Test kruka #31

[Toruviel]

-Możemy pójść waszym sposobem. - odrzekła.-A w razie spotkania tych drabów, czy sługusów?- dopytała rozprostowując swoje ciało.

[Arivel]

-Uciekać. Nie potrzebujemy wdawać się w walkę i nie ma sensu bardziej ryzykować. Alarmujesz kolegę i bierzecie nogi za pas jak najszybciej.

[Toruviel]

-No dobra. Sztylet w pochwie.- powiedziała z zadziornym uśmieszkiem. Spoważniala i porzuciła uśmiech. -To chodźmy.

[Arivel]

Wszyscy opuścili kryjówkę i zaczęli zajmować dogodne pozycje do całego przedsięwzięcia. Ustalono że dwaj młodsi starzem będą pilnować czy nikt nie idzie i nie zauważy roboty pozostałych. Ty zostałaś wytypowana do ubezpieczania tyłów jednego z bardziej doświadczonych złodziei przez co miałaś wejść do środka.

[Toruviel]

Wszystko zostało rozplanowane, wytypowane, ustalone i rozstawiona. Ona jako alarm, czujka.
-Jakiś sygnał, czy coś? W razie gdyby ktoś szedł?- zapytała tego, z którym miała wejść do środka.

[Arivel]

-Z zewnątrz usłyszysz jeden krótki gwizd. W środku jest ciemno i na dźwięku też nie można polegać więc musicie sobie jakoś radzić. Dobra, szkoda czasu. Ruszamy do działania. Wszystko ma być sprawnie i szybko.

[Toruviel]

-Gotowa. - powiedziała, przeciągając się, w celu przygotowania do wspinaczki. Popatrzyła raz jeszcze na niebo, by zorientować się, ile ma czasu.

//Opisać jakąś wspinaczkę, wejście do willi?

[Arivel]

Dwójka zostająca na dole dała znak że jest czysto i można spokojnie wchodzić na górę.

//: Tak. Zostało ci jakieś 19 godzin

[Toruviel]

//Czyli na ten sąsiedni budynek, a potem skoczyć na wille?

[Arivel]

//: Tak

[Toruviel]

Murek był tylko prologiem do tego. Rozgrzewką. Elfka już rozciągnięta podeszła do ściany budynku, na który miała się wspiąć, by wskoczyć na wille.
Podskoczyła, łapiąc się dużego zaczepu na lampy. Podciągnęła się. Było to trochę jak wspinaczka na drzewo - każdy elf potrafi. Gdy była już na zaczepie zaczęła się wspinać normalnie, po ścianie, ostrożnie chwytając się nierówności takich jak wystające kawałki kamienia, czy drewna. Chwyciła w końcu dach, wpierw jedną, potem drugą ręką i podciągnęła się.  Była w końcu na dachu, wille też widziała.

//Gdzie mam dokładnie wskoczyć? Na dach, balkon?

[Arivel]

//: Tak, oba dachy są płaskie

[Toruviel]

Stojąc przy jednym krańcu dachu, elfka popatrzyła na dach jej celu - willi. Cel był prosty. Skok. Zaczęła biec, coraz szybciej, aby nabrać prędkości. Przy drugim krańcu dachu wykonała skok. W dal, ku willi. I udało się. Wylądowała na ugietych nogach na dachu willi. Obejrzała się w poszukiwaniu kompana.

[Arivel]

Jej kompan skoczył na dach cicho niczym kot. Kiwnął głową na znak że wszystko w porządku i mogą kontynuować swoje zadanie. W tym celu zaczął się rozglądać po bokach dachu w celu znalezienia najbardziej dogodnego wejścia do środka.

[Toruviel]

Gdy już kompan był na dachu i zaczął szukać wejścia do środka, elfka przystąpiła do tej samej czynności. Skierowała się do drugiego boku dachu i zaczęła rozglądać uważnie, kucając przy tym.

[Arivel]

W jednej ze ścian znalazłaś niewielki parapet na którym mogłaby stanąć jakaś szczupła i mało ważąca osoba. Okno przy tym parapecie wydawało się lekko uchylone co mogło być idealnym wejściem, o ile faktycznie tak było.

[Toruviel]

Elfka ujrzała mały parapet, oraz może uchylone okno. Popatrzyła tak chwilę i powiedziała cicho do partnera:
-Mam coś... parapet, szczupła i lekka osoba mogłaby nań wejść. Jest też być może uchylone okno. A ty?

[Arivel]

-Drewniane podpórki pod rośliny, ale ja nie dam rady bezpiecznie po nich zejść. Przynajmniej wolałbym nie ryzykować. Pakuj się na parapet i sprawdź to okno.

[Toruviel]

Elfka kiwnęła głową na znak że rozumie, po czym pewnie chwyciła oburącz krawędź dachu. Zaczęła powoli i ostrożnie, ze spokojem opuszczać swoje lekkie ciało na parapet. Po około 15 sekundach, jej buty dotknęły parapetu, po czym oparły o nią, ciężar ciała, dalej trzymając się krawędzi, elfka zerknęła i przyjrzała się oknu, by dowiedzieć się, czy jest otwarte.

[Arivel]

Okiennica była lekko uchylona. Być może ktoś otworzył ją wcześniej i później zamknął lecz nie dokładnie.