Filantrop zza grobu

[Isentor]

Nazwa wyprawy: Filantrop zza grobu
Prowadzący wyprawę: Isentor
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: zaproszenie
Uczestnicy wyprawy: Devristus Morii, Isentor i Rodred


Było już późno, zegary dobijały do drugiej w nocy. Isentor jak zazwyczaj siedział do późna w bibliotece wertując manuskrypty. Po upewnieniu się, że przejrzał już wszystko, co będzie mu niezbędne w badaniach zabrał ze sobą księgę rodów rozpoczynających się na literę V. Poinformował o swej wyprawie jedynie dwóch adeptów. Nie chciał, żeby zbyt wielu wiedziało o tym, że wyruszył do archiwum.

Leon został już osiodłany przez Charona i czekał na mistrza przy bramie numer 3. Dopiero co rozpoczęła się hemis, czarne niebo pełne gwiazd rzutowało piękny kontrast do szarych odcieni dżungli. Isentor przystanął na moment zapatrując się w zadumie na konstelację mędrca. Głupiec - pomyślał. Leon coś taki markotny, czeka nas wyprawa do dżungli! Jaszczur ryknął nisko trzepiąc łbem i powoli wygramolił się z leża. Isentor dla pewności sprawdził raz jeszcze wiązania, mocowanie siodła i zawartość toreb. Wszystko gra. Wsiadł na grzbiet gada i wyruszył w stronę dżungli na północ. W pobliżu wieży nie prowadzi żaden z traktów, musiał więc przedrzeć się przez gęste zarośla. Całe szczęście Leon spisywał się wzorowo z gracją jak na wielką jaszczurkę mijając powalone kłody i przedzierając się przez wszechobecny bluszcz. To chyba wystarczy, jestem już kilka kilometrów od wieży. Poklepał wierzchowca po łbie na znak postoju. Tutaj rozbije obóz, waruj Leon. Jaszczur zaczął krążyć wokół nieporośniętego przez bluszcz terenu stając na warcie. Isentor przygotował palenisko, polowe posłanie i rozsiadł się wygodnie. Heshar. Z dłoni maga wyłonił się drobny podmuch ognia rozniecając ułożone ówcześnie drewno. Fajka, gdzie to ją schowałem. Wyciągnął fajkę zza pasa, wytrzepał o buta pozbywając się resztek popiołu. Sięgnął po gram bagiennego ziela i nabił fajkę. Z ogniska wziął cienki patyczek, którym rozniecił ogień w fajce zaciągając się mocno raz po razie. Waruj Leon, waruj...

[Rodred]

Ostatecznie zdecydowałem się wyruszyć na wyprawę. Głupi byłem myśląc, że Mistrzowi może chodzić o moje umiejętności. W nocy wyruszyłem na północ. Szedłem zestresowany i patrzyłem tylko przed siebie. Za wszelką cenę nie chciałem dać tym zmarłym domyślić się, że ich widzę.
Już po chwili musiałem zacząć przedzierać się przez różne bluszcze i krzaki. Szkoda, że nie zabrałem siekiery.  Jakiś kilometr od obozu (oczywiście nie mogłem o tym wiedzieć) uznałem, że należy sprawdzić gdzie jestem. Wspiąłem się więc na najbliższe drzewo. Dokładnie za mną widać pakt, a przede mną...  Dokładnie przyglądałem się terenowi. Wtem ujrzałem delikatne światełko gdzieś między drzewami i cienką strużkę dymu na tle księżyca. Wiedząc już gdzie iść szybko zszedłem z drzewa i ruszyłem w tamtym kierunku. Już po chwili doszedłem do obozu. Wyszedłem z krzaków.
- Witaj Mistrzu.  Powiedziałem po czym popatrzyłem na jaszczura. Zawsze mi się podobały te zwierzęta.

[Isentor]

Witaj uczniu. Cieszy mnie, że zdecydowałeś się wyruszyć ze mną do archiwum. Zapraszam do ogniska.

[Rodred]

Podszedłem i usiadłem obok Mistrza.
- Nie przepuściłbym takiej okazji na przygodę.  Powiedziałem pół żartem.
- Jak się wabi?  Zapytałem i kiwnąłem głową w kierunku jaszczura.

