Narastająca cisza napawała ciebie jednak niepokojem, gdyż mimo pożaru Georg uspokoił towarzystwo i jest w pobliżu, ba czterej tępi strażnicy będą musieli wrócić do swych czynności.
-
Dziewczyna przejrzała pośpiesznie papiery leżące na biurku. Pamiętała nazwy, o których powiedziała jej zleceniodawczyni.
-
"Raport z Kopalni żelaza"
"Zamówienie na pieczywo i napoje do kopalni srebra"
"Upomnienie od Rady miasta za niewypełnianie powierzonych zadań"
"Groźba sankcji na opieszałość działań straży górniczej"
"Podanie o dymisję ze stanowiska Komisarza"
"Kochanie, czekam na ciebie w ciepłym łóżku"
I tym podobne pergaminy poukładane na stosach, nic związanego choćby w najmniejszym stopniu z podanymi od dziewczyny słowami.
-
Mimo to Anette zagarnęła trzy papiery. Te traktujące o raporcie z kopalni, upomnieniu od rady miasta i dymisji ze stanowiska komisarza. Schowała je pośpiesznie w poły szaty. Dziewczyna zgrabnym ruchem sięgnęła po topór, który jej dano i rąbnęła parę razy w miejsca zamknięte zamkami.
-
Drewno to było dębowe, jak każdy wie - dąb twardym drewnem jest, lecz nie na tyle by nie otrzymać uszkodzeń od tej broni. po paru silniejszych uderzeniach, jakże niegramotnych, bowiem nie dość, że to wielki topór oburęczny, a pomieszczenie bardzo małe (3 x 3 metra), to nie potrafisz go skutecznie używać. W końcu po około pół minuty udało ci się odrąbać kawał drzwiczek i ukazał ci się jedna jedyna teczka z papierami, zauważyłaś, ze wystaje z niej pierwszy kwit: List od M. do przywódców małych grup łupieżczych.
-
Z tego co pamiętała dziewczyna, jedna z wspomnianych osób posiadała "M", więc zabrała papiery i schowała. Postanowiła jeszcze rozejrzeć się po reszcie pokoju, czy aby niczego nie przegapiła.
-
Gdy wyciągnęłaś kwit z akt sprawy, razem z nim wyleciały jakieś dwie rzeczy, niewielkie, upadły na ziemię tworząc dziwaczny dźwięk, może trochę jak coś okrągłego metalowego o marmurową posadzkę.
Rozglądając się po pomieszczeniu zauważyłaś, ze są jeszcze 2 drzwi, jedne prowadzące w lewo, czyli zapewne w kierunku wejścia, drugie zaś prowadzące na przeciwko, do kolejnego pomieszczenia bez okien, lecz te drzwi były całe metalowe, miały zasuwę zabezpieczoną kłódką z nieznanego ci minerału...
W tym momencie usłyszałaś okropny wrzask Komisarza Georga Hertligna z oddali, słyszałaś go całkowicie wyraźnie mimo odległości 18 metrów.
- KURWA! OKNO WYBITE KTOÂŚ SIĂ WÂŁAMUJE...
//Te trzy kropki zostaną dokończone, teraz twoje działania, zależnie jak daleko je opiszesz, tak posunę działania. Jeżeli mogę coś doradzić, to metodę małych kroków, lecz dokładnie i precyzyjnie opisanych, bym nie posuwał akcji zbyt daleko.
-
Anette domyśliła się co to za dźwięk. Przykucnęła i zaczęła szukać dłoniami klucza lub czegoś co mogło by go przypominać. Macała podłogę obiema dłońmi, gdy widziała że były to dwa przedmioty. Zwracała uwagę na każdy możliwy zimny dotyk jakie by uświadczyła przy spotkaniu z metalem.
-
Wymacałaś dwie rzeczy 1 grzywnę oraz pierścionek.
Otrzymujesz:
1 Grzywna
1x Nazwa: srebrny pierścień
Wartość: 25 grzywien
1x Nazwa: List od M. do przywódców małych grup łupieżczych.
