Próba Siły #13 - Marduke

[Funeris Venatio]

- O, w miarę szybko to poszło - odpowiedział mauren, mając na myśli czas działania służb rycerstwa Valfden. - To chyba kreshar, tak przynajmniej mówili moi pachołkowie. Mam sporą piwnicę pod tym browarem, która jest połączona z magazynem. Wlazło to tam i nie chce wyjść, a jak ktoś wejdzie za nim, to rzuca się z pazurami. Moi pracownicy to nie wojownicy, dlatego zgłosiłem sprawę na posterunku.

[Marduk Draven]

Marduke wysłuchał uważnie słów właściciela browaru.
-W jakim stanie są poranieni? Zdolni tu przyjść na małą rozmowę?- zapauzował i zebrał myśli- Ich informacje mogłyby być przydatne.

[Funeris Venatio]

- W szpitalu miejskim się teraz znajdują. Co byś chciał się od nich dowiedzieć? ÂŻe to kreshar? ÂŻe czai się w mojej piwnicy?

[Marduk Draven]

-Chciałem ich wypytać o rozmiary stwora, oraz określić je na podstawie ran, ale wycieczki do szpitala sobie oszczędzę. Proszę mi pokazać zejście do tej piwnicy.

[Funeris Venatio]

- To najbardziej typowy kreshar, jakiego widzieli, tak przynajmniej zapewniali trzymając się za krwawiące rany - odpowiedział browarnik. Wstał z krzesła, zebrał szybko do kupy papiery, przesunął je na róg stołu. Zaprosił Marduka, by ten wyszedł pierwszy i wskazał mu kierunek, w którym mają podążać. Szli z powrotem korytarzem, którym człowiek dotarł do gabinetu. Przeszli przez próg otwartych szerokich drzwi, które prowadziły do hali z kadziami. Szybko pokonali metry dzielące ich od drugiego pomieszczenia, w którym tylko nieco mniej śmierdziało, następnie znaleźli się przy schodach na dół. Pół schodów było płaskich, dzięki czemu można było toczyć tamtędy beczki. Na samym końcu stało dwóch rosłych ludzi z pałkami i jakimiś ostrymi narzędziami, którzy pilnowali wejścia i zamkniętych drzwi.
- Chcesz tam wejść?

[Marduk Draven]

-Nie chodzi tu o to czy chcę, lecz o to że muszę. I zrobię to.- na chwilę przerwał i popatrzył na parobków.-Proszę ewakuować cały browar, na wypadek jeśli zginę, lub kreshar postanowi wyjść. - ściągnął z pleców kuszę.

[Funeris Venatio]

- Czyli nas czterech?[/i] - spytał właściciel, wskazując na siebie, Marduka i dwóch pachołków przy drzwiach. Było późno, Słońce powoli zachodziło, mało kto o tej godzinie pracował.

[Marduk Draven]

Marduke nie odpowiedział. Podszedł jedynie do drzwi. Kiwnął głową na tak, otworzył i zniknął za nimi.Przynajmniej nie jest ciemno.- pomyślał już za drzwiami.

[Funeris Venatio]

//No tak teoretycznie nie wiesz, czy jest ciemno, czy nie. W końcu to ja opisuję Ci wszystko wokół. Ale akurat w tym przypadku ciemno nie ma być na pewno.

Marduke otworzył drzwi i zniknął za nimi. Właściciel browaru sprawdził, czy na pewno odrzwia są zablokowane i żaden zwierz nie otworzy ich od wewnątrz. Przybliżył się następnie, zupełnie jak dwaj pachołkowie, i począł słuchać. Jego ucho niemalże stykało się z drewnem, z którego te wrota zrobiono, a w powietrzu roznosił się tylko dźwięk oddechów trzech mężczyzn i głuche kroki Marduka w sąsiednim pomieszczeniu. Oliwne lampy podwieszone na stojakach i na ścianach świetnie oświetlały magazyn, więc człowiek widział wszystko doskonale i nie odczuwał żadnego dyskomfortu. Przynajmniej związanego z widocznością, gdyż atmosfera zagrożenia unosiła się w powietrzu. Do tego nieco zatęchłe, wypełnione piwem powietrze dawało mocno nienaturalne doświadczenie. Aplikujący rekrut znalazł się między rzędami sporych beczek, ustawionych w słupki po dwa i długie alejki. Alejki były cztery, jako że samych rzędów ustawionych beczek z łatwością dało się naliczyć trzy. Każda alejka miała około sześciu metrów szerokości, same beczki, ustawione po cztery obok siebie, miały mniej więcej pięć metrów wszerz. Korytarz ciągnął się przez przeszło pięćdziesiąt metrów i znikał za ciemną kotarą, która nieznacznie falowała. Dało się to określić w tym świetle. Kreshara na razie nie było widać, chociaż oczywistym było, że gdzieś tutaj jest. Na posadzce kilka metrów przez Mardukiem znajdowała się niewielka plama krwi. Posoka należała zapewne do jednego ze zranionych pachołków.

