Śladami Bestii

[Mohamed Khaled]

Zeskoczył z wozu i podszedł od tyłu wystawiając rękę i chwytając krasnoluda za rękawy. Wspólnymi siłami udało się go ściągnąć z wozu, choć cholera, ciężki był. A jakoś nie uśmiechało mu się używać mortokinezy w środku osady. Po ostatnim takim wyczynie siedział kilka dni w więzieniu i groziło mu zdewastowanie dupy srebrnym dildo.
- Medyk! Medyk! Rannego niesiemy, pomóżcie! - krzyknął w stronę budynku z nadzieją, że ktoś go dosłyszy.

[Patty]

Słysząc wołanie maurena z budynku wybiegło dwóch pomocników, którzy widząc zakrwawionego krasnoluda szybko doskoczyli i chwycili za boki rannego. Tak rozłożony ciężar dało się o wiele łatwiej przenieść i krasnal po chwili już znalazł się na stole chirurgicznym. Ciebie tam oczywiście nie zaproszono, wstęp mieli tylko ludzie z wykształceniem medycznym, dało się jednak słyszeć że zabierają się za leczenie. Elfka zniknęła za drzwiami prowadzącymi na salę, nie mówiąc do ciebie ani słowa.
Zostałeś sam, z wozem pełnym niewiadomego ci towaru. Możesz zostać i czekać na rezultat leczenia uratowanego przez ciebie krasnoluda albo iść w świat.

[Mohamed Khaled]

Skoro tyle już czekał, to zaczeka jeszcze chwile. Poza tym, nie mógłby zostawić całego dorobku kupieckiej pary samemu sobie. Mimo swojego skurwysyństwa, byli dla niego mili, więc postanowił się im odwdzięczyć.

[Patty]

Po długim oczekiwaniu w końcu z domu medyka wyszła elfka. Jej suknia była zakrwawiona nawet nieco bardziej niż poprzednio, ale na twarzy kobiety malował się szeroki uśmiech. Zobaczyła cię i podeszła.
- Liczyłam że poczekasz - powiedziała, wciąż uśmiechnięta  - Mój mąż będzie żył. Udało się go odratować, co prawda stracił dużo krwi, ale to silny byk, da sobie radę. Wszystko dzięki tobie. Nie mamy dużo, jesteśmy ubogą parą, ale mam trochę grzywien które chciałabym ci dać. Proszę - kobieta podała ci mieszek w którym pobrzękiwały srebrne monety - Mogę ci także zaoferować pójście do lokalnej karczmy, ma dość prostą nazwę więc na pewno trafisz, "Pełny Kufel". Karczmarz mnie zna, powołaj się na mnie a dostaniesz darmowy posiłek i pokój do spania. Nazywam się Talia.
Po tym elfka wyglądała jakby chciała odejść, ale nagle podeszła do ciebie blisko i nachyliła się do ucha.
- Jeśli chcesz wiedzieć coś więcej o tej Bestii, pytaj tam. Ale dyskretnie. Ludzie tego nie lubią. Chociaż ty jako obcy będziesz miał prościej - szepnęła i dała ci całusa w policzek, po czym wróciła do rannego męża.

//Otrzymujesz 60 grzywien. Nie dopisuj tego, dostaniesz całość obecnych i ewentualnych nagród w podsumowaniu.

[Mohamed Khaled]

Uśmiechnął się na całusa i kiwnął głową na znak, że zrozumiał wszystkie przekazane informacje. Ucieszyła go informacja na temat stanu krasnoluda. Jakoś tak zdążył go polubić po tych kilku chwilach razem.
- Miejmy nadzieję, że coś zdradzą... Chętnie zapoluje na grubego zwierza - stwierdził przebiegle gładząc bródkę. - Gdybyście kiedyś przejeżdżali przez Vodaemin, wstąpcie do Fort Harad. Ugoszczę was strawą i przepitą jak na przyjaciół w potrzebie przystało - stwierdził na odchodne i oboje rozeszli się w swoje strony.
Wyszedł na główny plac i zaczął szukać wzrokiem tawerny o dźwięcznej nazwie "Pełny Kufel". Jeśli chciał tu zostac nieco dłużej i przypomnieć sobie ekscytacje z polowań na swoje ofiary, to było to najlepsze miejsce by dowiedzieć się coś na temat Bestii.

[Patty]

Jak się trafnie domyśliłeś, karczma była przy głównym placu. Nie na samym co prawda, ale w uliczce obok, a prowadziły do niej czytelne i idealnie rozmieszczone tabliczki informacyjne. Ze środka, nieco wbrew atmosferze jaka panowała w miasteczku, dobiegał gwar rozmów. Najwyraźniej gospoda była wypełniona ludźmi.

