Na drodze ku zrozumieniu - Rieux i Gillen

[Kenshin]

- Ostatnio tych chorych zwierząt jest na pęczki, niedługo podejdą do gospodarstw jakby nie było innych problemów.
Pożalił się dwóm śmiałkom, którzy walczyli z kretoszczurami a następnie przyjrzał się raną Daniela.
- Nie będzie z tym problemu. Patrz, co potrafią druidzi z konkordatu.
Rzekł to z nieodpartą dumą i przygotował się do działania. Człowiek klęknął i wyciągnął swoje dłonie nakierowując je na ranę i zaczął delikatnie przesyłać energię magiczną, która gdy tylko się zajęła raną zauważyłeś, że nagle powoli się zasklepiała, ale jednocześnie dostrzegłeś grymas na twarzy staruszka albowiem rana z lykantropa przeszła na druida a ta jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zniknęła tak szybko jak się pojawiła. 

[Rieux]

   Druidem?! Daniel miał rację. Oni naprawdę są wszędzie! - pomyślałem.
   Zawsze zdawało mi się, że Konkordat jest mało popularną gildią. Widać, że się myliłem. Ciekawe ile znajduje się chat zamieszkanych przez druidów za murami miast i gildii. Z drugiej strony zastanawiałem się czy całość nie była odgórnie zaplanowana. Nie chodziło mi o całą sytuację tylko o miejsce, do którego wysłał nas wysłania. Przecież to oczywiste, że druidzi nie wysłali by nas tak po prostu do lasu.
   - No tak... Ty zapewne też należysz do Konkordatu. To by wyjaśniało, dlaczego akurat tutaj nas wezwano. - Rozejrzałem się, wysunąłem jedno krzesło spod stołu i usiadłem na nim. Byłem zmęczony dźwiganiem dorosłego mężczyzny przez las. - Wszyscy nowi rekruci są tak testowani? Nie żebym miał coś przeciwko tej metodzie. Po prostu jestem ciekawy. A z tradycjami gildii przydałoby się też troszeczkę zapoznać.
   Wygodnie rozsiadłem się na krześle. Było idealnie dopasowane do kształtów moich pleców. Nie to, co te "luksusowe" siedzenia, które są dopasowane do tłustych cielsk kapłanów i arystokratów.

[Kenshin]

Wacław wyleczył Daniela w ciągu kilku sekund a następnie wyprostował się i usiadł obok na krzesełku. Teraz miał czas na odpowiadanie pytań, które zadał mu Rieux.
- Większość z nowych testujemy w podobny sposób, ale często sami natrafiają na coś niespodziewanego z reguły to zależy od szczęścia testującego. Tobie trafił się taki, być może następnemu przypadnie coś innego. Niezbadane są ścieżki, którymi kieruje nas bogini. [/i]
Wacław chwilę posiedział, po czym zaproponował człowiekowi.
- Masz może chęć na herbatę?

[Rieux]

   Już wygodnie siedziałem i zmęczenie dawało mi się we znaki, więc uznałem, że wypiję coś z rozkoszą. Poza tym odmówienie byłoby troszeczkę niemiłe. Szczególnie jeśli herbatę proponowały dwie osoby należące do gildii, do której chce się przyłączyć. Dlatego odpowiedziałem:
   - Z chęcią. Już nigdzie mi się nie spieszy. Przyda mi się trochę odpoczynku i ciepłej herbaty - niecelowo zaakcentowałem słowo "ciepłej". Po prostu nie lubię gorących rzeczy.

[Kenshin]

Wacław odwrócił się na chwilę i podszedł do kuchni a tam już woda się gotowała i wystarczyło jedynie wrzucić kilka listków a następnie nalać gorącej wody, tak właśnie uczynił człowiek, po czym dał Rieuxowi ciepły kubek wypełniony herbatą po brzegi.
- Proszę.
Powiedział i usiadł na przeciw jego.
- Masz jeszcze jakieś pytania odnośnie konkordatu? To wal śmiało mamy przecież czas.

[Rieux]

   - Pewnie, że mam. Nawet kilka. Jak wygląda praca w gildii? Wiecie, tak poza strzeżeniem puszczy. Jakie obowiązki nakłada na nas Konkordat? I jak wygląda sprawa z miejscem zamieszkania? Chciałbym pomieszkać jeszcze w mieście, zanim do końca zadomowię się w królestwie. - Powiedziałem, odkładając herbatę. Była jeszcze zbyt gorąca.

[Kenshin]

Wacław zastanowił się chwilę i podrapał po brodzie a chwilę później rzekł te słowa.
- Chwalimy boginie w każdej chwili naszego życia dbamy o naturę, chronimy ją a na polowania chodzimy kiedy wymaga tego sytuacja. Oczywiście staramy się, by to jakoś współgrało z naturalnym łańcuchem pokarmowym, bo nie możemy pozwolić żeby gatunki wyginęły z powodu naszego pośpiechu albo opieszałości, co do mieszkania to w konkordacie mamy swoje domki na drzewach osadzonych w malowniczym miejscu, jednakże nie musisz w nim przebywać. Możesz śmiało siedzieć sobie w mieście i nas odwiedzać w Hali liści. 
Miał nadzieję, że takiej odpowiedzi oczekiwał człowiek i nie wyszło z tego masło maślane.