Opis: List zawierający informacje o planach i propozycjach dla małych grup bandyckich.
1x Nazwa: Akta Czarnego Klifu "ACK"
Opis: Szyfrowane akta sprawy arumaty Malahar oraz organizacji Czarny Klif
//Proszę, abyś nie dopisywał sobie niczego, dostaniesz wszystko po zakończeniu wyprawy. Treść listu otrzymałeś już na PW, treść akt sprawy będzie obecnie niedostępna.
- STRAÂŻ DO OKNA JA IDE PRZEZ DRZWI!
Usłyszałeś jak troje osób rozpoczęło bieg przełajowy w kierunku okna.
//Georg jest w odległości 3 metrów od drzwi wejściowych, każde kolejne drzwi dzielące ciebie od niego oddzielone są 3 metrami, razem twoja odległość od niego to 9 metrów
//Strażnicy rozpoczęli bieg w twoim kierunku, byli 12 metrów od okna, ty zaś jesteś już 6 metrów od okna. Dzieli ich od ciebie 18 metrów.
-
Anette zawiodła się nieco na swoim znalezisku. Jednak nie zrażona całą sytuacją chwyciła znów topór oburącz. Wzięła porządny zamach i rąbnęła ostrzem w kłódkę wisząca u metalowych drzwi.
-
Kłódka została rozcięta w pół, gdyż wykonana była z mosiądzu. Pękła umożliwiając ci otwarcie wrót. Za wrotami usłyszałaś chichot dziewczyny.
Georg dobiegł do drzwi frontowych i je otworzył, zaś strażnicy pokonali 4 metry w twoją stronę.
//Georg jest w odległości 6 metrów od ciebie + 2 drzwi
//Strażnicy są w odległości 8 metrów od okna, ty zaś 6 metrów od okna... dzieli was od siebie 14 metrów.
-
-Astrid? - spytała dziewczyna dotykając dłoniami drzwi. Widziała że kłódka nie była jedynym zabezpieczeniem.
-
- Tak to ja, długo jeszcze?!
Nadal wrota były zabezpieczone zasuwą, której nie odsunęłaś, aby się tam jeszcze dostać...
//Przeciwnicy przemieścili się o 1 metr w twoim kierunku...
//Georg jest w odległości 5 metrów od ciebie + 2 drzwi
//Strażnicy są w odległości 7 metrów od okna, ty zaś też 6 metrów od okna... dzieli was od siebie 13 metrów.
-
Anette przesunęła zasuwę i otworzyła drzwi.
-Biegnie tutaj komisarz i strażnicy.
-
- Odjazd.
Powiedziała Astrid chwytając za topór oburęczny który dzierżysz i wyszarpnęła ci go z łap chwytając go sama. korzystając ze swych zdolności akrobatycznych i innych tym podobnych przeskoczyła biurko znajdując się od razu w połowie pomieszczenia z oknem. Ty zaś obracając się zdziwiona, zobaczyłaś dwa ciała lezące pod metalowymi wrotami, ze skręconymi karkami...
//Astrid jest 2 metry od okna, ty 6 metrów.
//Przeciwnicy przemieścili się o 1 metr.
//Georg jest w odległości 4 metrów od ciebie + 1 drzwi
//Strażnicy są w odległości 6 metrów od okna, ty zaś też 6 metrów od okna... dzieli was od siebie 12 metrów.
-
Anette również pobiegła w kierunku okna. Wykorzystując niedawno wytrenowane umiejętności akrobatyczne wykonała sporego susa podobnie jak Astrid. Również udało jej się pokonać podczas skoku biurko. Chciała jak najszybciej wydostać się przez to przeklęte okno.
-
- Prowadzisz. - powiedziała Astrid chwytając topór jedną ręką u podstawy topora, kierując go za plecy.
- Zaraz was ku*wy dorwę!
Powiedział Georg Wyłamując z futryny drewniane drzwi prowadzące do pomieszczenia swojego gabinetu.
