Odrodzenie

[Mohamed Khaled]

- A mam, mam. Ale taka młoda dama nie powinna palić - odpowiedział ci karczmarz wyciągając paczkę spod lady.
Reszta skierowała się do wolnego stolika. Zaś Silion zaczął odczuwać nieprzyjemny uścisk w gardle. Taki, który z każdą chwilą się powiększał.

[Rikka Malkain]

Rikka weszła do karczmy wraz z innymi. Miejsce nie wyróżniało się niczym szczególnym. Ot, gospoda jakich wiele. Bar również wampirzycy nie zainteresował. Krwi tutaj raczej nie serwują. Niby miała własną w kilku małych buteleczkach, ale taka nie równała się świeżej. Być może później rudowłosa sama zatroszczy się o posiłek, jeśli nadarzy się ku temu jakaś okazja. Najpewniej nocą. Póki co bez słowa podążała za grupą, nie chcąc się zbytnio wyróżniać na tle pozostałych.

[Armin]

- Raz na jakiś czas nie zaszkodzi. - powiedziała z delikatnym uśmiechem.  - Jeszcze zapałki. - dodała wyciągając z paczki papierosa. - Ile płacę?

[Silion aep Mor]

Wreszcie dojechali do karczmy, nie była jakaś bogata, ot, zwykła karczma.
Zeskoczył z konia, przywiązał lejce do słupa zabierając wcześniej ze sobą swoje wszystkie bronie.
Wszedł do budynku rozglądając się po tutejszych. Było ich sporo, prawdopodobnie dałoby się znaleźć tam przedstawiciela każdej rasy.
Podszedł razem z innymi do lady, zamówił piwo po czym poczuł dziwny ucisk w gardle. Czyżby stres? Nie wiedział. Wyjął fajkę, ulokował się pod oknem z dala od innych i odpalił, poczuł znajomy, gryzący w gardło dym.

[Mohamed Khaled]

- Dwie grzywny, pani - odpowiedział karczmarz wyciągając niewielką paczuszkę z zapałkami i uśmiechając się do ciebie delikatnie, jak na staruszka za barem przystało.
Silion z każdą sekundą odczuwał coraz większy nacisk na swoją krtań. Doszło do tego, że koszula wydawałoby się, że zaczyna się zaciskać na jego szyi i przyduszać, doprowadzając niemal do omdlenia. Ostre, gwałtowne szarpnięcie zakończyło ten spektakl. Jak szybko owe duszenie się zaczęło, tak szybko i zniknęło.
Mohamed zaś siedział przy stoliku i wertował wzrokiem salę. Miał nadzieję, że jego przyjaciel pojawi się dosyć szybko, ale na chwilę obecną nigdzie go nie widział.

[Silion aep Mor]

Dziwny ucisk w krtani nasilał się z każdą chwilą, mężczyzna spokojnie kontynuował palenie fajki, starał się skupić tylko na tej czynności, odciąć myśli. Po kilku chwilach owe "duszności" ustąpiły.
Ech... Za dużo myślę... Powinienem wiedzieć, że kiedyś odbije mi się to na zdrowiu...
Podszedł do lady po czym spojrzał na karczmarza gdyż jego piwo jakby zostało zignorowane. -Ekhem. Poproszę piwo panie kierowniku. Do tamtego stolika. - wskazał stolik obok grupy kruków.
Sam zaś skierował się do niego, zasiadł na krześle po czym wrócił do palenia.
Nie zamierzał wtrącać się swoim niegdyś znajomym w ich "sprawy". Mimo wszystko chciał wyłapać jak najwięcej z ewentualnej rozmowy.

[Armin]

- Dzięki. - odpowiedziała kładąc grzywny na ladzie. Od razu z paczki wyciągnęła jednego papierosa, włożyła go do ust i jednym sprawnym ruchem dłoni zapaliła zapałkę. Przyłożyła ogień i już po chwili zaciągnęła się głęboko, wypuszczając dym ustami. Zapałki oraz papierosy schowała do swojej sakiewki, po czym ruszyła do stolika, gdzie siedzieli jej towarzysze wyprawy. Usiadła na pierwszym lepszym wolnym miejscu. Ponownie zaciągnęła się dymem, by odstresować się jeszcze bardziej.
- Jaki mamy teraz plan? - spytała się Mohameda, który siedział naprzeciwko niej.

