Skryć się przed słońcem

[Dragosani]

- Nadludzko wyczulony słuch to morduje to twoje ostrzenie... - mruknął Drago. - Mi się podobało, szczególnie to pierwsze. Drugie raczej takie... oklepane. Ot, pioseneczka o tym jak to rzekomo wspaniałe są kobiety na tym jednym określonym skrawku świata. Ale za to pierwsza pieśń po prostu cudna - wydał królewską ocenę.

[Quinn]

- Dziękuję Drago - elf z uśmiechem przyjął słowa uznania - Znać w tobie melomana i człowieka światowego, potrafiącego docenić wysublimowane melodie.

[Dragosani]

- Wampirem - poprawił go Drago. - Do wychwycenia pełni walorów tej pieśni potrzeba dobrego słuchu, człowiek by nie podołał. - Spojrzał przez ramię w tył. - Ilu z was właściwie wie jak powozić? Ja mogę prowadzić i całą drogę, ale nie zaprzeczam, że trochę od tego odpocząć też bym chciał.

[Kenshin]

Kenshin wysłuchał i drugiej pieśni, która była dość popularna. Swoją drogą o gustach nie chciał dyskutować, bo dla niego obie pieśni były zacne.
- Ja potrafię i mam w tym wprawę, także mogę ciebie zmienić, powiedz tylko kiedy.
Rzekł do nieśmiertelnego, który zamiast skupić się na drodze, obracał głowę do tyłu! Dość niebezpiecznie można rzec.

[Imago]

- No przecież muszę go naostrzyć - odpowiedział drugiemu wampirowi. - To nóż do rzucania, a nie do masła. Z resztą... poczekaj aż będę ostrzył miecz - wskazał kciukiem leżąca na jego nogach broń w pochwie. Schował nóż i wyjął następny. Też zaczął go ostrzyć. Głównie sztych. To on trafiał w cel.

[Quinn]

- Dziękuję i tobie, Kenshinie, za słowa uznania - elf skinął orkowi głową i zapatrzył się przez chwilę na ostrzony przez wampira nóż. W ramach kontry za każdym razem gdy Imago przeciągał osełką po klindze Quinn kontrował to donośnym akordem wygrywanym na lutni. Szczerzył się przy tym wesoło.

[Dragosani]

- Za coś mnie pokarał, Zartacie? mruknął Drago, gdy jego uszy zaczęły być atakowane z dwóch frontów. Bóg nadziei nie raczył odpowiedzieć. I jechali tak dalej, powoli przez noc. Trochę po północy wóz skręcił lekko. Dragosani skierował go na niedużą polanę położoną w pobliżu strumienia. Zatrzymał wóz.
- Konie musi odpocząć - powiedział krótko. - I wy też. Zjedzcie coś, prześpijcie się. Rano ruszamy dalej. Ale za dnia niech powozi ktoś inny. - Odprzęgł wierzchowca od wozu i poprowadził go do strumienia, coby zwierze mogło się napić.

[Vulmer]

Vulmer uczynił podobnie do Draga, zszedł z konia i zaprowadził nad strumień by ten się napił. Elf zrobił podobnie. Kucnął obok i nabrał w ręce chłodnej świeżej wody i napił się. Wytarł mokre ręce o koszule a potem odprowadził Cudacusa bliżej furgonu. Z wozu pobrał kawałek suszonego mięsa i przysiadł na ziemi oparty o koło jedząc.

[Kenshin]

Kenshin zdjął już opatrunek, który zrobił mu wampir. Rany zagoiły się i już pod tym względem było w porządku. Dalsza trasa przebiegła spokojnie w miłej atmosferze można, by rzec. Ork zszedł z wozu, by nieco rozprostować swoje kości, kiedy ogłoszono przerwę. Łowca również napił się wody z okolicznego źródła, czując orzeźwienie. Następnie oparł się o wóz, zajadając suszone mięso było one dobre, aczkolwiek trochę gumowate. Jednak nie zamierzał marudzić na głos! Mogło to podejść pod obrazę majestatu i hojności króla. 
- Rano mogę ja prowadzić. Idealna pora dla mnie.
Rzekł do Draga, żeby potwierdzić wcześniejsze słowa, powiedziane niedawno na wozie. I nadal wcinał suszone mięso, przegryzając je owocami taka mieszanka valfdeńska.

[Imago]

Imago schował nóż oraz osełkę, po czym wysiadł z wozu i rozprostował nogi. Zabrał z niego katanę, którą podpiął do pasa. Poczęstował się krwią, jaką na wozie wiózł dla nich Dragosani. Grzechem byłoby nie skorzystać. Ziewnął, nie ze zmęczenia, a bardziej z nudy.

