Prelodium do wojny [fabularny Mohameda]

[Mohamed Khaled]

Czyli to była Mosiężna Dłoń... Lewis... Zemsta za ostatnie zlecenie? Czy może coś innego...? Skoro kazali go zlikwidować, w tym wszystkim musieli maczać palce Wilki... Czyli Nicholas znów trafił na jego trop. Kurwa.. Jakby nie mógł się od niego odpierdolić raz na zawsze. To było dawno i nie prawda! Czemu on tak długo trzyma urazę?!
Skoro chciał wojny, to będzie ją miał...
Zgniótł kartkę, schował ją w kieszeń i ruszył przed siebie.

[DarkModders]

Kolejny raz wkroczyłeś w uliczki spowite całkowitymi ciemnościami. Nie wiedziałeś gdzie szedłeś, po prostu szedłeś.

[Mohamed Khaled]

Rozmyślał dużo nad tym, co.ma teraz zrobić. Nastały dla niego ciężkie czasy... Wojna z Brugrardem nie będzie lekka. Nie zamierzał się.jednak poddawać.

[DarkModders]

Idąc tak usłyszałeś nagle kobiecy krzyk i wołanie o pomoc. Po chwili usłyszałeś także jakieś męskie głosy i szamotanine. Typowa noc w podgrodziu. Szumowiny wyżywały się na kolejnej bezbronnej kobiecie. Odgłosy dobiegały z niewielkiej uliczki oddalonej 60 metrów od ciebie.

[Mohamed Khaled]

Wysunął szybko ostrze i.ruszył pędem w stronę alejki. Sam.w sumie nie wiedział dlaczego. Nie powinno.go interesować to nic nie warte życie. A jednak ruszył na pomoc.
Wbiegł w aleje, stał zalsnila złowrogo.
- Puszczać ją, kurwa. Bo obiecuje, że wam odetne te małe kiełbaski, a was samych skatuje na śmierć

[DarkModders]

Twoim oczom ukazała się brutalna scena gwałtu na młodej kobiecie. Trzech z nich stało z boku i katowało kobietę. Na twój widok zaprzestali swoich czynności odwracając się w twoją stronę. Nie przytomną kobietę odrzucili na bok.
Jeden z nich krzywo się na ciebie popatrzył.
- Weź spierdalaj! Chyba że chcesz poczuć stal między żebrami.
Na twarzy rzezimieszka pojawił się złowrogi uśmiech. Pozostali dobyli broń.

5x Bandyta - są od ciebie 6 metrów.

//Pamiętaj działa na ciebie kara osłona nocy

[Mohamed Khaled]

Kuszę zdjął momentalnie z ramienia, mierząc i strzelając. Fakt, że było późno w nocy i ciemno, jak u murzyna w dupie, troszkę utrudnił mu strzał. Bełt, zanim trafić w pierś, w serce, trafił w podbrzusze, raniąc dotkliwie przeciwnika. Może i nie umarł, z pewnością jednak za niedługo to nastanie.
Odrzucił broń dystansową na plecy, sięgając znów po katanę i ukryte ostrze.
Gdy nadbiegło pierwszych dwóch, działał instynktownie. Nie patrzył im w oczy, ani nie mówił. Dał się skupić swoim zmysłom, które za niego stoczą tą walkę.
Pierwsze uderzenie ładnie sparował kataną, wysuwając w podbródek ukryte ostrze. Zmysły go jednak zawiodły i, zanim go od razu wyeliminować, tylko drasnął go po szyi, z której wyleciała krew. Ten też był już prawie wykończony. Krwotok zrobi swoje...
Drugiego, który także postanowił zaatakować, nie zamierzał oszczędzać w żaden sposób. Robiąc kilka zwinnych obrotów ręką, wyprowadzić cięcie z góry, nie dokańczając go jednak. W ostatniej chwili obrócił się na pięcie, ostrze poszybowało bokiem i wbiło się głęboko w ciało...
Jednego już wyeliminował.
- Dwóch z was już jest poważnie rannych, jeden martwy... Chcecie dalej walczyć?

5x bandyta - w tym 2 niemal śmiertelnie rannych.

[DarkModders]

Pozostała 3 widząc co się stało, ze strachu aż wypuściła z dłoni sztylety. Jeden z nich nawet zaczął odsuwać się w bok próbując w ten sposób zniknąć ci z pola widzenia. Wreszcie rozbiegli się uciekając z miejsca zdarzenia. Zostałeś tylko ty i zgwałcona, nie przytomna młoda kobieta.