//Astrid jest 2 metry od okna, ty również 2 metrów.
//Przeciwnicy przemieścili się o 1 metr.
//Georg jest w odległości 5 metrów od ciebie (przechodzi przez drzwi)
//Strażnicy są w odległości 5 metrów od okna, ty zaś 2 metry od okna... dzieli was od siebie 7 metrów.
-
-Biegniemy w stronę portu. Pełno tam magazynów i całej reszty. ÂŁatwo się ukryć i zgubić pościg. - powiedziała Anette i wyskoczyła oknem. Od razu skierowała się do wyjścia z terenu budynku straży właśnie ku portowi.
-
Przemierzając dwa metry przeciwnicy też tyle zrobili. Astrid by zgubić pościg wykonała solidny zamach bronią rzucając nią pod nogi strażników. Ci zatrzymali się by nie dostać bronią.
- Do mojej chaty. Słyszałam, ze juz tam byłaś i rozdeptałaś mojemu sąsiadowi ogródek.- powiedziała i zaczęła wykonywać skoki akrobatyczne w twoim kierunku, w którym biegłaś by ciebie dogonić. Astrid spowolniła pościg o 4 metry.
-
Obie kobiety poznały nieco sztuczek akrobatycznych, więc w dość żwawym tempie przebyły zabudowania miejskie. Na ich celowniku znalazł się port i stara rudera, w której wcześniej Anette pośliznęła się na krwi.
-W razie co uważaj na podłogę już na miejscu.
-
Dotarliście na miejsce bliźniaka, lecz weszłaś w złą część budynku.
- A ty gdzie, ja mieszkam tu, po prawej stronie.
Powiedziała Astrid wchodząc do siebie.
//Pościg za wami trwa, lecz oddaliłyście się od strażników na tyle, ze zniknęłyście im z oczu.
- Kto cie przysłał po mnie?
-
-Ktoś kto nie chciał dać im sposobności abyś rozgadała się na herbatce u komisarza.
-
- Myślę, że nikt nie jest taki głupi by mnie o takie coś posądzać.
Powiedziała Astrid i zniknęła w mroku swych pomieszczeń. poprzez wpadające światło, przez otwarte drzwi zobaczyłaś, że jest to lustrzane odbicie domku w którym byłaś prędzej, lecz z jedną różnicą, dolny poziom budynku nie był pusty, wręcz przeciwnie, zadbany i pełen różnych mebli, stolików biurek barków i szaf.
- Czyżbyś próbowała mi ubliżyć sądząc, że wygadała bym się Georgowi? - zapytała będąc schowana w mroku, nie dostrzegasz jej w tym momencie....
-
-Nie znam cię za specjalnie i nie oceniam. A przywykłam nie pytać o wiele rzeczy w czasie pracy. Jednak chętnie dowiedziałabym się czemu tak im zależało na uwięzieniu ciebie.
-
- Zadałaś niewłaściwe pytanie, powinnaś zapytać, czemu nie wiedzieli, że ktoś zechce mnie uwolnić... no ale trudno. Zamknęli mnie za dezercję, zaciągnęłam się na ochronę kopalni. - Powiedziała i zobaczyłaś jak nagle zapala się pochodnia, dzięki dwóm krzemieniom, badylowi drewna oraz szmacie nasączonej naftą. Zaczęła szukać czegoś na podłodze i kolejno zdejmowała deski. gdy zdjęła, wzięła parę zwojów pergaminu. Zatknęła między deski pochodnię i rozebrała się do naga... - Konstrukcja kopalni, każdej jest inna, moi mocodawcy potrzebują planów konstrukcji. - mówiła podchodząc do szaf i wybierając nowe rzeczy, takie same, lecz nie zniszczone - nówki wręcz, ubrała się. Po czym poszła do innej szafy i wzięła swoje bronie, zauważyłaś, że były to dwa sztylety, dwa topory jeden oburęczny drugi jednoręczny, oraz 5 noży. Po chwili gmerania wzięła karwasze. wykonała energiczne ruchy nadgarstkami sprawdzając czy wysuwają się ostrza - z sukcesem powiódł się test. Ubrała się i ponownie wzięła pochodnie w ręce. - Trzeba spalić ten dom i wszystkie moje pozostałe notatki, nie mogą nic znaleźć, uciekliśmy przed pościgiem, więc przyjdą przeszukiwać mój dom, ten w którym właśnie jesteśmy. Musimy stąd iść. - powiedziała i wręczyła ci pochodnię, sama zwinęła zwoje do tobołka i zawiesiła na plecach, założyła płaszcz z kapturem by zakryć swoja twarz i czekała...
