Test kruka #27

[Kiki Złotousty]

Nazwa wyprawy: Test kruka #27
Prowadzący wyprawę: Anette Du'Monteau
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: Logiczne myślenie, chęć dołączenia
Uczestnicy wyprawy: Kiki Złotousty


Kiki podreptał ku wschodniej bramie, gdzie miał w planach odnaleźć rudzielca, któremu miał w jakiś sposób pomóc. Nie wiedział jak, ale ruszył tam tylko dlatego, bo miły człowiek uwiódł go obecanymi, błyszczącymi monetami.

[Anette Du'Monteau]

Turdnaszanie nie byli codziennymi widokiem w Efehidonie, więc co i rusz ktoś spoglądał na Kikiego idącego dziwnym krokiem przez miasto. Większość jednak nie miała ochoty bliżej zajmować się stworem i tym co tu robi. Ignorancja lub też poczucie wyższości innych sprawiało, że przemierzałeś ulicę bez większych problemów.

[Kiki Złotousty]

Kiki nie bardzo zważał na podejrzliwe spojrzenia kierowane w jego stronę, bo i tak nie rozumiałby ich pochodzenia. Biedna żabka nie wiele jeszcze wiedziała o tym świecie zwłaszcza historii, lecz poznała już prawdę, że większość ludzi to zidiociali rasiści. Zdarzały się wyjątki, ale to zazwyczaj w wyższych, bogatszych sferach, gdzie to bardziej jest nie na miejscu niż, że po prostu mają inną mentalność.

Kiki teraz jak i również podczas każdego spaceru po mieście rozglądał się wokoło za możliwością zdobycia dużej ilości pięknych, błyszczących monet, a dojście do wschodniej bramy i odnalezienie rudzielca schodziło jakby na drugi plan. 

[Anette Du'Monteau]

Udało ci się w końcu dotrzeć jakoś do wschodniej bramy miasta.

[Kiki Złotousty]

Kiki zaskoczony zawrotną prędkością jego nóg, które bez trudu w mig poniosły do wschodniej bramy,zatrzymał się, aby lepiej rozejrzeć się po tym miejscu.

Rudy elf, Rudy elf, gdzie się schował przed Kikim? - Kiki wymachiwał głową raz w lewo, raz w prawo, starając się dojrzeć te charakterystyczne cechy w chociaż jednym jegomościu.

[Anette Du'Monteau]

Wtedy dostrzegłeś jegomościa siedzącego nieopodal bramy i grającego na dziwnym instrumencie. Mężczyzna wyglądał na dość młodego i wygrywał jakąś sobie znaną melodię. Wydawało się że rozmyśla nad czymś w czasie gry. Potwierdzał też to jego wzrok wbity w ziemię, nieskupiony na czymkolwiek.

[Kiki Złotousty]

Kiki podszedł do elfa, będąc przy tym niesamowicie zaskoczony jego wyglądem. Jednak mimo wszystko, nadal patrzył na niego trochę z ukosa, czekając tylko jak ten ciśnie w jego stronę jakieś burzliwe obelgi z mnóstwem przerywników zaczynających się na literę "k".

- Kiki przeprasza, zająć musi chwilę. - powiedział cicho, jakby nie chciał zagłuszyć granej melodii.

[Anette Du'Monteau]

Nieco wyrwany z transu elf spojrzał na przybysza.
-Ach witaj. Czuje, że masz jakąś sprawę. Bo widzisz, wszyscy na tym świecie jesteśmy połączeni niewidzialnymi niciami. O co więc chodzi żabi przyjacielu?

[Kiki Złotousty]

- Yip yip, żaba przyjaciel - na jego ustach znów zagościł niewyobrażalny uśmiech - Kiki przyjść pomóc, ÂŁadna pani w czerni kazać w zamian za dingi. Dingi piękne i błyszczące, nie można się oprzeć. Elf rozumie Kiki?

[Anette Du'Monteau]

-Chyba wiem o co chodzi. Pewnie przysłała cię Arivel. - powiedział zastanawiając. -Dingi dingi mówisz? Coś się pewnie znajdzie, ale najpierw musisz pomóc mi w moim problemie. Otóż gdy jechałem tutaj do miasta to przytrafił mi się niezbyt fortunny wypadek i zgubiłem dość ważny pierścień. Problem polega na tym że wpadł do strumienia. Potrzebuję kogoś kto mi pomoże go odnaleźć.

[Kiki Złotousty]

- Strumień porwać pierścień z nurtem? Czy schować na dnie? Kiki lubi nurkować, w mig znajdzie elfie cacuszko. Kiki bystry, na pewno znajdzie.  - mówił bardzo szybko przez co trochę niewyraźnie, ale w miarę dało się go zrozumieć.

[Anette Du'Monteau]

-Tego nie wiem żabi przyjacielu. Ale podobno strumień nie jest jakiś długi ani głęboki. - odpowiedział elf. - Pierścień ma kamień barwy soczystej trawy wiosną. Ciężko go przeoczyć. Przynieś mi go, a dostaniesz swoje dingi dingi.

[Kiki Złotousty]

- Yip yip - pokręcił wymownie głową, że się zgadza. - Gdzie strumyk? Jest tam groźnie? Są dzikie zwierzęta?

[Anette Du'Monteau]

-Zaczyna się nieopodal drogi prowadzącej do tej bramy. Później zdaje się że przechodzi w lekko leśne tereny. A to czy są zwierzęta to pewnie już kwestia przypadku. Choć nie sądzę, żeby były tak blisko ludzkich siedzib.

[Kiki Złotousty]

- To Kiki już idzie - pomachał mu niemrawo ręką i przemierzył tę krótką drogę do bramy. Za nią właśnie rozglądał się za źródłem wspomnianego strumyka, wypatrując go swymi wielkimi oczyma. Pewnie było to całkiem spore wyzwanie, jednak żaba wytrwale szukała bez końca, pchana możliwością zdobycia milutkiego, pięknego dingi.

[Anette Du'Monteau]

Twój wzrok na razie nic nie dostrzegł, lecz twoja wodna natura mówiła ci jest że strumień jest niedaleko. Jakby dla potwierdzenia tych słów po przejściu paru metrów usłyszałeś jakiś szmer.

[Kiki Złotousty]

- Woda, woda. Kiki słyszeć strumyk ! - ÂŻaba powoli starała się kierować swoim słuchem i niezawodnym instyktem, rozglądając się nadal podejrzliwie, czy ten szelest nie jest spowodowany oddawaniem moczu.

[Anette Du'Monteau]

Na całe szczęście nie był to nikt udający się za potrzebą, a faktycznie strumień pełny szemrzącej i czystej wody. Choć niewielki to jednak był nadzwyczaj urokliwy. Wyraźnie widać było że biegnie gdzieś dalej w głąb leśnych ostępów. Na jego skraju był niewielki kamienny mostek do przejścia. Zauważyłeś na nim jakiegoś starszego mężczyznę.
-Ej żabo! Czego tutaj szukasz? - spytał nieznajomy.

[Kiki Złotousty]

- Okrągła błyskotka w strumyku, Kiki jej pragnie, nie będzie przeszkadzać - odpowiedział niedbale. - Homi widział błyskotkę Kikiego?

[Anette Du'Monteau]

-Coś ci tam wpadło? Nurt pewnie poniósł to do zbiornika. Ostatnio sporo padało i jest więcej wody niż zazwyczaj. W dodatku mnie spokojna niż na co dzień. Stawiam swoje ostatnie zęby że tak właśnie się stało.