Szczyt góry Ratos (inicjacja)

[Fenor Karrates]

Szczyt góry Ratos

W północnej części gminy Hardor, mieści się samotna góra Ratos. U jej stóp wybudowano twierdzę Triumwiratu Magii - celu twojej podróży. Jedyna droga do wewnątrz prowadzi przez szczyt góry, tylko tam odnajdziesz mądrość.

w budowie!

[Isentor]

Poranne słońce rzucało pierwsze promiennie na zroszone trawy porastające wzgórze Ratos. W wolnej przestrzeni między pomnikami pojawiły się drobne wyładowania elektryczne. Ogromny huk i chmura ciemno-fioletowego obłoku objęła kilka metrów. Wyłonił się z niej Isentor. Rozejrzał się, nie było tu nikogo poza nim. U szczytu góry majaczył się obraz kamiennej twierdzy otoczonej masywnym murem. Ostre, poranne słońce nie pozwalało zobaczyć szczegółów budynku. - Nie mam złych zamiarów. Możesz wyjść!

[Fenor Karrates]

Fenor zrzucił całun iluzji odsłaniając swoje oblicze przybyszowi. - Mistrzu? Ty żyjesz?

[Isentor]

- Dobrze Cię widzieć. Tak, udało mi się wrócić. Widzę, że Wam również udało się przetrwać - wskazał na twierdzę u podnóża góry. - Co się z Tobą i innymi magami działo po moim odejściu i zniszczeniu Paktu przez inkwizycję?

[Fenor Karrates]

- Nie było lekko. Po zniszczeniu Paktu i Twoim odejściu byliśmy zagubieni. Inkwizycja polowała na nas przez długie tygodnie. Większość młodych adeptów, która nie opanowała teleportacji na długie dystanse stanowiła dla nich łatwy cel. Wszyscy zostali zabici. Ci, którym się udało gromadzili się w grupy. Zbiegło się to z Twoim odejściem, znaczy Twoją śmiercią. Mortis została Panią ziem Hardor. Mówiła mi, że nie jest kimś komu daje się tytuły i ziemie więc musiałeś mieć w tym jakiś plan. Kiedy dotarła w te strony i wyczuła moc drzemiącą w tej górze wiedziała już, że musi to wykorzystać. U podnóży znajdował się stary gród. Dzięki pomocy jej nieumarłych sług zbudowała masywny mur, na ruinach grodu postawiła twierdzę. Szukała nas po Valfden, by pokazać nam, że znów mamy dom. Po tym jak zebrała większość ze starej świty mistrzów magii zabrała ze soba Charona i udali się w poszukiwaniu jakiegoś grobowca. Od 11 lat nikt nie widział jej ani Charona na oczy.

[Isentor]

- Mortis - uśmiechnął się Isentor. - Ona zawsze ma plan. Dobrze ją wyszkoliłem. Ten mur? To ochrona? Jak żyjecie? Co z inkwizytorami? Teraz, kiedy osiedliście w jednym miejscu nie jesteście dla nich łatwym celem?

[Fenor Karrates]

- Mur jest gruby na kilka metrów, wysoki na kilkanaście. Poza budulcem z materii chroni go jeszcze zaklęcie ochronne. Żaden niemagiczny się nie prześliźnie. Do środka może się dostać jedynie ktoś, kto opanuje zdolność teleportacji. Stąd mamy pewność, że żaden nie-mag tutaj nie trafi. Na najwyższej wieży pełnimy warty. Zawsze jeden z mistrzów obserwuje teren i pilnuje tego, kto dostaje się do środka i wychodzi. Pozwoliło nam to przetrwać 12 lat. Inkwizycja podejrzewa, że możemy się tu ukrywać, jednak do tej pory nie podjęli żadnych śmiałych działań. Nie jest tak, że nie próbowali. Ale mur był dla nich nie do sforsowania. Myślę, że będziesz dumny z tego co udało nam się osiągnąć. Społeczność jaką zbudowaliśmy, wiedzę, którą posiadamy. To jest to o czym zawsze marzyliśmy dywagując o idealnym świecie. To nasz mały świat, ale bliski temu, gdzie zawsze chcieliśmy żyć.

[Isentor]

- Nie czujecie się tam samotni? Co się tu dzieje, na tej górze? Pełniłeś tu wartę prawda?

[Fenor Karrates]

- Samotni? Mortis uaktywniła Twój portal do innych wymiarów. Czujemy się mniej samotni niż kiedykolwiek dotychczas. Podróżujemy po nieznanych nam światach. Odkrywamy nowe kultury, rasy, rośliny, minerały... Czasem ktoś pragnie wrócić z nami. Nasz dom jest teraz dosyć różnorodnym miejscem. Jest wśród nas nawet kilku draconów. A tutaj? Czekam tu na tych, którzy odczytają naszą wiadomość o bezpiecznym domu dla magów. Czasem przyjdzie ktoś kto chce do nas dołączyć. Jeśli tylko opanują zdolność teleportacji droga poza mur stoi dla nich otworem.

[Isentor]

- Dość już usłyszałem stary druhu. Chce to zobaczyć. Chodźmy przywitać się z innymi. Magowie zniknęli w chmurach dymu teleportując się do wnętrza twierdzy Triumwiratu Magii.

[Rakbar Nasard]

@Isentor

Na szczycie góry Ratos pojawił się Rakbar. Ilustracja namalowana przez Isentora była na tyle dokładna, aby poprawnie przenieść maga. Rakbar zrobił kilka kroków naprzód.
- Co do licha? - mówił, podpierając się na kosturze i obserwując otoczenie.

[Narrator]

Na szczycie góry nie było nikogo poza Rakbarem. Nieopodal znajdowała się twierdza Triumwiratu. Zza murów dobiegały odgłosy miasta tętniącego życiem.

[Rakbar Nasard]

Rakbar zszedł więc z góry, w stronę miasta. Nie tego się spodziewał, ponieważ lata obecności w Mrocznym Pakcie przyzwyczaiły go do raczej spokojnego charakteru organizacji i jej siedziby, a późniejsze badania w dziczy tylko to utrwaliły. Miasto było dla niego ogromnym zaskoczeniem.
Mag podszedł do bram i jeśli nic go nie powstrzymywało, to wszedł do środka.

[Narrator]

Mury otaczające Triumwirat nie posiadały bram. Toteż nie można było dostać się do środka tradycyjnym sposobem, jak robili to nie magiczni.

[Rakbar Nasard]

Mag stworzył pod sobą dysk z energii magicznej, na którym wygodnie usiadł i uniósł się wysoko w górę, ponad wysokie mury. Spróbował dzięki lewitacji przelecieć nad murami...