[Marduk Draven]

// Powiedzmy że to taki instynkt
Marduke kucnął, nabrał odrobinę krwi na palec i przyglądnął się. Była na wpół zaschnięta. Podniósł się schował kuszę. Zamiast niej dobył miecza. Kontynuował marsz wypatrując wszelkich oznak obecności czegokolwiek. Nagle coś zwróciło jego uwagę. Rozglądnął się i pochwycił miecz w obie ręce. Usłyszał niepokojący szmer. Czuł się jednak pewnie, kreshar nie mógł go zaskoczyć w mroku. Przeszedł do końca korytarza, po czym skierował się ku innej alejce.

[Funeris Venatio]

//Tylko której alejce? Trudno mi teraz opisać czy potwór się znajduje tam, gdzie jesteś, bo nie wiem gdzie tak naprawdę jesteś. Co do tych słyszanych szmerów to też radzę uważać, gdyż w takich sytuacjach każdy odgłos jest ważny. A jeżeli ja wiem, że kreshar jest po lewej, a ty napiszesz, że słyszysz szmer po prawej, to rodzi to niepotrzebny konflikt.

[Marduk Draven]

Alejka ku której się skierował była pierwszą od lewej. Z każdym krokiem szmer stawał się głośniejszy. Marduke uspokoił oddech, zacisnął zęby zanurzył się między beczki, uważnie rozglądając się i nasłuchując.

[Funeris Venatio]

Ujrzał tylko mysz przemykającą między beczkami. Poza tym alejka była identyczna jak ta, w której dopiero co był.

[Marduk Draven]

Skierował się w następna lewą alejką, wsłuchując się oraz rozglądając. Wciąż był zwarty i gotowy.

[Funeris Venatio]

Dalej w lewo była już tylko ściana.

[Marduk Draven]

Czarnowłosy zawrócił i skierował się do beczek położonych bardziej na prawo. Gdy wszedł miedzy nie szmer powrócił. Pełna koncentracja. Myśl o tym co jest tu i teraz. W chwili obecnej. Myśl też o przyszłości, ale nie kosztem chwili obecnej. Czuj.

[Funeris Venatio]

//Naprawdę prosiłbym o nie wymyślanie żadnych szmerów. Tak jak już bodajże dwukrotnie pisałem, to do mnie należy opisywanie co się dzieje z otoczeniem, w którym się znajdujesz. Do mnie też należy to, żeby w tym otoczeniu wstawić przeciwników, zdarzenia, sytuacje i postaci neutralne. Kiedy jesteś w piwnicy, sam, polując na zwierzę, taki szmer to raczej istotny element akcji. Możesz napisać, że wydawało Ci się, że coś słyszysz. Wtedy dosyć fajnie można wytłumaczyć, czemu akurat z siedmiu dróg wybrałeś tę jedną, ale proszę, nie pisz, że słyszysz coś na pewno, bo nie wiesz, czy coś słyszysz. Inna sprawa, gdy ja napiszę, że gdzieś w oddali zagrzmiało, albo że idący twoim tropem najemnicy zadęli w trąby. Wtedy jak najbardziej należałoby w swoim poście zaznaczyć, że usłyszałeś dźwięk, bo go usłyszałeś; ja go tam wstawiłem. To jest w tej chwili naprawdę drobnostka, nie ma co się jakoś specjalnie strofować, ale po prostu upominam na przyszłość.



Marduke sprawdził ostatnie dwie alejki utworzone z rzędów beczek, ale nie znalazł kreshara. Jedyne, co zobaczył, to tę samą mysz. Albo inną, trudno określić.

[Marduk Draven]

Powoli tracił cierpliwość. obszedł wszystkie alejki, a stwora nie znalazł. Stuknął mieczem o ścianę. Przez alejki przeszedł brzdęk metalu. Powtórzył czynność kilkakrotnie. Jeśli tu jest to musi mnie słyszeć. Może to go zwabi.. Marduke zaczął patrolować każdą alejkę od nowa, tym razem stukając ostrzem o ziemię. Rozglądał się za wszystkim co mogło być podejrzane.

[Funeris Venatio]

Widział cały czas tę kotarę, która oddzielała pierwszą część piwnicy od czegoś, co znajdowało się dalej. Podczas walenia mieczem o podłoże, szczęk poniósł się mocnym echem. Odbity i zwielokrotniony odgłos wypełnił całe pomieszczenie, brzmiąc złowrogo i ciężko. Tak samo złowrogo i ciężko zabrzmiało to, co zamruczało zza owej kotary, której Marduke tak mocno nie chciał ruszać.

[Marduk Draven]

A więc tu jesteś, ty sukinsynu.... Marduke podszedł do kotary. Przebił materiał mieczem na wysokości swoich kolan, by sprawdzić jak daleko od niej jest stwór. Następnie pociągnął ostrze górę, w prawo i w dół, czyniąc półtorametrowej długości, nieregularną dziurę w materiale.