Na zachodzie bez zmian III

[Kamirazi]

-Nie potrzebuję za wiele Sil, ale dziękuję. Lepiej sprawdzę co na zewnątrz.
Powiedziała a potem wyszła na pokład z którego zobaczyła swojego brata, który w oddali rozmawiał z całkowicie obcym jej mężczyzną. Nie wiedziała jakie łączą ich stosunki, stwierdzając że może być niebezpiecznie (choć nie miała do tego podstaw) podbiegła jak najszybciej mogła do pierworodnego jej rodziny. Z waleczną miną i pełna werwy wykrzyknęła.
-Ty sobie uważaj, nie zdajesz sobie sprawy z jak silnym krasnoludem gadasz!
Zwróciła się do obcego... dopiero po chwili wymownej ciszy, gdy poczuła ich zdziwione spojrzenia na sobie,  zorientowała się jaką gafę popełniła.

[Kazmir MacBrewmann]

- Ja tu jestem kapitanem, i nie płace nic. Płaci pewien stary, zgrzybiały elf. A po za tym, masz okazję przysłużyć sie Valfden. Odpowiedział. - Spokojnie siostra, to jeden z nas. W sensie Bękart.

[Kamirazi]

-Ups! Ja serio nie chciałam, jeno pomyłka   Mówiąc to zarumieniła się lekko. Podała rękę nowo poznanemu -Jestem Kamirazi

[Adaś]

-Ha ale Panienka waleczna! Spokojnie jakbym chciał to bym już go zastrzelił.-Powiedziałem zaczepnie w kierunku krasnoludzkiej kobiety. W między czasie wydrapałem się na okręt i również wyciągnąłem rękę do Kamirazi która mi się przedstawiła.
-Kapitan Jacek Wróbel.-Wesoło się uśmiechnąłem i szybko sprostowałem.-Znaczy się szlachcic jego królewskiej, bla bla bla, kapitan, bla bla bla. Po prostu Adaś.
Spojrzałem na Kazmira i powiedziałem. -Mhm niech będzie płynę. Najwyżej was potem okradnę, tfu znaczy się wezmę swoją należność za poświęcony czas!

[Silion aep Mor]

Krasnolud po zjedzeniu udał się na pokład.

[Kamirazi]

Po uściśnięciu dłoni skierowała się do brata
- Bezpośredni ten Twój kolega. Po czym jeszcze raz odwracając się do Adasia -W czasie misji będzie okazja lepiej się czegoś o sobie wzajemnie dowiedzieć , lecę na pokład. Jak rzekła  tak zrobiła.

[Kazmir MacBrewmann]

- Nu, to łodpływamy. Krasnolud wszedł na kasztel rufowy, zajął miejsce przy sterze. Westchnął z ekscytacji chwytając pierwszy raz za dębowe koło sterowe.
- Kotwica w góre, wciągnąć trap i rzucić cumy!

[Domenik aep Zirgin]

- Zaczekajcie! Krzyczał biegnący po nabrzeżu krasnolud, powszechnie znany jako Domenik. Wbiegł po trapie, dyszał jak miech. - Ledwo rzem zdążył... Cześć wam w ogóle. Nie darowałbym se podtóży z taką kompanią.

[Ashog "Stalowa furia"]

Krasnolud faktycznie ledwo co zdążył, Ashog właśnie skończył z kotwicą i miał zabierać sie za cumy. No cóż. W tym wyręczył go sługa Adama, ork więc wciągnął trap na pokład.

[Mirzak aep Rothgar]

A Mirzak zajął się żaglem, trudne to to nie było, wystarczy bowiem pociągnąć za odpowiednią linę by ten opadł. A potem go zabezpieczyć. Czynności te były nieco upierdliwe, no i napewno przyda się następnym razem większa załoga. Statek w końcu ruszył, pchany wieczornym wiatrem wiejącym od lądu.

[Kamirazi]

Wszyscy byli czymś zajęci, oglądała krzątaninę przyjaciół ale sama niezbyt mogła coś zrobić
  -Doświadczenie na statku mam jedynie jako pasażer, lepiej zaczekać niż co zepsuć... Pomyślała.
Obserwując bacznie oddalający się ląd podeszła do Ashoga.
-Już nie musisz robić wszystkiego co najcięższe, miło być wyręczanym, co ?

