Z miłości do pieniędzy

[Toruviel]

Elfa spokojnie stała i pozwoliła zmierzyć siebie. Znała się na fachu i wiedziała, że jest to standardowa procedura. To też nie przeszkadzało jej to. Uśmiechnęła się widząc obie suknie.
- Masz może jakąś przebieralnię?- spytała.- Dobierz też dwie pary butów do nich. Obcas nie większy, niż 4 cale.- dodała.- Gdzie mogę zostawić sprzęt? No i co z tym?- odwinęła rękaw koszuli i odsłoniła ukryte ostrze.- Nie powiem, że przydałoby mi się do misji.

[Zaidaan]

Krawiec wskazał ręką jaką tam przebieralnie za elfką, a sam po chwili przyniósł pasujące pary butów. Westchnął gdy poruszyła kwestię broni i morderstwa.
- Noo, broń mogę gdzieś tu schować, ale jeśli o to drugie... Proszę mnie w to nie mieszać, już i tak mam wystarczająco dużo kłopotów.

[Toruviel]

- Przynieś jeszcze pończochy. Z podwiązkami. Chcę gdzieś schować noże.- odrzekła jeszcze, jakby ignorując całkowicie wypowiedź krawca. Następnie zdjęła kuszę i kołczan. Położyła je na jakimś stoliku. To samo zrobiła z nożami do rzucania, sztyletem, oraz Gwalhirem. Czekała na kolejny dodatek.- Najlepiej czarne.- dodała jeszcze.

[Zaidaan]

- Oczywiście!
Wykrzyknął gdzieś za wieszakami, materiałami i innymi kurtkami. Przyniósł to o co prosiła elfka.
- No, to którą suknię pani wybiera?

[Toruviel]

Elfka wzięła wszystko, co jej dano, łącznie z czerwoną, skromną suknią i udała się do przebieralni. Minęło od kilku, do kilkunastu minut. Schowała ukryte ostrze pod rękaw sukni i wyszła. Przeglądnęła się w lustrze, oraz zasięgnęła opinii krawca.- I jak?- spytała podchodząc do stolika z jej sprzętem. Wzięła z niego noże do rzucania i schowała je za jedną z podwiązek.

[Zaidaan]

- Wygląda pani zabójczo pięknie! Hehe. Jestem szczęśliwy, że ubranie pani pasuje! Tyle pracy w to włożyłem!
Pochwalił sam siebie i zaczął szukać jakiejś szmatki, do której schowałby zostawiony sprzęt.

//: Otrzymujesz:

Nazwa odzienia: Krucza maska
Rodzaj: kapelusz
Typ: ubranie
Wytrzymałość: 1
Opis: Uszyty z 0,05kg ze skóry kreshara. Maska wyglądem przypominająca twarz kruka.

Nazwa odzienia: Czerwona suknia
Rodzaj: suknia
Typ: ubranie
Wytrzymałość: 1
Opis: Uszyta z 0,04kg jedwabiu. Szkarłatna suknia, skąpego kroju posiadająca rękawy kończące się aż na dłoni.

Nazwa odzienia: Czarne pończochy z podwiązkami
Rodzaj: Spodnie
Typ: Ubranie
Wytrzymałość: 1
Opis: Uszyte z 0.03 kg jedwabiu. Czarne pończochy posiadające czerwone podwiązki.

Nazwa odzienia: Zwykłe szpilki
Rodzaj: Buty
Typ: Ubranie
Wytrzymałść: 1
Opis: Wyrobione z 0,1kg skóry kreshara. Wyjątkowo elastyczny materiał.

[Toruviel]

- Dziękuję. Kiedy i gdzie zaczyna się przyjęcie?