W środku karczmy twoje wejście przeszło niemal niezauważone, jedynie siedzący w pobliżu drzwi unieśli na chwilę głowy i zaraz powrócili do rozmów. Szybki ogląd "Pełnego Kufla" sugerował że więcej osób słyszało o owej Bestii i postanowiło na nią zapolować. Mogłeś dostrzec myśliwych czy żołnierzy fortuny, którzy przyciszonymi głosami omawiali coś, co jakiś czas pociągając z różnorakich naczyń. Przy jednym ze stołów siedziała piękna elfka i umilała czas zebranym grając na lutni i śpiewając prawdziwie anielskim głosem wesołą pieśń, której słów jednak nie rozumiałeś. Musiała być śpiewana po elficku. Za kontuarem stał karczmarz, wyraźnie zadowolony z życia i polerował kufle, co jakiś czas realizując kolejne zamówienia.

[Mohamed Khaled]

Tylu śmiałków, a ciekaw był ilu przeżyje. Będzie musiał ich wyeliminować jeśli chce zgarnąc nagrodę za Bestię. Całą nagrodę. Nie chciał się dzielić z nikim swoją zdobyczą.
Podszedł do kontuaru i oparł się o blat stołu.
- Witajcie, dobry człowieku. Przybywam tu w imieniu Talii - powiedział uśmiechając się delikatnie i spoglądając na śpiewającą elfkę. Miała zaprawdę anielski głos. Piękny, melodyjny, bez skazy. Jak elfy. - Z jakiej okazji tu takie zbiorowisko?

[Patty]

- A dobry wieczór, przybyszu - odpowiedział karczmarz i odstawił kufel - Od Talii, mówisz? Co tam porabia nasza wesoła elfica? Ostatni raz jak ją widziałem siedziała przy tamtym oto stoliku ze swoim krasnoludzkim mężem. Dziwny to związek, ale nie mnie to oceniać. Skoro cię tutaj poleciła zakładam chcesz skasować w jej imieniu to co jestem jej winien. Niech tak będzie - najwyraźniej zadowolony z rozwiązania całej sytuacji mężczyzna polał do kufla pienistego, ciemnego piwa i z hukiem postawił przed tobą naczynie. Część piwa rozlała się na blat, ale na to gospodarz zdawał się nie zważać - A skąd zbiorowisko pytasz... Zakładam słyszałeś o Bestii? To właśnie wszystko przez nią. To łowcy, chcą zapolować na potwora.

[Mohamed Khaled]

- Cóż, jej mąż lezy pewnie teraz w którejś z sal wypoczynkowych po operacji. Na trakcie dorwały ich gobliny i dzięki szybkiej pomocy udało się go tutaj dostarczyć jeszcze żywego. - odpowiedział na pytanie. - Ano prawda, słyszałem o Bestii. Wiecie co więcej na ten temat? W polowaniu na grube zwierzyny mam poniekąd doświadczenie... - stwierdził. Co z tego, że zazwyczaj jego zwierzami byli bogaci kupcy albo ktoś niewygodny, z ochroną, kogo należało wyeliminować z tego parszywego świata?
- I przygnało tutaj jakieś co sławniejsze persony?

[Patty]

- Ranny? A to nieszczęście... No, ale mówisz że jest po operacji, zakładam medyk Ignatius się nim zajął? Bardzo to dobrze, szkoda by było, porządny z niego i uczciwy krasnal, nawet jeśli nie najbogatszy - wieści najwyraźniej były dla gospodarza ciężkie, bo nalał drugi kufel piwa i pociągnął kilka tęgich łyków. Po chwili odetchnął i na nowo się uśmiechnął, powracając do poprzedniej pozy zadowolonego z życia karczmarza - A Bestia... Nikt nie wie. To jest w tym wszystkim najciekawsze. Po prostu pewnego dnia zaczęli ginąć ludzie. I to różni, Betsia nie jest wybredna. Ginęli żebracy, przejeżdżający kupcy, raz nawet pewna znaczna osoba... Ale o niej nie chcę mówić. To było tylko dziwne, ale potem zaczęliśmy znajdować ciała - gospodarz po raz kolejny polał sobie piwa i chlusnął, najwyraźniej temat nie był dla niego prosty -  Ciała rozszarpane, porozrywane na strzępy. Czasem były ślady pazurów, czasem kłów. Raz brakowało krwi, raz jucha była dosłownie wszędzie. A i ciała były wszędzie. W rzece, wieszane na bramie, dosłownie rozbryzgiwane na drzwiach domostw. Ginęło coraz więcej osób. Dlatego tez wszyscy tacy bojaźliwi. Nie tutaj, bo widzisz kompania doborowa to i czego się bać.

[Mohamed Khaled]

- Kto będzie na ten temat więcej wiedział? I ile płacą za ubicie tego cholerstwa? - zapytał rozglądając się ukradkiem po karczmie.

