Zemsta Motłochu

[Ukah]

Ukah zamyślił sie na chwilę nad pytaniami kobiety. Do prawdy imponował mu jej instynkt detektywistyczny, z taką łatwością odkryła kim jest , zaczął jednak coś podejrzewać. Nie każda osoba zna imiona rady królewskiej, ogólnie wydawalo mu sie to dosyć podejrzane, ale nie chciał przed wcześnie oceniać Beatrice. Wziął ostatni łyk kawy, który opróżnił kubek z tej jakże smakowitej dla Archonta cieczy. Następnie postawił go na stoliku i spojrzał na ledwo widoczną parę która jeszcze unosiła się z kubka. - Podejrzliwosc i nie pokój mam już chyba w naturze. powiedział do kobiety z uśmiechem nadal obserwując parę. Co ciekawe mimo tego że  nie patrzył na kobietę oczyma wyobraźni widział ją a zwłaszcza jej twarz po obserwowaniu jego oczu a także tak jak każdy facet gibkie, uwodzicielkie ruchy pewną częścią ciała. - Ma pani piękne oczy. dodał nawet na nią nie patrząc lecz po chwili znów na nią spojrzał. - Ach co za kobieta.

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Każdy jest w miarę podejrzliwy, choć po Archoncie się tego nie spodziewałam. Jakieś przykre wspomnienia? - zignorowała komplement, który w jej mniemaniu był płytki i na siłę. Nawet na nią nie spojrzał to mówiąc, więc tak naprawdę mógł kłamać tylko, aby zmienić jakoś temat.

[Ukah]

- Pani Beatrice jestem po prostu zwykłym człowiekiem. powiedział Ukah po czym popatrzył ciekawie na kobietę. Fascynowała go taka można by rzec kobieta ideał. - Przykre wspomnienia... tutaj Ukah spojrzał na najbliższe okno przypomniało mu sie wszystko. Miłość, zdrada, strata kochanej osoby i córka której już nigdy pewnie nie zobaczy. Też i te stare dzieje. ÂŚmierć bliskich, zdrady przyjaciół i wielkie okrucieństwa. Coś w Ukahu drgnęło, coś pękło, maska powagi znikła w jednej chwili. Te wszystkie złe rzeczy wróciły. Twarz Archonta nagle zmieniła wyraz na jakiś smutny. Ale nie płakał choć widział tam w oknie śmierć, zdradę i miłość. - Trzy gracje... wyszeptal cicho Ukah tak aby nie usłyszała Beatrice i ciągle patrzył na okno.

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Przepraszam - zrezygnowała z tematu widząc mine Ukaha. Wzięła głęboki łyk kawy lekko się rumieniąc. Chyba była zbyt ostra i nieuprzejma dla swojego gościa.

[Ukah]

Ukah nadal patrzył w okno. Ale wygląd jego już powrócił do pierwotnego stanu. - Czasem po prostu trzeba powspominac. pomyślał Ukah po czym spojrzał na Beatrice. Był wcześniej tak zamyslony że po prostu nie usłyszał kobiety. - Przepraszam za to czasem tak mam, ale dosyć rzadko. powiedział Ukah tonem dobrego nauczyciela co wytłumaczy wszystko dobrze.

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Ma pan jakieś plany na kolejne dni? - położyła ręce na stole, a jedną z nich przesunęła po drewnianym blacie i złapała jego dłoń. Uśmiechnęła się serdecznie, czując że chyba musi go pocieszyć. ÂŹle się chyba zachowywała względem swego gościa, podejrzewając go o najgorsze zbrodnie.

[Ukah]

Ukah poczuł delikatną dłoń Beatrice na swojej dłoni. Dawno żadna kobieta go nie dotykała. Dziewczyna po prostu stara się być miła i jej to wychodzi. Tak przynajmniej zdaje się Ukahowi. Zerknął na kobietę i można by rzec urzekł go jej uśmiech. Taki niewinny, taki beztroski, taki wspaniały. - Nigdy niczego nie planuje, bo gdy człowiek planuje bogowie sie śmieją. odpowiedział nieco rozbawiony pytaniem dziewczyny. Już nie patrzył na usta tylko patrzył w jej oczy i starał sie dostrzec jej prawdziwe ja. - A co jeśli ona niczego nie udaje? pomyślał zaciekawiony Ukah

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Wiesz przydałaby mi się pomoc w pewnej sprawie - delikatnie gładziła jego nadgarstek - a jeśli nie masz żadnych planów to chyba taki dżentelmen jak ty pomógłby damie w opresji? - Drugą ręką, która chwilę temu jeszcze leżała na blacie, teraz zgrabnie Beatrice zaczęła bawić się swoim zadbanymi, jedwabistymi włosami. Oprócz tego nie mogło ulec uwadze Ukaha, że dziewczyna delikatnie przygryza wargę wpatrując się w niego pożądliwie.

[Ukah]

Ukahowi bardzo spodobały się "zaloty" dziewczyny jeśli można to tak nazwać. Miłe uczucie obcego dotyku i piękny wygląd niewiasty sprawiły że było mu po prostu lepiej. Zapomniał na chwilę o wszystkich złych rzeczach które widział w oknie. Starał sie tam nie patrzyć, patrzył tylko na Beatrice. Jej piękne włosy, usta, kształty. I wtedy odpowiedział wpatrzony w nią jak obrazek: - Co to za sprawa Beatrice? zapytał nie odrywając od niej wzroku.