[Mohamed Khaled]

Podszedł do tych dwóch rannych, dobijając ich po kolei. Jednemu z nich wbił katanę w kark, drugiemu ukrytym ostrzem poderżnął gardło. Po co mają się męczyć? I tak byli już na skraju śmierci.
Podszedł do nieprzytomnej kobiety i zrzucił kaptur z głowy, z obawą o to, by i jego nie posądziła o gwałt. Dotknął ją delikatnie i poszturchał z nadzieją, ze się obudzi.
- Hej, hej... Obudź się. Tamci już poszli, przegnałem ich...
Nie do końca wiedział, co w takiej sytuacji ma powiedzieć.

[DarkModders]

Twoje słowa i szturchania podziałały na kobietę. Ta powoli otworzyła oczy spoglądając na ciebie jeszcze nie w pełni świadomym wzrokiem. Była piękna, miała długie blond włosy. Szkoda tylko że nie widziałeś tego tak dokładnie w ciemnościach. Po chwili odzyskała w pełni świadomość. Na twój widok zaczęła krzyczeć i odsuwając się od ciebie. Twarz zakryła dłońmi.
- Odsuń się ode mnie zboczeńcu! Wynoś się!

//Tak wygląda.

[Mohamed Khaled]

- Hej, hej! Popatrz się tam, proszę - wskazał na kawałek dalej, gdzie leżały trzy trupy. - Nie jestem nimi. Tamci uciekli, jak uprzednio zabiłem tych trzech... Nie bój się, nie zamierzam Cię skrzywdzić..

[DarkModders]

Roztrzęsiona kobieta popatrzyła się w stronę trupów. Po chwili zwróciła go w twoją stronę. Zobaczyłeś w jej oczach strach, rozpacz i samotność. Te oczy po prostu prosiły o pomoc, choć reszta ciała tego nie ukazywała. Coś w tobie drgnęło. Wydawało by się że na skrytobójce nie działają uczucia. Tu był wyjątek.

[Mohamed Khaled]

Sam się dziwił temu, że tak zareagował. Ale cóż... W jego wnętrzu przechodziła swego rodzaju przemiana, której nie potrafił jeszcze wyjaśnić.
Spojrzał na jej oczy, które były takie... czarujące, piękne, a bolesne jednocześnie. Ci ludzie... Szkoda, że ich nie dorwał. Pożałowaliby tej decyzji.
- Już lepiej? - spytał.
Jego głos był spokojny i troskliwy.

[DarkModders]

Kobieta pokiwała ci tylko lekko głową i otarła łzy z oczu. Zaczynała się uspokajać.

[Mohamed Khaled]

Nie chciał wykonywać żadnych pochopnych ruchów. Wstał z kucków, otarł twarz dłońmi i podał kobiecie pomocną dłoń. Na jego twarzy widniał łagodny uśmiech. Taki pocieszający, troskliwy.

[DarkModders]

Kobieta popatrzyła się na ciebie kolejny raz. Chciała ci podać rękę ale szybko wycofała się z tego. Ponownie skuliła się chowając twarz pomiędzy nogi.
- Nie znam cie. Dlaczego ma ci zaufać?

[Mohamed Khaled]

- To prawda. Nie możesz mieć stuprocentowej pewności co do moich zamiarów. Tego się trzymaj - odparł. - Nie naciskam na nic. Usłyszałem krzyk więc postanowiłem pomóc. Jak widzisz, nie mam złych zamiarów - pokazał po raz kolejny trupy. - Tam leżą dowody.
Popatrzył się na nią i posmutniał. Była taka niewinna, a tak poważnie ją skrzywdzono...
- Jak Ci na imię?

[DarkModders]

- Jestem... Tamara. - powiedziała nieśmiało. - Ja jestem tylko biedną, bezdomną kobietą. Nie mam ci się nawet jak za to wszystko odwdzięczyć.

[Mohamed Khaled]

- Nie musisz się odwdzięczać, naprawdę. Nie chce niczego - odpowiedział jej spokojnie, znów wyciągając rękę. - Chodź, przejdziemy się, opowiesz mi coś o sobie

[DarkModders]

Tym razem kobieta podała ci dłoń. Wstała z bruku, otrzepała się i nie śmiało ruszyła za tobą.
- Powiedz mi, dlaczego mi pomogłeś? - zapytała spoglądając w twoje oczy. Jej wzrok po raz kolejny sprawił że poczułeś emocje których wcześniej nie doświadczałeś.