(Nie)pamiętna noc

[Zaidaan]

- Komandir, ale gdzi sukać mamy?
Zapytał idąc za Themem.

[Nawaar]

Krasnolud widząc, że jaszczur nie ustępuje, to przyspieszył jak się da lecąc cały czas przed siebie.

[Narrator]

Jaszczur widząc jak Kiellon nie ustępuje, sam ustąpił. Widocznie już trochę odmroził łuski. Pozostała dwójka zauważyła go biegnącego po zaspach. Krasnolud nieco się zmęczył i musiał przystanąć. A za rogiem usłyszał jakieś głosy.

[Nawaar]

Krasnolud biegnąc nie odwracał się za siebie ani razu. Dopiero jak łuskowaty jaszczur przestał za nim człapać, bo w hemis pewnie nie szło mu najlepiej, a w głębi serca dziękował, że nie jest słonecznie, gdyż wtedy pewnie doszłoby do masakry! A tak jaszczuroczłek odpuścił i se poszedł oszacować straty, ale najważniejsze było to, że nie wiedział do jakiej organizacji należał Kiellon inaczej, suszyli by mu głowę a gniew anielicy, byłby zły w skutkach! Najważniejsze jednak to, że miał chwilę spokoju, ale musiał odpocząć, więc pochylił się i odsapnął, łapiąc głęboko oddech zimnego powietrza, który właściwie nie robiło na nim wrażenia. W końcu jednak usłyszał jakieś głosy za rogu. - Wypierdalać!!!!! Wrzasnął w stronę rogu, ale nie strzelał na oślep, bo i tak by nie trafił w sumie z tego wszystkiego zastanawiał się, gdzie jego nachlani towarzysze?

[TheMo]

Uniósł rękę przed siebie wskazując na biegnącego Kiellona. Chciał coś wydukać, ale zebrało mu się na potężne beknięcie.
-Taaam jeeeest!
Wykonał te dwie rzeczy jednocześnie, brzmiąc przy tym niczym jakiś poszukiwacz cieni polujący na bezimiennego bohatera.

[Zaidaan]

- Kuhwa, rzeczywiście, my przyjść z odsieczą!
Krzyknął do Kiellona, który tam każe komuś wypierdalać, bo przecież nie swoim towarzyszom.

[Narrator]

ZZa rogu wyszło czterech dryblasów. Jeden z nich trzymał coś pod pachą.
-Kurwa, zwęszyli nas!
-Oczywiście krasnolud. Ci to zawsze zwęszą alkohol! Nie zabierzesz nam naszej flaszki niedopitki! Dzięki niej przejmiemy cały rynek alkoholi na Valfden!
Pozostała dwójka uciekła.
-I po chuj mu mówisz nasze zamiary?
-Przecież w książkach czy przedstawieniach teatralnych główny zły zawsze to robi.
-Debil.

[Nawaar]

Krasnolud łapał powietrze, jakby się topił. W końcu wyprostował się i spojrzał najpierw na towarzyszy, którzy mogliby przyjść nieco wcześniej! - Kurwa! Są. Skomentował a dopiero potem dosłyszał, co mówili potencjalni złoczyńcy, którzy nie chcieli się podzielić czymś znakomitym! Ta zniewaga krwi wymaga, a każdy wie, że nie mówi się takich rzeczy do brodaczy! Zwłaszcza o takich prawdopodobnie nieziemskich trunkach, ale oby to nie był mocz! - To jest moje! Mój Skarbbb! Wrzasnął na całą okolicę i zabrzmiał bardzo dziwnie. - Ekipa do boju! Polecił zapijaczonym mordą i pobiegł w kierunku złoczyńców z jego skarbem!

[Zaidaan]

Krasnolud mógłby być trochę poddenerwowany, że odsiecz teraz dopiero nadeszła, ale to co powiedział tamten rzezimieszek obróciło wszystko o 180 stopni i jeszcze więcej.
- ÂŁo-łoddajcie to sbóje! Taki roskas hetmana!
Wybełkotał i wyciągnął miecz, z którym ruszył w stronę bandytów i złodziei alkoholu.
- Napszód panowie!

[TheMo]

Themo już ledwie zipał. To bieganie go wykańczało. Kondycja słaba, jeszcze to żelastwo na nim. Gdy już zbliżył się dostatecznie do krasnoluda, podparł się o ścianę i próbował złapać oddech. Jednak to, co usłyszał dało mu nową siłę. Wyprostował się i ruszył na napotkanych... W sumie ciężko było mu określić kogo. Jednak mieli przy sobie pewną rzecz, która nie mogła wpaść w niepowołane ręce. Chciał wyciągnąć z pochwy swój miecz, ale zorientował się, że go nie ma.

[Narrator]

-Jeszcze więcej alkoholików.
-Chwila, tamci tak szybko uciekli. Może to jest oszukane? Panowie, spokojnie. Sprawdzimy ten... artefakt. Jak nam nie przeszkodzicie to będziecie mieli dożywotnie dostawy za darmo.
-Co ty pierrr... szy veris?
-Nie każdego stać na takie zbroje, jak oni. Muszą być to jacyś bogacze. Oprócz tego, co się przedstawił jako hetman. Przecież nasz hetman to biedak. Coś ci świta?
-Może jednak nie jesteś takim debilem. Panowie, dogadamy się?