//Zostawiam:
Nazwa: Krucza Arafatka<br>
Opis: 1 m2 bawełny o wadze 0,01 kg i wytrzymałości równej 1 ma kształt skrojony na arafatkę, jest kwadratową chustą. O tym jak leży i wygląda arafatka decyduje jej wiązanie. Elementem charakterystycznym jest stały wzór pokrywający tkaninę. To właśnie charakterystyczna „pajęczyna” w kolorze czarnym na białym tle jest znakiem rozpoznawczym arafatki. Arafatkę można nosić jako zwykłą chustę zakrywającą twarz, czy też złożyć ją w szalik oplatający szyję. Można związać z niej również skuteczną otoczkę zakrywającą twarz, włosy pozostawiając wyłącznie miejsce oczu wolnym od zakrycia. Arafatka doskonale zabezpiecza przed słońcem operującym niemiłosiernie na pustynnych rubieżach, jak i wszędobylskim pyłem potrafiącym skutecznie wcisnąć się w dosłownie każde miejsce. Jest skutecznym instrumentem by skryć swoją twarz i uniemożliwić rozpoznanie osoby noszącej ten dodatek do ubrania.<br>

Nazwa odzienia: koszula wędrowca<br>
Rodzaj: koszula<br>
Typ: ubranie<br>
Wytrzymałość: 1<br>
Opis: Uszyta z 0,03kg bawełny.<br>


Nazwa odzienia: Długa szata z wełny<br>
Rodzaj: długa szata<br>
Typ: ubranie<br>
Wytrzymałość: 1<br>
Opis: Uszyta z 0,11kg wełny. Chroni przed zimnem do temperatury -20 stopni. Wełna zabarwiona na szary kolor. Szata ma także kaptur, który chroni przed utratą ciepła nawet w najzimniejsze dni. Wygodny krój dopasowuje się do każdej sylwetki będąc wygodnym ubraniem roboczym, ale także eleganckim strojem w razie potrzeby. Wełniana szata idealna jest pod lekkie pancerze, gdyż jest elastyczna i nie krępuje ruchów.<br>

Nazwa odzienia: spodnie wędrowca<br>
Rodzaj: spodnie<br>
Typ: ubranie<br>
Wytrzymałość: 1<br>
Opis: Uszyte z 0,03kg bawełny.<br>

Nazwa odzienia: buty wędrowca<br>
Rodzaj: buty<br>
Typ: ubranie<br>
Wytrzymałość: 1<br>
Opis: Wyrobione z 0,1kg skóry kreshara. Wyjątkowo elastyczny materiał.<br>


Nazwa broni: Oburęczna kusza z drewna<br>
Rodzaj: kusza<br>
Typ: oburęczna<br>
Ostrość: 50 + ostrość materiału bełta<br>
Opis: Wykonana z 0,6kg drewna o zasięgu do 500 metrów.<br>

Nazwa broni: Gwalhir<br>
Rodzaj: naostrzony miecz<br>
Typ: jednoręczny<br>
Ostrość: 26<br>
Wytrzymałość: 33<br>
Opis: Wykuty z 1,28kg stali Valfdeńskiej o zasięgu 0,8 metra. Miecz jest stylizowany na elfią broń. Posiada węższy płaz od strony jelca, przy przejściu z zastawy do mocy i lekko szerszy przy sztychu. Oręż ten został ukuty przez Nieumarłego w niegasnącym ogniu Efehidionu.<br>

Kołczan z 30-oma bełtami żelaznymi

[Zaidaan]

- Za kilka godzin. Jak zacznie się zmierzchać. Odbędzie się w górnej dzielnicy, nieopodal fortu, wszak to major Eandor to kasę miał to se mógł pozwolić.

[Toruviel]

- A mamy porę śniadaniową...- mruknęła.- No to trzeba poczekać.

[Zaidaan]

No to se elfka poczekała, nudząc się kilka godzin w sklepie krawca, on na szczęście nie dał długouchej głodować, przyniósł jakiś tam zdrowy obiadek. Emil tymczasem otworzył swój sklep i zajmował się klientami. W końcu powoli słońce zaczęło znikać za horyzontem.
- No, to już chyba czas.. - przypomniał elfce.

[Toruviel]

- Dalej nie wiem jak się nazywa ten cel. Znam jedynie wygląd.- odrzekła.Kim jest ten, kogo mam zabić? ÂŚmierdzi mi ta sprawa...

[Zaidaan]

Krawiec trochę się zaniepokoił. Podrapał się zestresowany po karku.
- No.. Yyy.. ON chyba powiedział panience co potrzebne,
jakiś tam Shintell, no... Proszę mnie w to nie mieszać. Ja... Ja mam rodzinę!

