Miodowy Perymetr

[Gedran]

- Aha rozumiem. - odrzekł mężczyzna, spoglądając na unoszące przez wiatr liście z drzew.

[Torstein Lothbrok]

-Pośpieszmy się lepiej, szybciej dojdziemy, szybciej zarobimy.- odrzekł jeszcze przyśpieszając w kierunku południa, w kierunku Miodowa.

//Rozumiem że jak dotrzemy tam, to mamy zbadać każdy metr kwadratowy od Miodowa po jakiś punkt który ty ustalisz?

[Yarpen aep Thor]

//Macie sprawdzić tereny wokół wsi, powiedzmy w promieniu kilku kilosów. Teren jest głównie równinny, płaski. Lasy są rzadkie, w sensie że nie mają zbyt wielu drzew. Takie laski bardziej 

[Gedran]

- Może od razu pobiegnijmy? jak ci się tak bardzo spieszy. - rzekł żartobliwym głosem mężczyzna.

[Yarpen aep Thor]

//Czekasz na Torsteina? Bo jak nie to dotarliście.

[member=26602]Gedran[/member]

[Gedran]

//No czekam, ale jak nie napisze do 20 to już napisz ze dotarliśmy.

[Torstein Lothbrok]

//Wybaczcie opóźnienie, czasami szkoła jest bólem w tyłku.

-Hehe.- wiking się uśmiechnął odpiął manierkę od pasa i rzucił ją kompanowi.-Chlaśnij sobie, czysta Ekkerundzka.- nie przerywając marszu.

[Gedran]

Mężczyzna złapał zręcznie manierkę, otworzył ją i wziął łyka, a następnie otarł usta i rzekł - Dobry trunek, tak podróżować to ja rozumiem.Kolejno oddał mu rzutem manierkę mówiąc przy tym. - ÂŁap. - Skąd pochodzisz Torsteinie?

[Melkior Tacticus]

Kawałek przed sobą zobaczyliście jeźdźca na czarnym jak smoła bojowym rumaku, wojownik ów nosił na sobie czarną kolczugę.

//Dopiszcie mnie do uczestników.

[Torstein Lothbrok]

Hmm, ciekaw jestem któż to...- pomyślał Torstein nie przerywając marszu.Wygląda nader "bojowo".

[Melkior Tacticus]

- Vivat Frater Notus! Zawołał z konia, pozdrawiając rekrutów jednym z wariantów pozdrowienia Kompanii, chciał  sprawdzić ich wiedzę, i zaangażowanie.

[Gedran]

- Witaj Panie.Co ty tu właściwie robisz w tym miejscu i co dokładnie znaczy to co powiedziałeś do nas. - odrzekł wojownik patrząc się na nieznanego mu do dotąd człowieka, kładąc przy tym rękę na rękojeści broni.

[Melkior Tacticus]

Elf pokręcił głową ze zrezygnowaniem, ktoś tu zaniedbywał obowiązki. Nie schodząc z konia zdjął kaptur razem z kolczym czepcem.
- Komandor Melkior Tacticus, zastępca dowódcy Bękartów Rashera. Naprawdę nikt was nie zaznajomił z prawami, zwyczajami i stopniami tutaj? Odparł. - Powiedziałem Vivat Bękarty Rashera, odzewem winno być "Nie ma nic słodszego nad zwycięstwo". Nihil est victoria dulcis.

[Gedran]

- Ja jeszcze nie miałem okazji zapoznać się z prawami i nie wiem, czy mój towarzysz również, ale przy najbliższej sposobności uczynię to.Oznajmił. - A co tu panie samotnie robisz? Jeśli można spytać. - Na polowaniu jesteś?

[Torstein Lothbrok]

Torstein milczał przez dłuższą chwilę, po prostu słuchając rozmowy. Po kilku wymienionych zdaniach odezwał się w końcu.
-Czy niczego słodszego nie ma, tego nie wiem. Nie wiem też także co komandora tu sprowadza. Podzieli się komandor informacjami?

[Melkior Tacticus]

- Zaraz. Rzucił przed rekrutów mały woreczek - To sól, z opiłkami srebra. Macie tam włożyć gołą dłoń. To dla bezpieczeństwa.

[Torstein Lothbrok]

Torstein bez wahania ściągnął rękawice i włożył dłoń do worka. Jego twarz nie uległa żadnej ekspresji.
-Rozumiem, iż jest to forma ochrony przed demonami?

[Melkior Tacticus]

- Nie, ale sprawdza czy aby przypadkiem nie jesteście opętani.

[Gedran]

Gedran też ściął rękawice z ręki i włożył dłoń do worka. - Jak widzisz panie nikt z nas nie jest opętany przez demona, więc trzymaj ten worek, przyda ci się jeszcze nie raz.Oznajmił, po czym oddał worek Melkiorowi.

[Torstein Lothbrok]

-A więc, komandorze, co was tu sprowadza?