[Devristus Morii]

Devristus osiodłał swoją szkapę - Zefir, która już nie raz przemierzała tereny dżungli okalającej siedzibę mrocznego paktu. Sprawdził uprząż, a następnie wszystkie elementy swojego odzienia. W końcu mógł o czymś zapomnieć, ale nie tym razem. Miał przy sobie sól, krede, ognistą runę oraz mikstury lecznicze. Był przygotowany, ale nie wiedział w jakim stopniu. Wyprawa do archiwum mogła mieć różny przebieg - od spokojnego po najbardziej krwawy. Tego ostatniego Devristus nie chciał. Szczególnie, że jeszcze nie odzyskał swoich dawnych sił, które utracił w wyniku zniszczenia swego ciała. Podróż na koniu przez dżunglę do łatwych nie należała, ale i tak przebiegała szybciej niż na piechotę. W końcu Dev dotarł do miejsca spotkania z Mistrzem i Rodredem.
Witajcie oboje.

[Isentor]

Leon. Jaszczur momentalnie zastygł i spojrzał na mistrza, kiedy ten wypowiedział jego imię. Zdrzemnij się jeśli chcesz, czeka nas długa droga a ty chyba przyszedłeś tu pieszo? Kiedy już zaczynało świtać do obozowiska zajechał Devristus. Mistrz zajęty był pakowaniem swoich rzeczy, dlatego przywitał się do adeptem odwrócony plecami. Witaj! Mam nadzieję, że wypocząłeś. Co zrobimy z Rodredem? Biedaczek przydreptał tutaj pieszo.

[Devristus Morii]

W końcu kiedyś był trenowany na bestię, więc się nie dziwię, że nie wrócił do bardziej cywlizowanych metoda. westchnął Devristus Jeśli umie jeździć to mogę wziąć go na Zefir. Myślę, że udźwignie ciężar dwóch osób.
Spojrzał na Rodreda siedząc nadal na koniu. Umiesz ty jeździć i dostosowywać się do jazdy konia?

[Isentor]

Isentor spakował resztę rzeczy, osiodłał Leona i dosiadł swego wierzchowca. Jaszczur dreptał ze swym jeźdźcem wokół Devristusa i Rodreda oczekując na zakończenie dialogu.

[Rodred]

Obudziłem się w momencie gdy usłyszałem konia Deva.
- Witaj Dev. Przyznam nie spodziewałem się ciebie tu. Co do jazdy konnej to nie nie potrafię. Dopiero co wróciłem z księżyca i nie zdążyłem się nauczyć niczego poza telekinezą nim ruszyłem za mistrzem. Miałem to w planach.
Wstałem i zebrałem swoje rzeczy. Obawiam się w duchu, że będę ich spowalniał. Jak by na to wyszło to zawszę mogę zawrócić dla dobra wyprawy.

[Devristus Morii]

Dla Ciebie jeszcze Devristus, Rodredzie. Nie jesteśmy znajomkami, a raczej osobami, które mijają się w pracy. Znają się z widzenia, ale to tylko tyle. powiedział człowiek Wsiadaj na konia i mocno się trzymaj. Pamiętam, ze nie odpowiadam za to jeśli spadniesz podczas jazdy

[Rodred]

- Skoro to ci przeszkadza, niech będzie Devristusie.  Następnie ostrożnie wszedłem na grzbiet Zefira. Co prawda wolałbym przejechać się na Leonie, ale niech już będzie. Przygoda czeka. Będę się musiał jakoś zapoznać z tym Devristusem mimo iż nigdy za nim nie przepadałem. O ile dobrze pamiętam to chyba jego chciałem zabić jako bestia.

[Devristus Morii]

Musisz nauczyć się szacunku Rodredzie do innych. powiedział kiedy ten wchodził na szkapę marszałka. Wszystko w porządku Zefir. Wiem, że to nowy człowiek, którego jeszcze nie znasz, ale musisz się stolerować jego obecność na twym grzbiecie powiedział do ucha swojego konia, który nie był przyzwyczajony do nieznanych sobie osób na grzbiecie. Kiedy Rodred się już wgramolił, dawny lisz rzekł do mistrza.
Jesteśmy już gotowi do drogi.