[Zaidaan]

Słysząc jak te nikczemniki nazywają miłościwego Hetmana Wielkiego Koronnego jakimś tam biedakiem, to już nie mógł wytrzymać. Zczerwienił się całkowicie i był cały nasycony złą energią.
- Ty chuju chędożony! Nie wytrzymam! Potrzymaj mi miecz.
Podał na chwilę miecz krasnoludowi i chwiejnym krokiem podszedł do tego dryblasa.
- Ja ci kurwa dam biedaka!
Zamachnął się, że aż się cofnął, ale później ruszył do przodu i pięścią przydzwonił prosto (no prawie) w twarz tego bluźniercy.

[Nawaar]

Krasnolud z czasem dogonił bandziorów razem z resztą ekipy, wtedy usłyszał ich propozycję, jednakże na chwilę stanął, albowiem był zmęczony jak diabli. Kiellon oddychał coraz bardziej głęboko i wiedział, że jak będzie biegał dalej padnie z wymęczenia na ryj! Tego jeszcze nie było w tym królestwie, żeby kanclerz skończył w takim miejscu. Paladyn nawet się uśmiechnął w stronę złodziei, bo komentarz dotyczący biednego hetmana był dość fajny. Emerick i tak tego uśmiechu nie zobaczył, bo rzucił się na nich z pięściami, a brodaczowi podał miecz. - Na chui mi ta wykałaczka? Powiedział i jebnął mieczem o ziemię, bo za daleko miał, żeby gdzie indziej. W każdym razie nie chciał walczyć wręcz, więc znów zaryzykował i drugiego człowieka chciał obalić telekinezą na plecy, pociągając go do przodu za nogę, o ile dobrze wymierzył i trafił w tego właściwego. Najwyżej Emerick oberwie za zostawienie go w zaspie kilka minut temu! Oby tylko nie rozbił trunku, który trzyma jeden z potencjalnych złych.

[Narrator]

Jeden z napotkanych dostał w mordę od hetmana, aż go odrzuciło. Emerick poczuł ciepłą krew na swojej pięści. Jego przeciwnik złapał się za rozwalony nos i rzucił się z zamiarem oddania. Szybko odwdzięczył się sierpowym podbijając narąbanemu oko. Z racji alkoholu nawet nie poczuł bólu. Następnie wbiegł w niego z całym impetem i oboje wylądowali na ośnieżonym chodniku. Niestety, hetman był na dole. W tym czasie drugi, który trzymał cenny skarb również zaliczył glebę. Odstawił pakunek i wstał, by nawalić jednemu, bądź drugiemu.

//

[TheMo]

-I w pisdu, i wylądował.
Skomentował zachowanie hetmana, który zaraz znalazł się w parterze. No cóż, trzeba pomóc towarzyszowi, zanim jego twarz będzie przypominać schabowe. Podszedł do tarzających się i z całej siły wymierzył kopniaka w twarz napastnika. Chyba jego stalowy but coś mu tam połamał.

[Nawaar]

- O! Jebany! Wrzasnął jak Emerick, pizdnął o ziemię razem z innym biedakiem, który najwidoczniej miał przewagę, ale do czasu aż dostał butem stalowym w ryj! Nie ma chuja szczęka rozjebana, a zęby wybite w pizdu. Jednak drugi gościu nadal się sadził to krasnolud taranem! Rozpędził się na ile mógł i głową chciał trafić w tors gościa, a jeśli na niego się obali to, przygnieść go swą wagą i ciężką zbroją. 

[Zaidaan]

Jakimś cudem udało się trafić cel, i to jeszcze w sam nos! Długo jednak nie mógł się cieszyć zwycięstwem, bo przeciwnik zaraz wypadł z kontratakiem. Został od razu powalony przez tą kupę mięcha i bezlitosną grawitację. Już jego twarz miała zostać schabowym na obiad kiedy na odsiecz przybył Themo i jego stalowy but. Szczęka połamana jak nic.
- Za Valfden!
Wykrzyknął i z impetem zrzucił siebie dryblasa. Wstąpił w niego jakby nowy duch i przez chwilę zapomniał, że jest najebany. Podniósł się od razu i zasadził bandycie kopniaka w żebra.

[Narrator]

Jeden z rozbitą szczęką wypluł kilka zębów i po dobitce Emericka leżał znokautowny. Kolejny uległ pod naporem pancernego krasnala.

[Zaidaan]

Emerick triumfujący nad pokonanym przeciwnikiem długo tak nie triumfował, bo i walka jeszcze się nie skończyła. Odszedł od znokautowanego i podszedł do tego powalonego przez srebrną fortecę. Nie zamierzał się schylać, upadać na niego i robić kanapki, ani nic podobnego. Postanowił jeno zasadzić mocnego kopniaka w twarz próbując mu połamać nos i może coś jeszcze.
- A maszz, łachudro!

[Nawaar]

Krasnoludowi sztuczka się udała, ale teraz nie mógł się podnieść, ale Emerick obezwładnił prawdopodobnie zbója, lecz trzeba było podnieść brodacza. - Chopy! Pomószta. Wypowiedział coś i oczekiwał tym razem pomocy, bo jak go zostawią na pastwę losu to czary mogą się posypać!