-
Anette zaczęła od podpalenia reszty papierów. Później przechodziła po kolei do różnych drewnianych elementów wyposażenia i dawała im się zająć ogniem z pochodni.
-
Dom powoli zajmował się ogniem od środka.
- No to prowadź. - powiedziała Astrid.
-
-Najłatwiej będzie udać się portalem do stolicy. - powiedziała, a później zaczęła iść w kierunku, z którego tu wcześniej przybyła.
-
Dotarłyście do portalu. Teleport mieścił się w pewnym zabudowaniu, chramie. aktywny teleport stał, było to okrągłe, wielkie urządzenie, w którego centrum błyszczała błękitna tafla materii zdolna przenosić w inne miejsca. Przewoźnik stał z boku i znużonym głosem powiedział:
- Portal prowadzi do Efehidon, podróż jest darmowa... przełaźcie.
-
Kobiety się przeniosły. Potem Anette poprowadziła je obie w głąb uliczek starego miasta i rynku. Trzeba było odnaleźć teraz Avenel.
-
W niedługim czasie dotarłyście do miejsca spotkania. Kobieta była już tam i czekała na was.
-I jak twoje łowy mała? - zapytała z oddali, lecz gdy zobaczyła Astrid na jej twarzy zagościło zaskoczenie <huh> .
-
-Można powiedzieć że udane. Choć jednak wole brunetki. - odparła z szelmowskim uśmiechem. Wyjęła papiery ukryte w swojej szacie i wręczyła kobiecie.
-
Zleceniodawczyni wzięła papiery i zaczęła czytać. Astrid stanęła i ze skrzyżowanymi ramionami zaczęła się wydzierać:
- A ja to co niby, powietrze?! - Zapytała wkurzona brakiem zainteresowania swoją osobą.
- No witaj kochana, witaj. Chyba wiesz...
- Wiem, że Kessie nie ma racji, ona jest nietaktowna i się nie nadaje.
- Wydostała cie z aresztu, załatwiła jego akta sprawy, wybacz, ale tego nawet ty nie zrobiłaś jak dotąd.
- Dobrze wiesz, ze Liga Cienia nie potrzebuje tych akt. Mamy własne metody działania, którym ten prymitywny wybryk, dewastacja połowy centrum Atusel by nie był w ogóle zaakceptowany.
- Macie inne metody - wasza sprawa. Mogła byś być mi potrzebna kiedyś...
- Macie wygodne fotele w krukach, chętnie tam zagoszczę kiedyś, ale nie teraz. żegnaj kochanie. - Powiedziała, podeszła do zleceniodawczyni i obdarowała ja soczystym długim pocałunkiem. Następnie pomachała tobie ręką i zniknęła między murami miasta pnąc się w kierunku najwyższych wierz...
- Ah tak... De Monteau... Zadanie wykonane pięknie, masz tutaj mieszek... - powiedziała i podała ci mały mieszek.
//Nie jestem władny, aby uznać, ze należysz do kruków czy nie, sam to musisz zrobić. W mojej ocenie zaliczyłeś zadanie. Mam nadzieję, ze twój post wykona te akcje jako bezpośredniego dołączenia, wówczas zamieszczę podsumowanie wyprawy wraz z nagrodami i resztą.
-
Avenel podała również niewielki klucz i powiedziała o zejściu do kanałów w kolejnej alejce. Dziewczyna posłuchała, po czym udała się w wyznaczone miejsce. Znalazła rzecz jasna zamknięte zejście. Tu przydał się klucz.