[Toruviel]

Toruviel w kilku szybkich krokach dopadła do krawca. Sztylet błysnął w jej dłoni i znalazł się przy gardle Emila.
- A chcesz dalej mieć tą rodzinę?- syknęła.- To gadaj!

[Zaidaan]

- Ja nic nie wiem! Naprawdę! Ja miałem tylko przygotować strój. Nie wiem, jakiś Danyll. Proszę, zostaw mnie!

[Toruviel]

- Niech Ci będzie.- parsknęła i schowała sztylet przy podwiązce.- Idę się tym zająć.- dodała i wyszła. Tam zaś podbiła do jakowegoś przechodnia.- Przepraszam uprzejmie... kim jest Danyll, sławna osobistość stąd, która ma dziś urodziny?- zapytała.

[Zaidaan]

Przechodzień popatrzył dziwnie na elfkę.
- Czo pani? Wczoraj się urodziła? Toż to dowódca tutejszego fortu, urodziny dzisiaj ma.

[Toruviel]

- Oj, dziękuję, dziękuję.- odrzekła, ukłoniwszy się. Popatrzyła na bile w poszukiwaniu informacji na temat tego, gdzie impreza ma się odbyć. Równocześnie powstrzymała się przed tym, by paskudnie zakląć. W niezłe szambo się wjebała. Dowódca fortu, rycerz, co jeszcze? Może biedny Hetman Koronny albo Kanclerz alkoholik?

[Zaidaan]

Gdy tak elfka sobie chodziła po zmierzchu po ulicach, nagle z bocznej uliczki wyskoczył jakiś zbir. Przyłożył coś ostrego do pleców długouchej i przydusił ją lekko ramieniem. Cofnął się z nią do ciemnej uliczki.
- Nie próbuj żadnych sztuczek, głupia suko!
Nagle z ciemności wyszła inna tajemnicza postać. Wysoka, sczupła. Ubrany podobnie jak mężczyzna z mostu. Z założonymi rękoma za plecami podszedł dość blisko elfki, pokręcił z niezadowolenia głową.
- No, no, no. Toruviel, nieładnie. Myślisz, że nikt cię nie obserwuje? Co to za pytania? Przecież chyba wiesz co masz robić, nieprawdaż? Właśnie naraziłaś biednego krawca, wracając do domu może ujrzeć w przedpokoju martwe ciało swojej córeczki i obok kochaną żonę.
Uśmiechnął się diabolicznie.

[Toruviel]

Elfka została zaskoczona. Z nożem na gardle mogła by się wywinąć. Tu jednak sprawy się komplikowały. Na razie, przynajmniej na teraz współpracowała. Wysłuchała monologu człowieka. Zmierzyła go paskudnym spojrzeniem.
- Spróbuj ich chociaż tknąć. Nie mieszaj ich w to.- syknęła.- Myślisz, że jestem idiotką, która zabija nie wiedząc nawet kogo to robi?- parsknęła. W głowie obmyślała plan awaryjny wyjścia z tej sytuacji.

[Zaidaan]

Tajemniczy gość schwytał elfkę mocno za twarz, wyciągnął sztylet i przyłożył do twarzy. Po chwili uśmiechnął się, a potem roześmiał.
Oooo, przejęłaś się ich losem, popatrz jaka szlachetna! Bo co mi zrobisz? Zabijesz? Już czekam, dziweczko. Spróbuj tylko coś spierdolić, a wiedz że ktoś ich odwiedzi.
 
Nagle z twarzy zniknął mu uśmiech, a pojawił się gniew. Puścił twarz Toruviel i odsunął się kilka kroków do tyłu. Popatrzył czy ktoś nie idzie, potem spojrzał na elfkę, zamachnął się i zdzielił kobietę w twarz z zewnętrznej strony dłoni, mocno, aż zabolało. Osiłek ją puścił, ale dalej trzymał ją na oku.
A teraz zapierdalaj zrobić co masz zrobić! A! Pamiętaj też, że kusznik tylko czeka na powód aby strzelić ci prosto w plecy.
Nawet nie będziesz wiedziała skąd.
Oboje się odwrócili i zniknęli w ciemności. Elfka mogła dostrzec jak jacyś ludzie w maskach idą w tym samym kierunku, pewnie idą na bal.