[Rieux]

   Przysłuchiwałem się druidowi z uwagą. Gdy skończył mówić odpowiedziałem:
   - Sprawa z mieszkaniem bardzo mnie cieszy. Dzięki temu nie będę musiał odkładać przystąpienia do Konkordatu. Hm... Zanim trafiłem do Konkordatu przystąpiłem do walki z wilkiem na arenie. Jak członkowie Konkordatu traktują sprawy związane z zabójstwami na arenie? Czy członkowie podejmują się walk w Atusel ze zwierzętami? - Zastanowiłem się czy powinienem zadawać te pytanie, ale wolałem nie odkładać go na rozmowę z kimś innym.

[Kenshin]

A druid odpowiedział.
-- Sprawa z areną w Atusel ma się tak, że żaden z członków naszego ugrupowania ma zakaz walki na arenie. Jeżeli chcesz do nas dołączyć musisz o niej zapomnieć, chyba że zostanie zmieniony dekret i zakaz zostanie zniesiony.

[Rieux]

   - Rozumiem  - powiedziałem kiwając głową. Pewnie znalazłbym kilka argumentem za zniesieniem dekretu, ale takie działanie do niczego by mnie nie doprowadziło.
   - A jak wygląda sprawa awansu. Kiedy i jak to następuję? Jak wyglądały Wasze awanse? Nie żeby mi się spieszyło zostać lykantropem, ale chciałbym wiedzieć na zapas. - spojrzałem na towarzyszy i pociągnąłem duży łyk ciepłej herbaty.

[Kenshin]

- Na początek musisz zapoznać się ze wszystkimi następnie poznać umiejętności dzięki, którym będziesz w stanie przetrwać w lasach i puszczy a na sam koniec będziesz poddany testowi czy się nadasz na osiągnięcie danego statusu w hierarchii Konkordatu puszczy i kniei.

[Rieux]

   Mogłem się spodziewać takiej odpowiedzi... Ale nikt nie mówił, że będzie łatwo.
   - W takim razie nie mam więcej pytań. Za to Wy moglibyście mnie o coś zapytać - dodałem z uśmiechem.

[Kenshin]

- Wykazałeś się czynami, więc nie będziemy zadawać Tobie niepotrzebnych pytań, bo już wiemy, że się nadajesz do służenia lasom i puszczy. Mam nadzieję, że będziesz godnie wypełniał swoje obowiązki, które narzucać będzie Ventepi i Hierofant.

[Rieux]

   Po wypiciu ostatniego łyku herbaty zacząłem kręcić młynka pustą szklanką. Czułem, że rozmowa dobiega końca.
   - W takim razie pozwolicie, że odejdę. - wyjrzałem przez okno - Jest coraz później, a ja chcę jeszcze trafić dziś do Konkordatu. Dziękuję za gościnę i odpowiedzi na nurtujące mnie pytania.

[Kenshin]

- Masz rację pora się pożegnać. Bywaj i udanego powrotu do miasta. I niech Ventepi ma Cię w swojej opiece.
Rzekł Wacław a Daniel kiwnął tobie głową na pożegnanie. Teraz mogłeś spokojnie wrócić do miasta.

[Rieux]

   Niech nad Wami również czuwa. Wyszedłem z domu i zamknąłem za sobą drzwi. Ruszyłem w stronę Konkordatu.
   Ciekawe czy druidzi już o wszystkim wiedzą? - zapytałem sam siebie.

//
[member=9600]Nessa[/member]

[Kenshin]

Wróciłeś bezpiecznie do miasta. Teraz wystarczyło jedynie podejść do namiotu Konkordatu Puszczy i Kniei, by zdać przebieg misji.

Wyprawa zakończona powodzeniem

Podsumowanie dwoje Rieux i Gillen zostali oboje wysłani do lasu w celu sprawdzenia ich umiejętności jaki i charakteru, po drodze trafili na farmera Wacława, który to później okazał się druidem owy człowiek poprosił ich o sprawdzenie dziwnych hałasów w lesie. Towarzysze udali się w głąb lasu zbadać co jest powodem całego zamieszania i na miejscu spotkali lyknatropa Daniela, który został ranny podczas walki ze zmutowanymi kretoszczurami. Rieux odprowadził rannego do chatki Wacława, by go wyleczył za pomocą witalizmu następnie wszyscy zasiedli i zaczęli rozmowę a po niej Rieux i Gillen udali się do miasta.

Nagrody :
Rieux nagroda zostanie członkiem Konkordatu Puszczy i Kniei


Talenty :

Rieux:
Aktywność: 1 brązowy talent
Opisy: 1 brązowy talent
Walka: 1 srebrny talent

Gillen:
Aktywność: brak
Opisy: brak
Walka: brak

[Rieux]

Ups!