565-2= 563 grzywien

[Mohamed Khaled]

//Nie doczytałem dobrze z tym piwem, mój błąd

Karczmarz przyniósł piwo dla całej piątki, w tym dla Rikki ze specjalnym dodatkiem w postaci małej buteleczki z krwią. Chyba po prostu bał się, że jako jedna z przeklętych dzieci nocy rozwalisz mu karczmę w przypływie złości. Gdy odchodził, na jego twarzy malował się poniekąd strach i zaciekawienie. Zresztą, w karczmie także zrobiło się jakby nieco ciszej i spokojniej, a zgromadzeni tam biesiadnicy spoglądali na was ukradkiem od czasu do czasu. Albo ludzie czekali na burdę, albo rozpoznali po was mieszkańców Ombros, które swoją drogą nie leżało wcale aż tak daleko od miejsca pobytu Kruczej Rady.
Mohamed spojrzał po swoich towarzyszach i też wyciągnął papierosy z bocznej kieszeni płaszcza. Odpalił je zapałkami i wypuścił dym nosem.
- Teraz, to musimy odpocząć. Do grodu czeka nas jeszcze przynajmniej kilka godzin podróży, a po tym co stało się sama wiesz gdzie, siły mamy na wyczerpaniu. Wynająłem dwa pokoje dwuosobowe pokoje już za wczasu. Nie spodziewałem się piątego - skierował swój wzrok na krasnoluda. - Nasza obstawa - tu ściszył głos by tylko jego współpracownicy słyszeli rozlokowali się w okół karczmy. Dwóch wyjechało w przód w poszukiwaniu zagrożenia. Mam nadzieje, że wrócą z moim przyjacielem. Jeśli nie, z samego rana ruszamy galopem. Cała ta sprawa śmierdzi od początku. I szczerze? Nie uważam, żeby to byli zwykli bandyci. Czegoś tam szukają. Tylko nie wiem jeszcze czego...

[Rikka Malkain]

Butelka krwi była dla Rikki miłym zaskoczeniem. W Ombros przywykła do takiego traktowania, ale tam była szlachcianką. Zazwyczaj wampiry nie były przyjmowane tak ciepło, nie rzadko nawet chciano je witać widłami i pochodniami. Z tego względu rudowłosa często ukrywała swoją tożsamość w trakcie podróży. Teraz odkorkowała butelkę i posmakowała zawartości. To chyba był jakiś drób, może kaczka. Nie przejmowała się tym jednak. Intuicja podpowiadała jej, że nim ta wyprawa dobiegnie końca zdąży posmakować jeszcze ludzkiej krwi. Uśmiechnęła się na tę myśl, po czym wypiła do dna i położyła nogi na stole. Będąc w pałacu królewskim kanclerz nie mogła sobie pozwolić na taką swobodę, jednak teraz postanowiła wykorzystać to, że znajduje się wśród swoich. Ze spokojem wysłuchała planu Mohameda. Dużo było w nim niewiadomych, ale mauren zachowywał się bardzo ostrożnie. Póki co nie miała jakiś większych obaw, ani specjalnych zastrzeżeń.
-Kim właściwie jest ten tajemniczy przyjaciel?- Zapytała tylko.

[Samir]

Samir z niemałą przyjemnością przyjął kufel i pociągnął tęgi łyk, uprzednio stuknąwszy się naczyniem z resztą w niemym salucie. Potrzebował przepłukać gardło po podróży, a nie było nic lepszego na to jak zimne, spienione piwo. Mauren posmakował napoju i dopiero wtedy rozsiadł się wygodniej. Co prawda po części wrodzony, a po części jednak wyuczony nawyk nakazał trzymać mu broń przy sobie, ale mimo to czuł się w miarę komfortowo. Na ile komfortowo mógł się czuć asasyn.
- Zastrzegam że nie zabijam dzieci - powiedział cicho - Ale możemy tę zasadę negocjować jeśli bachor jest denerwujący.

[Mohamed Khaled]

- Wiem, że cała ta sytuacja która wydarzyła się w gnieździe była zawrotna a nasza wyprawa to łeb na szyję. Wiem, że wiele w tym niewiadomych, że prowadzę was w tej chwili w ciemno, ale uwierzcie, nie wziąłbym tej roboty gdyby nie fakt, że coś mi tu śmierdzi. To nie jest typowa robota jaką przychodzi nam robić. W końcu, raczej nie wynajmuje się nas do czyszczenia grodów z różnorakich zbirów Jest jednak dobrze płatna i pozwoli nam poniekąd rozeznać się w sytuacji. - pogmatwał się w wyjaśnieniach i uśmiechnął się przepraszająco w stronę członków. Zżarło go zdenerwowanie i pogubił sens własnych słów.
- Co do przyjaciela... Uratował nam życie gdy przebywaliśmy w niewoli. Jestem mu więcej winien niż jestem w stanie określić.