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Gotowy jesteś na poświęcenie? Nie chciałabym, aby ci się coś stało, a ta sprawa jest bardzo świeża i tak naprawdę wciąż niewiele wiem na ten temat. Może twoja wysoka funkcja wśród prostego ludu da ci szanse poznania tajemnicy, która tak niezwykle mnie nurtuje... - mówiła powoli, za każdym następnym zdaniem odczekiwała chwile, aby Ukah nie miał problemów z przyswajaniem wiadomości. Uśmiechała się do niego bardzo szczęśliwa, że jej gość tak chętnie pragnie jej pomóc.

[Ukah]

- Co to za tajemnica Beatrice.

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Wyśmiejesz mnie pewnie, ale martwie się o mojego znajomego, który jest wójtem pewnej gminy niedaleko. Ma duże kłopoty, bo w wiosce z niewiadomych przyczyn spłonęła świątynia. Nikt nic nie widział, nikt nic nie słyszał. Wielkie jedno nic. Musisz mu pomóc, bo ten oszalały motłoch pójdzie do niego z pochodniami, spali mu dom, a jego samego przebiją widłami albo powieszą na drzewie. Zrób coś błagam, tylko ty możesz zaradzić, przecież jesteś Archontem. Ludzie cię znają i kochają, jesteś głosem rozsądku, człowiekiem dla ludu. Prosze...

[Ukah]

Ukah z uwagą wysłuchał opowieści Beatrice. Ogólnie sprawa wydawała mu sie dziwna, zwłaszcza że nikt nie widział że świątynia płonie. Kolejna dziwna sprawa to to, że ludzie chcą za to wszystko załatwić wójta. Co prawda można to tłumaczyć tym że może po prostu nie chciał odbudować tej świątyni albo jeszcze co innego. - Gdzie jest ta cała wioska Beatrice? zapytał się Archont który jeszcze nie był pewien czy zgodzi się pomóc kobiecie. Zwykle takich rzeczy nie robił za darmo, ale może kobieta by go jakoś przekonała. Ukah poczuł ochotę by jeszcze raz napić się kawy, toteż wziął swój kubek, lecz gdy zobaczył że jest pusty odstawil go na miejsce. - Napilbym się jeszcze kawy. pomyślał Ukah i ponownie spojrzał na piękne oblicze kobiety.

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Tylko tyle masz pytań? - Westchnęła i spuściła głowę, jakby nie dowierzała. Wstała z krzesła i wyjęła jakiś skrawek papieru z szuflady niedaleko oddalonego od stołu kredensu. Z innej szafki wyjęła jeszcze pióro i atrament, a to wszystko zaraz potem postawiła na stole. Wciąż na niego nie patrząc wróciła na krzesło i zaczęła wypełniać pergamin swoim pismem.

- Wioska jest na północ stąd, około jeden dzień drogi piechotą. Na pewno trafisz. Jak wrócisz z dobrymi wieściami to nie ominie cie jakaś ciekawa nagroda. - Puściła mu oczko i uśmiechnęła się zalotnie.

- Na pewno nie chcesz się o coś jeszcze zapytać? Taki małomówny jesteś, a taki zamyślony - mówiła jednocześnie powróciwszy do wypełnienia pergaminu.

[Ukah]

Uważnie słuchał kobiety. Nie chciał albowiem zapomnieć jak dotrzeć do wioski. Fakt, kobieta rysowała mapę, pisała notatki czy coś w tym stylu, ale mogły okazać sie nieczytelne, choć Ukah szczerze w to wątpił. Zerknął ciekawsko na to co kobieta pisze, jednak nie wiele zauważył. - A czy powinienem wiedzieć coś jeszcze oprócz pomocy wójtowi i położeniu wioski? powiedział z lekkim uśmiechem na ustach którego kobieta pewnie nie zauważyła, gdyż była zajęta mazaniem, pisaniem i rysowaniem.

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Po pierwsze nie pomagasz wójtowi, tylko ludziom. Wójt mnie o to prosił, ale masz to zrobić z myślą o ludziach. Nie jesteś najemnikiem, tylko archontem. Pamiętaj o tym dobra? - Akurat po swojej wypowiedzi skończyła pisać list, który zawinęła w rulon i podała Ukahowi.

- Dasz to wójtowi, jak tylko dojdziesz do wioski. On ci wszystko przygotuje, nawet pewnie jakąś ładną scenę załatwi, abyś mógł zrobić przedstawienie przed tym wściekłym, pragnącym krwi ludem. Tobie nic nie zrobią, a obecność Archonta pewnie ich uspokoi. W międzyczasie możesz coś powęszyć o sprawcach podpalenia, może dowiesz się coś więcej. - Uśmiechnęła się serdecznie do niego.

- Chcesz zostać na obiad, czy od razu ruszasz w drogę?

[Ukah]

Ukah schował list do sakiewki i wstął od stołu. - Bardzo pani miła, ale wyruszę póki jeszcze wcześnie. powiedział Archont a następnie rzucił jeszcze raz okiem na miaszkanko kobiety. Oczywiście pominął tamto okno, żeby znów nic się nie przypomniało. Spojrzał raz jeszcze na kobiete, na jej uśmiech, oczy, włosy i nieco pod szyją. To ostatnie dość sprytnie zamaskował zasłaniając oczy ręką, ale i tak było widać . Po oględzinach ruszył w kierunku wyjścia.

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

- Uważaj na siebie - odparła, gdy Archont łapał już za klamkę od drzwi. Patrzyła na niego serdecznym i ciepłym wzrokiem, pełnym nadziei, że mężczyzna podoła temu zadaniu.

[Ukah]

// Nie będzie mnie do poniedziałku wyjazd rodzinny ;?

Wysłane z mojego LG-P710 przy użyciu Tapatalka

[Beatrice]

// Jasne, poczekam z ogromnym utęsknieniem