Chwilę minęło nim ujrzałaś w kanałach oświetlony tunel. Prowadził do jakiegoś pomieszczenia co wydawało się nieco nienaturalne w takim miejscu. Mimo pewnych obaw ruszyłaś dalej. W pewnym momencie pod wpływem światła pochodni zauważyłaś zbliżającą się do ciebie postać. Była dość niskiego wzrostu. Gdy stanął przed tobą, dostrzegłaś iż był to krasnolud. Miał niewielką przystrzyżoną brodę, dziwny kapelusz na głowie, a na ramieniu szczura, który wydawał się mu towarzyszyć.
-Witajcie panienko. Widzę, że już mamy do czynienia z nie byle kim. Jestem Ragni Blakrog, a to mój towarzysz Ogryzek. Szczurek pisnął na wspomnienie imienia. -Od dziś można cię uznać za część naszej ekipy. Dobrze się spisałaś, ale to i tak dopiero twój początek. Mam jednak wrażenie, że szybko się połapiesz. Po tych słowach krasnolud uśmiechnął się. -Teraz zmykaj do głównej siedziby.
-
Wyprawa zakończona!
Podsumowanie: Anette Navarre, zgodnie z poleceniem zleceniodawczyni udała się do Atusel. Poszukiwała informacji na temat lokacji i schronienia w karczmie, gdzie niestety straż miejska zainteresowała się nią i w wyniku rozmowy i podejrzeń planowała przesłuchać na komisariacie. Anette uciekła straży chroniąc się w opuszczonym budynku, uciekając dalej wpadła na ogródek Komisarza Georga Hertlinga, gdzie miała okazję zamienić z nim zdanie. Będąc w pobliżu posterunku dokonała jego oględzin. Nie chcąc ryzykować wróciła do karczmy przespać się noc. Kolejnego dnia o poranku udała się w pobliże posterunku, weszła do srodka by dokonać rozeznania w budynku, następnie wyszła chowając się i znajdując miejsce niewidoczne, doglądała z ukrycia posterunku. Po północy, gdy posterunek został pusty, poza 4 strażnikami dokonała dywersji, poprzez wszczęcie burdy z 3 pijaczynami, oraz wywołała pożar sąsiedniego budynku sprowadzając tłumy gapiów oraz zwracając uwagę straży posterunku. dokonała włamania przez okno, następnie splądrowała gabinet, wówczas został wykryty włam. Udało jej się w porę uwolnić więźnia i uciec wraz z nim do opuszczonego budynku w porcie. chowając się skrzętnie zgubiły pościg strażników i Georga Hertlinga. Poz gudbieniu pościgu, Anette wraz z uwolnionym więźniem wróciła do zleceniodawczyni, która pozwoliła jej zostać członkiem organizacji Krwawe Kruki. Dziewczyna zeszła do kanałów sama gdzie dostała dyspozycję udania się do siedziby krwawych kruków.
Nagrody:
- z posterunku georga hertlinga - 1 Grzywna
- od zleceniodawczyni - 25 Grzywien
Razem: 26 Grzywien
Pozyskane przedmioty:
1x Nazwa: srebrny pierścień
Wartość: 25 grzywien
1x Nazwa: List od M. do przywódców małych grup łupieżczych.
Opis: List zawierający informacje o planach i propozycjach dla małych grup bandyckich.
1x Nazwa: Akta Czarnego Klifu "ACK"
Opis: Szyfrowane akta sprawy arumaty Malahar oraz organizacji Czarny Klif
Talenty:
Blaze - Anette Navarre
Aktywność - 1 złoty talent (+1 złoty talent za bonus rasowy)
Opisy - 1 złoty talent
Walka - 1 srebrny talent
Bonus pieniężny - 250 Grzywien
Blaze - Anette Navarre staje się pełnoprawnym członkiem organizacji: Krwawe Kruki
-
Blaze zamienił 1 złoty talent na 2 srebrne talenty.