[Samir]

- Znaczy wchodzimy do grodu i zabijamy intruzów? To naprawdę brzmi na robotę dla Bękartów, nie dla nas - mruknął Samir i upił kolejny łyk piwa - Także ciekawym jak to się rzeczywiście rozwinie. Ale nie chciałbym wdepnąć w coś większego od nas.

[Mohamed Khaled]

- To nie jest czyszczenie całego grodu. Od tego to już będą odpowiedni ludzie wynajęci... - stwierdził posępnie. - My mamy wkraść się do tego obozu, wymordować przywódców i wykraść plany. Valkirian wiedział, że to nie była pierwsza taka akcja. I, że nie będzie to ostatnia. Obawiam się, że zaczyna się właśnie coś, co przejdzie do większego gówna niż teraz - mruknął. - Ale dobra, komu w drogę, temu kot i koza. Pokoje macie na górze, ostatnie pokoje po prawej i lewej, na przeciwko siebie. Rozdzielcie się i dołączcie. Co świt wyruszamy

[Armin]

Ciemnoskóra jedynie przysłuchiwała się rozmowie, co jakiś czas zaciągając się papierosem. Szczerze mówiąc, nie obchodziło ją zbytnio w tamtym momencie, kogo ma zabić. Fakt, była tym w pewnym stopniu zainteresowana, jednakże poprzez obecność jednego, konkretnego osobnika, nie była w stanie skupić się na informacjach. W szybkim tempie wypiła swoje piwo, nie delektując się zupełnie jego smakiem. Zaciągnęła się papierosem ostatni raz, po czym odłożyła go na stole i tam właśnie zostawiła niedopałek. Kątem oka spojrzała na krasnoluda, który na razie się nie odzywał. To jedno spojrzenie wystarczyło, aby maurenka wstała od stołu.
- Co ma być, to będzie. - powiedziała do pozostałych. - Do jutra. - rzuciła odchodząc od stołu. W szybkim tempie pokonała schody, a następnie skierowała się do pokoju po prawej stronie. Zamknęła za sobą drzwi i po prostu stanęła na środku pokoju. Po około minucie złapała gwałtownie za jeden ze swoich noży, by rzucić go w ścianę przed sobą. Zacisnęła pięści, lecz po chwili rozluźniła je wzdychając głęboko. Otworzyła okno, a jej twarz oraz włosy musnął wiatr. Usiadła na parapecie i zapaliła kolejnego papierosa. Nie robiła tego często. Tylko w wyjątkowych sytuacjach.

[Samir]

- Nie ma zatem co mitrężyć. Dopić piwo, wyspać się i rano działać - zogidzł się mauren, opędzając dłonią od dymu dmuchniętego nad stół przez Armin. Kobieta zresztą chwilę potem ruszyła na górę, najwyraźniej rozdrażniona obecnością krasnoluda. Samir nie był pewien co ich łączy, choć pamiętając jedną wizytę w kwaterze Siliona w Kruczym Gnieździe, gdzie Armin również była obecna, nie musiał domyślać się za wiele. Nie wnikał jednak, dopóki maurenka była gotowa do działania nie interesował się - Sugeruję, by panie przespały się w jednym pokoju, my w drugim. A rano w konie - to powiedziawszy Samir dopił piwo, domówił drugie na miłe sny i z kuflem w dłoni poszedł do pokoju. Na lewo, na chybił trafił.

[Mohamed Khaled]

- Taa - mruknął drapiąc się po głowie. Ruszył wraz z Samirem na górę, gdzie zajęli pokój po lewej. Mohamed podszedł niemal od razu do okna, które na oścież uchylił i wystawił nieco głowę na powietrze. Ręcę podparł na parapecie i spoglądał w dal. W ustach dymił się zapalony papieros.

[Samir]

- Coś ci chodzi po głowie? Bo wyglądasz jakby tak było - odezwał się Samir, pijący do tej pory w milczeniu swoje drugie piwo.

[Mohamed Khaled]

- Zbyt wiele, Samirze, zbyt wiele

[Samir]

- Opowiedz jeśli chcesz - powiedział jedynie. Pytanie zadał lekko z ciekawości, lekko kurtuazyjnie. Nie zamierzał ciągnął znajomego maurena za język, zwłaszcza jeśli prześladowały go ponure, mroczne myśli. Sam za dobrze wiedział jak to wtedy wygląda i nie chciał naciskać.

[Mohamed Khaled]

- Od czego zacząć... Od jebanego głosu w głowie, od sytuacji jaka nastąpiła, czy od Armin, od zleceń, od wojny? - zapytał w dal i podniósł rękę jakby czekał tylko na sygnał.