[Patty]

- Burmistrz na pewno. Kapitan straży może. Bo oni tu trzymają wszystko w ryzach. A przynajmniej próbują. Od śmierci pana tych ziem, Kiellona i "zniknięciu" hrabiego - tutaj karczmarz skrzywił się, najwyraźniej postanawiając udać że problem alkoholowy hrabiego Terwor to jakieś tajemnicze zniknięcie - Od tamtej pory wszystko zeszło na psy i Bestia tylko na to naszczała i nasrała. No ale... Jest jak widzisz. Łowców bym raczej nie pytał, już teraz koso patrzą na konkurencję, co najwyżej wbiją ci nóż pod żebro, nie pomogą.

[Mohamed Khaled]

- O proszę, jestem na terenie własności Themo i Kiellona? - stwierdził zaskoczony. Jakoś wyleciało mu z głowy. - Szkoda Kiellona, znałem go, dobry był z niego druh. Co do Themo, widziałem go ostatnio w stolicy, ale tylko przelotem. Gdy się znów spotkamy nie omieszkam opierniczyć go o niedbałość o swoje ziemie - zaśmiał się cicho. - Niech spróbują. Mało na tym świecie jest ludzi pokroju tego pospólstwa którzy dorównują mi walką. Gdyby mieli w swojej załodze Anioła, Bękarty Rashera, albo innych z którymi walczyłem ramię w ramię, to mógłbym się obawiać o swoje życie
- Dziękuje za informacje. Którędy mam się udać do burmistrza?

[Patty]

- Wolałbym żebyś nie przekazywał moich słów tak jeden do jednego, w dodatku z imienia mnie wspominając- zaniepokoił się nagle karczmarz, pomny swoich słów. Był co prawda zły na sytuację w okolicy, ale nie na tyle by pyskować hrabiemu - Na twoim miejscu bym nie szedł teraz do burmistrza. Za dnia przesiaduje w ratuszu w towarzystwie zbrojnych, ale teraz jest w domu, równie dobrze chronionym. Po zmroku lepiej nie wychodzić. A ten już zapadł - karczmarz wskazał mrok za oknem

[Mohamed Khaled]

- Proszę się nie martwić. Wszystko będzie w porządku - posłał mu jeden z firmowych uśmiechów. - W takim razie poproszę miskę najlepszej strawy i coś do popicia - powiedział rozglądając się za wolnym stolikiem.

[Patty]

- Robi się - odpowiedział po prostu karczmarz i zawołał dziewkę kuchenną, polecając jej przynieść miskę gulaszu, tobie zaś przysunął uprzednio nalany kufel pełen ciemnego piwa. Spojrzał pytająco, podsuwając ci go pod dłoń, zaś tobie udało się odkryć wolny stolik. Gdy zająłeś miejsce dziewka kuchenna postawiła przed tobą strawę i uśmiechnęła się wdzięcznie.

[Mohamed Khaled]

- Dziękuje. Jak Ci na imię, Pani? - uśmiechnął się do dziewki i mrugnął. Rozejrzał się ukradkiem po sali wyłapując spojrzenia skierowane w jego stronę. Jak przypuszczał ktoś na pewno słyszał jego rozmowę z oberżystą, więc kolejnym jego przypuszczeniem było, że ktoś może go teraz taksować wzrokiem próbując wybadać umiejętności.

[Patty]

Jak przypuszczałeś, istotnie twoja rozmowa z karczmarzem nie przeszła niezauważona. Jeden z wojowników siedzących nieopodal, barczysty i ponury krasnal taksował cię uważnym spojrzeniem, wodząc palcami po leżącym na blacie toporze. Był ubrany prosto, w mocne skórzany buty i tunikę o barwie słomy. Znać było że nie przyjechał tak ubrany, a jedynie śniada bez pancerza.
- Jagna jestem, panie - uśmiechnęła się szeroko dziewka, średnio urodziwa co prawda, ale wyraźnie łasa na zainteresowanie.

[Mohamed Khaled]

Kruk uśmiechnął się na widok krasnoluda i ściągnął katanę z pleców opierając ją o blat stolika. Przejechał ręką po rękojeści i odwzajemnił spojrzenie krasnala. No, może będzie burda!
- Miło cię poznać, Jagna. Kiedy będziesz miała nieco czasu by się zapoznać? - zapytał dla niepoznaki, uśmiechnął się do niej i znów skrzyżował spojrzenie z krasnoludem.

[Patty]

Dziewczyna zachichotała wesoło i spojrzała w ci głęboko w oczy.
- Noo... niedługo kończę swoją zmianę, bo zastępuje mnie Małgośka, to pewnie mogłabym tu zostać trochę dłużej - powiedziała i uśmiechnęła się ponownie, zachęcająco.
Tymczasem krasnolud najwyraźniej odebrał twój gest za zaczepkę, bo skończył swój kufel wina w kilku tęgich haustach, po czym wstał, warknął głucho i podszedł do ciebie zdecydowanym krokiem, odpychając Jagnę.
- Z drogi dziewko - warknął, popychając ją gdzieś na bok. Dziewczę z piskiem poleciało na ziemię - Czy mamy tu jakiś, kurwa, problem? - karczma ucichła nagle słyszalnie, patrząc na widowisko.