ÂŚpiew Duszy

[Olga]

Dziewczyna zmieszała się trochę. Nie miała w zwyczaju rozporządzać czymś co należało do kogoś innego. Nigdy też nie zdarzyło się jej tworzyć komuś ogrodu.
-Nie znam się na tworzeniu ogrodu. A jeśli chodzi o opiekę nad dwoma mniejszymi roślinkami, to wydaje mi się, że nie potrzebują jakiś szczególnych zabiegów. Wystarczy, że podlejesz je raz dziennie, albo raz na dwa dni i gdy zauważysz chwasty obok to się ich pozbędziesz. Są na tyle duże, że raczej nie powinieneś ich pomylić z innymi roślinami, tylko na początku uważaj, żeby ich nie wyrwać. A co do starostu to tylko więcej miejsca i podlewaj, gdy będzie młody, później powinien dać sobie radę. Chyba, że będziesz widział, że liście omdlewają to wtedy podlejesz. -Olga zamyśliła się przez chwilę.
-Myślę, że to  wszystko jeśli chodzi o pielęgnację.

[Funeris Venatio]

- No i takiej pomocy mi było potrzeba! - Butch uśmiechnął się szczerze, zapisał sobie kilka rzeczy na malutkiej karteczce malutkim ołóweczkiem używając swoich malutkich paluszków. Włożył malutką karteczkę i malutki ołóweczek małymi paluszkami do olbrzymiej, wielkiej, gigantycznej więc kieszeni u kaftana, który miał na sobie. Przyklepał swoimi malutkimi paluszkami, chcąc mieć pewność, że malutka karteczka nie zgubi się nigdzie.
- To ja się tym już zajmę, chłopaki będą wiedzieć co posadzić. A Funeris, miejmy nadzieję, będzie zadowolony. Napijesz się czegoś jeszcze może? Podwieczorku? Wiesz, dobija szósta po południu, czas wrzucić coś na ząb...

[Olga]

Dziewczyna zastanowiła się i po chwili pokiwała głową z uśmiechem. Powinnam zdążyć porozmawiać z Abelem przed zachodem słońca, nawet po podwieczorku.
-Bardzo chętnie. Dziękuje za zaproszenie.

[Funeris Venatio]

Butch wydał odpowiednie polecenia trójce orczych najemników na usługach Lorda Funerisa, sam natomiast skierował się z Olgą z powrotem do posiadłości. Weszli przed drzwi, niziołek oczywiście przepuścił kobietę przodem, mimo iż był gospodarzem i miał pełne prawo, by wejść do środka pierwszemu, oprowadzając towarzyszkę. Zaprosił ją do salonu, poprosił by się rozgościć, a samemu zniknął na krótki moment w kuchni, przynosząc ciepłą herbatę, bułeczki z rodzynkami, kilka kawałków jakiegoś ciemnego ciasta i wafle przekładane kremem. W kuchni spędził może ze dwie minuty, a w tym czasie Olga mogła przyjrzeć się pomieszczeniu. Siedziała na jednym z foteli, noszącym znamiona używania, a nawet, jak jej się zdawało, lekko, ledwo widocznie, podziurawionego w wielu miejscach niewielkimi otworami. Zupełnie jakby czyjeś lotki wbijały się wcale często w ten konkretny fotel. Obok niego kominek, spory, mocno otwarty na przestrzeń. Różne komody, jakaś szafa, gigantyczny, nieco przeszklony barek z mnóstwem butelek i karafek. Obok niego mnogość szklanic, kieliszków i literatek, niektóre proste, zwykłe, inne wykonane z górskiego kryształu, pięknie zdobione. Poza salonem też, patrząc przez wyjście na hol, Olga dostrzegła coś dosyć przerażającego. Wielką, wypchaną głowę odrąbaną demonicznemu behemotowi.

[Olga]

Olga zaczęła rozglądać się po pomieszczeniu. Przez jakiś czas siedziała na zniszczonym fotelu. Badając dłońmi jego fakturę wyczuła niewielkie wgłębienia. Zaintrygowały ją, ale nie na tyle, by pochłonąć bez reszty. Rozglądając się dalej zauważyła barek z pięknie zdobionym szkłem. Podeszła bliżej, żeby lepiej przyjrzeć się karafkom i kieliszkom. Kolekcja lorda zrobiła na niej niemałe wrażenie. Z resztą cały dom był piękny. Dla tak prostej dziewczyny, która jeszcze nigdy nie miała okazji być w domu zamożnego mężczyzny, nie licząc niewielkiej posiadłości zarządcy jej wioski, dom wydał się ogromy i bardzo bogaty. Kątem oka zauważyła coś jeszcze. Podniosła głowę by zerknąć w stronę holu i zaraz cofnęła się o kilka kroków. ÂŁeb wielkiego stwora nie był zbyt przyjemnym widokiem i mocno przestraszył Olgę.
-Interesująca... rzeźba. -wymruczała gdy już się opanowała.

[Funeris Venatio]

- To nie rzeźba - odpowiedział Butch, kręcąc głową. Postawił herbatę na stoliku pomiędzy dwoma fotelami i dużą sofą. Chwycił kawałek ciasta. - Ford Fufenis fabił takiego jetfnego - powiedział nieco niewyraźnie, próbując jednocześnie przegryźć i przełknąć wypiek - ekhm! Znaczy chciałem powiedzieć, że Lord Funeris zabił tegoż o demona na Zuesh, obecnie marchii królestwa, podczas jednej z wielkich wojen przed laty. Osobiście odrąbał mu głowę, kazał wypchać i powiesił sobie w przedpokoju, co by straszyć nieroztropnych domokrążców i obwoźnych sprzedawców dóbr wszelakich.

