Cień króla

[Dragosani]

- Chyba się zdecyduję na warownię. Jak mogę tam trafić? - zapytał Drago, oczyma umysłu widząc zamek, który był miejscem masakry, czego nieobecnym świadkiem był czytając wspomnienia zabitego wampira.
- I całkiem możliwe, że spotkałem tę grupę wampirów - powiedział. -  We wiosce, przed obozem Arnulfa i jego Srebrnej Ręki, nie znam nazwy... Atakowały ją. Podpaliły domy, spedziły mieszkańców jak bydło. Tak jak to mają ci zwyrodnialcy w zwyczaju. Ale nie będą więcej sprawiać problemów. Zabiłem ich wszystkich.

[Feanor Ihareg]

Usłyszawszy co zrobiły wampiry, mężczyzna splunął. Poźniej uśmiechnął się krzywo. -Ta, jasne... Ty sam...- Powiedział niby kpiąco, jednak cofnął się o kilka kroków. Minę miał nietęgą. -Twierdzę znajdziesz tam, o!- Wycelował palcem w stronę gór. -Widzisz ten szczyt? Cholera, bo ja nie. Przeklęte hemis. W każdym razie, za nim jest druga góra. Pomiędzy nimi dwoma zaś jest przełęcz. Twierdza zawieszona jest nad przełęczą. Kiedyś mieszkał tam baron Jaton, ale to było w dawnych czasach. Zanim zaczął się ten cały burdel.

[Dragosani]

Dragosani spojrzał we wskazanym kierunku. Dojrzał szczyt. Hemis było jego ulubioną porą roku. Noc wiele ujawniała.
- Czeka mnie zatem trochę jazdy... - mruknął Drago. - Więc im szybciej wyruszę, tym lepiej. Mam jednak prośbę. Wyślijcie ludzi do tej wioski, o której mówiłem. Pożar pochłonął część domów, wampiry też zabiły kilka osób. Ocalałym przyda się pomoc.

[Feanor Ihareg]

-Sami też nie cierpimy na nadmiar rąk do pracy... Ale porozmawiam z kilkoma osobami, może coś uda się zorganizować.

[Dragosani]

- Dziękuję - odpowiedział Dragosani. - Zatem nie będę zabierał ci więcej czasu. - Pociągnął lekko wodze konia, abo zwierze odwróciło się do bramy. - Może się jeszcze zobaczymy, jeżeli przeżyję spotkanie z Bestią z Revar. Bywaj, Lornie! - pożegnał łowcę i wyjechał z Progów. Skierował konia w stronę wskazanych szczytów górskich. Kolejny trop, kolejna poszlaka, krok bliżej do celu.

[Feanor Ihareg]

Po pożegnaniu się z łucznikiem wznowiłeś swoją podróż. Po krótkiej jeździe przez las dotarłeś w końcu do podnóża góry. Nie minęło dużo czasu, a twoje wampirze oczy wypatrzyły niewielką ścieżkę prowadzącą na górę. Droga była wąska i mocno zarośnięta, jednak koń bez problemu się na niej mieścił. Ruszyłeś zatem na szczyt. Wspinałeś się coraz wyżej i wyżej. Na pewnym etapie zaczął wiać silny wiatr, do którego po chwili dołączyły opady śniegu. Pogoda nie sprzyjała. Walka w takich warunkach byłaby bardzo niebezpieczna. Opuszczenie drogi groziło upadkiem i śmiercią.
-STAAAAAĆ!- Niespodziewanie, zza zakrętu wyłoniła się jakaś potężna postać.
-On dalej NIE jedzie!- Oznajmił troll, pokazując na ciebie palcem.

//Staty
https://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Troll

[Dragosani]

Dragosani zatrzymał konia. Uspokoił go, kładąc mu delikatnie dłoń na karku. Wierzchowiec, czując dotyk swego pana i wieloletniego kompana, uspokoił się. Patrzył jednak nieufnie na trolla. Wzrok konia emanował absolutną wrogością. Czyli nie różnił się od spojrzenia, jakim Maximus darzył każdą żywą (i nieumarłą) istotę, która nie jest Dragosanim. Sam wampir zaś obrzucił spojrzeniem trolla. Wielka bestia, z która walka na wąskiej ścieżce byłaby niebezpieczna. Szczególnie z koniem. Trzeba było więc spróbować rozwiązania pokojowego.
- Dlaczego? - zaczął bezpiecznie.

[Feanor Ihareg]

-Bo tam GROOŹNEEE rzeczy. Bestyje. On mały. One go ŁUP, BUM, ŁUBUDU! I onego już nie ma. On lepiej zawróci.
Troll bardzo energicznie gestykulował i przy co drugim słowie podskakiwał, wywołując tym samym małe trzęsienie ziemi.