[Rodred]

- Uważam, że szacunek nie tyle jest mierzony w słowach, a w czynach. Jednak tak jak Mistrz wymagasz i tego szacunku. Tak więc będzie, lecz zapewniam o ile może mi się wymsknąć niechciane słówko, o tyle w czynach będę ci okazywał szacunek należny przewyższającemu doświadczeniem czy też po prostu towarzyszowi w podróży.   Zapewniłem po czym złapałem się konia może zbyt mocno i ostrożnie. Następnie spojrzałem na Mistrza i kiwnąłem głową potwierdzając słowa Deva nawet jeśli tego nie wymagały.

[Isentor]

Postarajcie się nadążyć za mną, mamy przed sobą długą drogę a chciałbym zdążyć przed zachodem słońca. Dnie są strasznie krótkie na hemis. Isentor pociągnął za lejce dając Leonowi znak do drogi.

Podążymy przez dżunglę aż przedrzemy się do traktu, którym skręcimy na wschód. Kiedy droga się skończy podążymy na północ, by ostatecznie na rozdrożu obrać drogę na zachód i podążyć na północ do chramu w pobliżu gór Pirytu.


//Rodred popraw kartę postaci bo masz tam masę błędów. Telekineza nie jest specjalnością tylko umiejętnością. Nie wpisujemy w kartę postaci ekwipunku z domu, wpisujemy go w domostwie. Nie ma czegoś takiego jak "Sakwa przy pasie" przedmioty należy umieścić w ekwipunku na podstawie wpisu o ekwipowaniu przedmiotów.

[Rodred]

// Telekinezę mam wpisaną w spisie zaklęć magicznych. Resztę poprawiłem.

Jechałem w milczeniu starając się nie spaść z wierzchowca.

[Isentor]

Podróż nieco się dłużyła, dżungla rozciągała się na wiele kilometrów. Mistrz postanowił umilić wszystkim podróż rozpoczynając dialog. Rodredzie jesteś nowy w naszej szkole magii. Opowiedz nam coś o sobie.




//Napisałem ci, że telekineza to nie specjalizacja walki tylko umiejętności, a ty odpisałeś mi, że masz to w zaklęciach/czarach. To nadal nie jest ani specjalizacja, ani zaklęcie tylko umiejętność.

[Rodred]

// Teraz dobrze?

- Dobrze więc.  Powiedziałem prostując się i chwilę zastanawiając co powiedzieć.
- Jak Ci Mistrzu wiadomo początkowo chciałem być bestią jednak cieszę się ze zmiany szkoły. (Nie do końca z własnej woli, ale to szczegół.) Nie bardzo mam co jeszcze wam opowiedzieć.   Wzruszyłem ramionami. Wiadomo, że to tak ciężko mówić o sobie.
- Może macie jakieś konkretne pytania heh?

[Isentor]

//Udźwig w rękach: 2.68/30kg, jakieś szyje, co jest? Chłopie weź po prostu skopiuj poprawny wzór karty postaci i nie dodawaj tam niczego od siebie. Bo inaczej to my nie pogramy.


Co robiłeś przed przybyciem na Valfden? Jaka jest twoja historia?

[Rodred]

// To gdzie dać amulet? Na głowę? :/

- Tak jak wszyscy przeszedłem przez portal. A wcześniej? Zawsze chciałem zostać podróżnikiem, ale sytuacja, w której się znajdowałem nie pozwalała mi na to. Swoje nastoletnie lata przeżyłem u najemników. U nich ukształtował się mój charakter. Pewnego razu pod przymusem musiałem się od nich odłączyć. Trafiłem do miasta z tym portalem. A dalej to już wiecie co było.   Wzruszyłem ramionami.
- Może opowiesz nam Mistrzu coś o tym miejscu gdzie zmierzamy? Czego się możemy spodziewać?

[Isentor]

//KORPUS oczywiście. Noszony amulet spoczywa na obojczyku. Praktycznie na klatce piersiowej, nie nosi się amuletów obwiązanych wokół szyi. Chyba, że twoja postać preferuję stylówę rzymskiej niewolnicy.


To archiwum w dracońskim chramie. Znajduje się tam największy zbiór pism jaki udało nam się do tej pory odkryć. Czego się możemy spodziewać? Piasku w butach i przynudzania ze strony kustosza. Możemy wiedzieć o jakiej sytuacji mówisz? Gdzie byłeś najemnikiem? Dobrze znam kontynent, za młodu wiele po nim podróżowałem.