[Olga]

-To bardzo mu się to udaje...- powiedziała zmieszana.
Odwróciła się od wypchanej głowy i wróciła na fotel. Usiadła, tak, żeby nie musieć na nią spoglądać.
-Dziękuje za poczęstunek.

[Funeris Venatio]

- Ależ proszę bardzo - odpowiedział Butch, nalewając im herbaty. Przysunął filiżankę do kobiety i zachęcił, by spróbowała.
- Jak Ci się podoba Valfden, panienko? Coś ciekawego tutaj u nas znajdujesz?

[Olga]

Dziewczyna podziękowała za herbatę i od razu upiła niewielki łyk. Takiej mieszanki aromatów jeszcze nie piła.
-Bardzo smaczna.- uśmiechnęła się.
-Stolica jest bardzo rozległa, więc jest pewnie wiele miejsc, których jeszcze nie widziałam. W tej chwili, to co zobaczyłam bardzo mi się podobało. To urocze miasto.

[Funeris Venatio]

Butch opowiedział kobiecie co nieco o mieście, różnych ludziach i nieludziach, których dzielnic unikać i tak dalej. Był uprzejmy i życzliwy, mówił spokojnie i od serca. Popijali sobie spokojnie herbatkę, jedli ciasto. Wreszcie Olga zadecydowała, że musi już iść, więc Butch wręczył jej małe zawiniątko, którego miała nie otwierać aż przekroczy próg swego mieszkania, życzył szczęścia w życiu i żywił nadzieję, że ich drogi jeszcze kiedyś się skrzyżują. Odprowadził kobietę na skraj dzielnicy szlacheckiej, skąd ta już sama ruszyła dalej.

[Olga]

Olga podziękowała serdecznie niziołkowi za poczęstunek i zawiniątko. Uścisnęła go też na pożegnanie i pożyczyła szczęścia w opiece nad posiadłością Lorda.
Ruszając przez wąskie uliczki, które już mijała, dziewczyna przypomniała sobie spotkanie z rana. Przynajmniej mu powiem, że ktoś ukradł kwiat. Postanowiła, że pójdzie na rynek, na którym rano widziała Abla, a który był przy okazji po drodze do jej niewielkiego domku.
Zawiniątko mocno trzymała przed sobą. Przyciskała je do piersi uważając, żeby go nie zniszczyć i jednocześnie, żeby nikt nie miał okazji go zabrać.

[Funeris Venatio]

W miejscu, gdzie znajdowało się wcześniej stoisko Abela, stała terwz straż. Zwinęli stragan,  zabezpieczyli wszystko, halabardami rozganiali tłum, który kłębił się wokół. Abela nie było nigdzie widać .

[Olga]

Zaintrygowana dziewczyna podeszła bliżej straży.
-Przepraszam... -  zaczepiła jednego ze strażników. - Czy coś się stało z handlarzem, który tutaj pracował?

[Funeris Venatio]

- Proszę przechodzić, nie tamować ruchu. - Strażnik dotknął delikatnie Olgę i przesunął ją dalej. Nie chciał jej skrzywdzić, po prostu taką miał pracę.

[Olga]

Dziewczyna grzecznie przesunęła się na bok. Przyglądała się chwilę strażnikom i straganowi. Zamieszanie tutaj mocno ją zainteresowało. Spróbowała rozejrzeć się za kimś kto mógłby jej wyjaśnić tę sytuację.

[Funeris Venatio]

Nikt nie przejmował się jakąś tam kobietą.

[Olga]

Zrezygnowała westchnęła i ruszyła powoli do domu. Przy okazji kupując kilka warzyw na pobliskim bazarku, by móc zrobić sobie smaczną kolację.

[Funeris Venatio]

Olga wróciła do domu i dopiero tam otworzyła zawiniątko od Butcha.

WYPRAWA ZAKOÑCZONA POWODZENIEM !!!

PODUSMOWANIE: Olga ruszyła w miasto, próbując poznać nieco okolicę, jako że były to jej pierwsze dni w stolicy królestwa Valfden. Spotkała najpierw Abla, kupca zapachami i wonnymi solami. Zdecydowała mu się pomóc, próbując zdobyć jakąś roślinę, którą to on potrzebował. Ruszyła więc do innego kupca, Artura, który ową roślinę miał posiadać. Artur jednak jej nie miał, gdyż została skradziona. Olga nie mieszała się w sprawę, a Artur próbując wyjaśnić kto za tym stoi, zaczął przesłuchiwać kobietę. Ta ulotniła się ze sklepu, ruszając przed siebie ulicą. Spotkała Butcha, niziołka, który zaoferował jej, by pomogła im w projekcie małego ogródka, który właśnie przerabiał. Olga pomogła wybrać kilka roślin, korzystając ze swojej wiedzy o roślinach z wyspy. Wróciła potem do domu, otwierając mały prezent.

TALENTY:

Opisy: 1 brązowy talent
Aktywność: 1 srebrny talent
Walka: Brak

NAGRODY:

100 grzywien

Opis: Wzorzysta szklanka z grubego, górskiego kryształu. Wykonana przez mistrzów szklarskich z Ekkerund, posiada pierzaste motywy, pięknie inkrustowane w szkle. Jest niewysoka, nieco szeroka, o grubym dnie.
Wartość: 15 grzywien

[Dragosani]

Zatwierdzam.