[Ashog "Stalowa furia"]

- Owszem, miło. Powiedział siadając na skrzyni przy maszcie, spojrzał na oddalające się powoli Atusel. - Ale ja lubię ciężką pracę, pozwala na rozruszanie się i zajęcie czymś myśli. Szczególnie na morzu.

[Kamirazi]

-Dziwne masz upodobania, chociaż może i jest to jakiś sposób na życie. Powiedziała do niego, przysiadła obok i też zaczęła myśleć.
-Pozostaje mi czekać aż ktoś może czegoś ode mnie zechcieć Pomyślała

[Kazmir MacBrewmann]

Kazmir oddał ster w ręce - a raczej łapska - Ragnaroka, sam zszedł z kasztelu na pokład, jako kapitan miał niemalże nic do roboty. Nie musiał też martwić sie o piratów. Nie tak blisko Valfden. Pogoda za to najlepsza nie była, końcówka Astas sprawiała że morze nie było tak spokojne jakby się chciało.
- Może zejdziemy pod pokład? Kolacja by sie zdała.  Zasugerował.

[Kamirazi]

Kami natchniona odrazu zeszła pod pokład do kuchni. Mało było rzeczy które uwielbiała tak jak gotowanie. Zajrzała do wszystkich szafek a po tym krótkim rozeznaniu wsłuchując zachcianek brata , Sila i pozostałych zaczęła przygotowania tak , by jak naj szybciej się to wszystko pojawiło. 

[Adaś]

-Pierdziele kompania krasnali płynąca w morze, tego to jeszcze nie grali.-Powiedziałem do Ragnaroka który stał obok mnie, a który chwilę później się udał wykonywać wszelkie prace z wyruszeniem. Ja natomiast z racji że nie wiedziałem co czynić, odruchowo sięgnąłem za pazuchę i wyciągnąłem piersiówkę. W końcu każda okazja jest dobra do napicia się, nawet brak okazji.
Gdy pociągnąłem łyka stwierdziłem że trzeba znaleźć sobie zajęcie, więc zszedłem pod pokład gdzie jakiś czas później zeszła reszta kompanii.

[Kazmir MacBrewmann]

Po chwili wszyscy siedzieli nad jajecznicą, czy raczej mięsem z jajkami. Trzeba było rzecz jasna zjeść wpierw to co szybciej sie psuło. A mięso za długo nie poleży. Kazmir otworzył nawet beczułke rumu. Polał towarzystwu.
- Za pomyślne wiatry! Wzniósł toast.

[Adaś]

Ha przynajmniej krasnoludy dbają o dobre jedzenie. Co prawda nie wiedziałem jak stoją z zapasami, ale skoro tyle mięsa było to znaczyło, że chyba nam wystarczy w jedną stronę. Więc stwierdziłem że nie ma co się przejmować tylko jeść. Ale co najważniejsze był rum! A tego sobie odpuścić nie mogłem więc nalałem sobie pełny kubek. No a że trochu za cicho było przy jedzeniu, postanowiłem zagaić:
-To po co tam płyniecie, znaczy się płyniemy?

[Kazmir MacBrewmann]

- Po pewien zabytek, taki jeden stary elf miał tam kupić to coś. To fragment klucza potrzebnego do otwarcia grobowca. Problem w tym że... - zrobił pauzę na napicie sie rumu - że pewien chuj z Doral też go chce, nawet zaatakował gmine na zachodzie Valfden. Przegoniłem go. Tak czy siak, elf z jakiegoś powodu chce płynąć moją łajbą. Winc płyne. Nie wiem czy da nam zwiedzić Sannau, a ponoć jest co zwiedzać. Jeśli wiecie co mam na myśli hehe.

[Silion aep Mor]

Mężczyzna nałożył sobie jajecznicy w wielkich kawałkach, wziął chleb oraz napełnił kubek rumem. Zapewne musiał on być wyborny. Zamierzał zaraz to stwierdzić i ocenić.
Zaczął jeść zagryzając chlebem, szybko, łapczywie. Rozkoszował się smakiem ów dania chociaż była to niby 'pospolita' jajecznica.
- Nie, nie wiem co masz na myśli, wytłumacz. - odrzekł do Kazmira biorąc łyka rumu. Trochę się tym rumem zawiódł myślał że będzie o wiele lepsze ale nie zamierzał narzekać.
- Kami, pyszne jedzenie. - powiedział z uśmiechem po czym skierował swój wzrok na Adamusa - Nie jestem pewien czy sie znamy panie, jestem Silion.