[Dragosani]

Dragosani wrócił uwiązał konia do pobliskiego drzewa, przy jakiś zaroślach coby zwierzak mógł poskubać sobie świeżych roślin. Wampir wrócił do wozu. Jego sirin krążył sobie po polanie, niepewnie zerkając w las i węsząc.
- Imago, próbowałeś już latać w lesie, między drzewami? - Drago zapytał młodszego wampira, wyrażając tym głęboką troskę o jego wykształcenie, czego zapewne i tak nikt nie doceni.

[Quinn]

Również i Quinn zeskoczył z wozu i pobrał swój prowiant. Żując powoli kawałek suszonego mięsa zaczął spacerować wokół obozu, rozglądając się z ciekawością, byli bowiem już daleko od stolicy, a elf był ciekaw jakie ślady może dostrzec w pobliżu, jeśli jakieś były. Wszak dobry tropiciel nieustannie doskonali swoje zdolności.

[Dragosani]

Quinn dostrzegł dwa potencjalne ślady bytności zwierząt w tej okolicy. W jednym miejscu na skraju polany część zarośli była wygnieciona i połamana, jakby coś sporego tamtędy przeszło. Tuż obok tego miejsca na ziemi leżała sporych rozmiarów, brązowa i ewidentnie świeża kupa. Coś dużego było niedawno w okolicy i całkiem prawdopodobne, że wciąż jest.

[Imago]

Dragosani wrócił uwiązał konia do pobliskiego drzewa, przy jakiś zaroślach coby zwierzak mógł poskubać sobie świeżych roślin. Wampir wrócił do wozu. Jego sirin krążył sobie po polanie, niepewnie zerkając w las i węsząc.
- Imago, próbowałeś już latać w lesie, między drzewami? - Drago zapytał młodszego wampira, wyrażając tym głęboką troskę o jego wykształcenie, czego zapewne i tak nikt nie doceni.

- Nie, jeszcze nie, nie licząc krótkiego lotu podczas walki ze zjawami, to nigdy nie fruwałem po lesie - odpowiedział Imago. Zdziwiła go ta troska Dragosaniego. Taka nie Dragowa była. - Nie wiedziałem, że aż tak się przejmiesz moim szkoleniem... ale chętnie bym spróbował.

[Dragosani]

- Jeżeli się rozbijesz na drzewie, to cała ta nasza wyprawa straci sens - nie dał się Drago. - A widziałem już takich, co mieli takie wypadki, dlatego wiem jak ważny jest ciągły trening umiejętności, aby w czasie próby nie skończyć na drzewie.

[Imago]

- Więc jaki to ma być trening? - spytał. - Myślałem, że skoro mam się nie rozbić na drzewie, to mam trenować lot między drzewami, analogicznie do odbijania strzał.

[Dragosani]

- O tym właśnie mówię - odparł Drago. Wskazał na las. - Teraz masz okazję do potrenowania tego na spokojnie, bez prawdziwego zagrożenia. Więc gdy zagrożenie nastąpi, będziesz miał praktykę.

[Imago]

Imago zamyślił się, patrząc w las. Oceniał gęstość rozstawienia drzew i planował w głowie trasę. Jego wampirze oczy widziały w ciemności jak za dnia, dodatkowo widziały dalej. Mruknął w zamyśleniu. Popatrzył na Drago.
- Jakieś porady?

[Quinn]

Elf nie zapatrywał się zbytnio w odchody, ocenił tylko "z wierzchu" do jakiego zwierzęcia mogłyby należeć, wszak pozostalości po roślinożercach były znacząco różne od drapieżników. Podszedł bliżej do zarośli i ocenił ślady, a następnie spojrzał przed siebie, sprawdzając gdzie biegnie trop.

[Dragosani]

Imago zamyślił się, patrząc w las. Oceniał gęstość rozstawienia drzew i planował w głowie trasę. Jego wampirze oczy widziały w ciemności jak za dnia, dodatkowo widziały dalej. Mruknął w zamyśleniu. Popatrzył na Drago.
- Jakieś porady?

- Postaraj się omijać drzewa - poradził Dragosani.

Elf nie zapatrywał się zbytnio w odchody, ocenił tylko "z wierzchu" do jakiego zwierzęcia mogłyby należeć, wszak pozostalości po roślinożercach były znacząco różne od drapieżników. Podszedł bliżej do zarośli i ocenił ślady, a następnie spojrzał przed siebie, sprawdzając gdzie biegnie trop.

Kupa była sporych rozmiarów, więc i stworzenie, które ją pozostawiło musiało być niemałe. Jej konsystencja sugerowała stworzenie mięsożerne. Ślad zaś prowadził w gęstwinę, która potem przerzedzała się, przez co ciężej było kontynuować tropienie. Czułe uchy elfa wychwyciły zaś ciszę. Podejrzanie głęboką jak na tę porę roku, doby i samo miejsce w środku lasu. Zupełnie jakby okoliczne zwierzaki wyczuwały zagrożenie. No ale to mogło być wywołane obecnością wampirów, prawda? Gdzieś w oddali (ale nie za daleko) dało się słyszeć odgłos łamanej gałęzi.