[Dragosani]

Drago uśmiechnął się w duchu. No proszę, troskliwy troll. Ciekawe rzeczy się spotyka w Revar. Uśmiechnął się także mięśniami twarzy.
- Dziękuję za ostrzeżenie - odparł. - Ale poradzę sobie z bestiami. Walczyłem z wampirami, walczyłem z demonami. Wiem jak się bronić. Możesz mi jednak opowiedzieć coś o tych bestiach? Czym one są, jak wyglądają?

[Feanor Ihareg]

-To nie wampir, nie demon! To jest... yyyy...- Olbrzym zaczął gorączkowo drapać się po głowie. -To jest ten... WAMPIDEMON! Pudlak go widział, to jest GROOŹNEEE. Wampidemon onego rozszarpie.

[Dragosani]

- Wampidemon? - powtórzył Drago. - Więc któż lepiej nadałby się do walki z tym stworem, jeśli nie ja? - zapytał. - Chcę poszukać tej bestii i zabić ją, by nie niepokoiła przyszłych podróżnych i Pudlaka. To może uratować wiele osób przed śmiercią.

[Feanor Ihareg]

-On chce uratować Pudlaka? Ale on za mały! On odejdzie do dom i zostawi konia. Bo Pudlak GŁOODNY! Kiedyś kozy były, teraz kozy pouciekały...

[Dragosani]

Dragosani rzecz jasna nie zamierzał odpuścić. Ani oddać trollowi konia. Wolał też jednak nie zabijać wielkoluda.
- Gdy mnie przepuścisz i ja zabiję bestię, będziesz mógł ją zjeść. Jeżeli mi się nie uda, zostanie ci koń. A jak nie będzie bestii to i kozy wrócą. Ale jeżeli bestia zostanie, kóz nie będzie.

[Feanor Ihareg]

Troll wyglądał na skonfundowanego.
-Będą kozy, koń zostanie... Bestia...- Mamrotał coś pod nosem chcąc poukładać sobie wszystko w głowie. -Dobra, niech on idzie. Ale ja onego ostrzegał! Wampidemon GROOŹNEEE!
Potwór cofnął się, odsłaniając ci przejście.

[Dragosani]

- Rozsądny z ciebie troll, Pudlak - pochwalił go Drago i ruszył coby przejechać przez odsłoniętym przez niego przejściem. Koń wampira był trochę niespokojny, lecz posłusznie wykonał plecenie. - Powinieneś zostać kupcem i zdzierać złoto z klientów. Na razie jednak bywaj i wypratrój oznak walki - powiedział jeszcze do trolla i ruszył dalej. Przejeżdżając obok wielkoluda był czujny. Nie miał zamiaru dać mu się zaskoczyć, gdyby troll jednak zmienił zdanie.

[Feanor Ihareg]

Troll zdania nie zmienił, skubany był słowny. Za zakrętem zobaczyłeś w ścianie góry dość sporą szczelinę. Dość obszerną, by troll mógł przez nią przejść. To pewnie była kryjówka Pudlaka. Przed wejściem leżało kilka kości, raczej zwierzęcych. Odjeżdżając usłyszałeś jeszcze jak olbrzym gadał coś do siebie.
-Złoto od onych... Za co?- Chwila ciszy. -Za przejazd! Pudlak będzie miał złoto! Pudlak będzie PAN!
Pojechałeś dalej.

[Dragosani]

Dragosani prychnął cicho i pokręcił głową. Oto i inwencja biznesowa obywateli Valfden. Wszak ów troll też był obywatelem, czy o tym wie, czy nie. Wampir pojechał dalej. Wolałby dalszą część drogi przebyć pieszo, tak więc rozglądał się za jakimś bezpiecznym miejscem, gdzie jego koń mógłby się ukryć pod nieobecność jeźdźca.

[Feanor Ihareg]

Kawałek dalej dostrzegłeś drugą szczelinę. Prowadziła do jakiejś jaskini. To wejście było już za małe na trolla, więc twój koń na pewno będzie tam bezpieczny od olbrzyma.

[Dragosani]

Dragosani zatrzymał się i zszedł z konia. Chciał najpierw sprawdzić tę jaskinię, na tyle na ile mógł. Tak dla bezpieczeństwa swojego konia. Tak więc zajrzał do jaskini, aby upewnić się, że nic się w niej nie czai.

[Feanor Ihareg]

W środku nie zobaczyłeś żadnego potwora ani bandyty. Jaskinia była całkiem pusta. Blisko wejścia można by zmieścić i cztery konie, jednak im dalej tym grota stawała się węższa i niższa. Na pewnym etapie osoba chcąca iść dalej w głąb musiałaby zacząć się czołgać. Dalej pewnie byłoby jeszcze gorzej.