Pośród traw i starych drzew: Szeptucha

[Kenshin]

Nazwa wyprawy: Pośród traw i starych drzew: Szeptucha
Prowadzący wyprawę: Archont II Progan
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: dostępne wiosną i latem; 50% walki dowolną bronią i/lub rozpoznawanie
Uczestnicy wyprawy: Archont II Progan, Thulhu, Kenshin

Ork siedział na swoim miejscu w Hali liści koncentrując się w oczekiwaniu na przybycie, Progana oraz nowego dziecięcia lasu. Zastanawiał się czemu archont chce akurat z nim rozmawiać.

[Thulhu]

Thulhu spokojnie obserwował korony, drzew przypatrując się ciekawością zręczności i sile zwierząt, które je zamieszkiwały. Chociaż, wiele z nich jest takich małych. Chociaż wiele w nich jest tak pozornie słabych. Wiele z nich posiada większą walkę o życie, niż niejeden człowiek, krasnolud czy jaszczur. Machnąłem swoim rozwidlonym językiem na znak ciekawości i chęci życia.

[Progan]

- Witajcie - powiedział Progan kiedy wszedł do hali liści. Za nim przyszedł Iwaerin, przywódca obrońców puszczy.

[Iwaerin]

Elf w zbroi kiwnął głową. Jego twarzy była niczym ukuta z kamienia. Dumna i poważna. Przelał nie jeden raz krew w walce o las.

[Kenshin]

- Witaj! Odezwał się ork spoglądając na przybyłych. - Czemu zawdzięczamy to wezwanie Hierofancie? Stało się coś?
Przeszedł od razu do sedna.

[Thulhu]

Stanąłem wyprostowany na widok Elfa. Było mało ciepłokrwistych, których lubiłem. A jeszcze mniej, sprawiało u mnie wrażenie wojownika. Jednak, z tym elfem było inaczej. Czułem u niego buzującą krew wojownika. Zasyczałęm pod nosem, obserwując całą tą sytuacje. Było pewnie coś do zrobienia, wiedziałem to. Więc zapewne i ja miałem odegrać w tym jakąś rolę. Byłem gotowy, by stanąć do walki jeśli to będą mnie wymagało zadanie. Spojrzałem na Hierofanta, w pytający sposób. Czekałem, na odpowiedź co się dzieje i czemu zaszczyca nas swą obecnością. Mało kiedy widziałem Hierofanta

[Iwaerin]

Iwaerin widząc przyzwalające skinienie Archonta wystąpił do przodu i rzekł wyprostowany
- W lesie mieszka Szeptucha. To wiedźma, która wkrada się w umysły zwierząt i oswaja je dla nas, abyśmy mogli z nich korzystać. Ostatnio jednak jej chowańce są atakowane przez pomioty Plagi. Musimy się tam udać. Część z nas zajmie się eksterminacją zagrożenia, pozostali zbiorą rośliny dla Szeptuchy.

[Kenshin]

- Rozumiem. Zatem pora rozprostować kości.
Rzekł to wstając z ziemi i wyprostowując się. Następnie wysłuchał całego wywodu dokładnie.
- Plaga! Zawsze z nią są same problemy musimy jakoś temu zaradzić nim, nie jest za późno. Trzeba obronić zwierzęta i pomóc lasu. Wskaż zatem drogę obrońco a ja Pasterz stworzenia pomogę na ile będę w stanie.
Kończąc poprawił ekwipunek i przywołał swoją moc magiczną utrzymując ją na stałym poziomie gotową do działania.

[Thulhu]

Zasyczałem głośno przerywając przy tym ciszę, która zamieszkała wokół mnie. Szybko założyłem pazury, rozprostowując je przy tym, będąc gotowy do walki.
- Mam wiedzę o roślinach, a w mych żyłach płynie krew drapieżcy.- Powiedziałem spokojnie- Mogę przynieść rośliny, jak również mogę walczyć z efektami Plagi. Jestem odporny, na pospolite trucizny, a moje rany szybko się leczą. Możliwe, też że jestem, w większym lub mniejszym stopniu odporny na plagę. Pójdę tam, gdzie wskażecie mi drogę.

[Progan]

- Ruszamy w dzikie ostępy. Uważajcie gdzie stąpacie - powiedział Progan i ruszyli. Przed nimi była wędrówka po lesie. Pięknym i zielonym, ale też dzikim i niebezpiecznym.

[Kenshin]

- Prowadź bracie.
Mówił idąc już za Proganem i Iwaerinem, ork nie był zbyt mały, żeby podróżować przeć las, więc zahaczał o gałęzie, mniejsze krzaczki tworząc więcej hałasu niż stado dzikich zwierząt zwłaszcza, ze o tej porze las żył swoim życiem! Wszędzie było słychać pracujące owady, śpiew ptaków oraz odgłosy drobnych zwierzątek, które zagrożenia nie stanowiły. Kenshin osłaniając się, przed krzakami przemówił łamiąc tą piękna ciszę, ład i porządek natury.
- Możecie więcej opowiedzieć mi, o tej kobiecie Szeptucha?       

[Iwaerin]

- Szeptucha to utalentowana kobieta. Ventepi obdarzyła ją łaską rozmowy ze zwierzętami jeszcze kiedy była dzieckiem, przez to zdołała połączyć się ze zwierzętami. Pod swoją władzą ma wiele zwierząt. Może wniknąć w ich ciało, przez co walczy dzięki nim, poluje i patroluje lasy.

[Thulhu]

Ruszyłem za nimi spokojnie. Byłem Jaszczurem, moja rasa wędrowała bardzo wiele swego czasu. Potrafiłem, sobie poradzić w prawie każdych warunkach. Rozglądałem się wokół, wypatrując wszelkich niedogodności i problemów, które mogą nastać mi na drodze. Jednak, nie widziałem w tym większego problemu. Szedłem spokojnie, słuchając rozmów starszych stażem z konkordu. Po chwili się przełamałem i zapytałem się:
- O co chodzi z tą plagą?

[Progan]

- Plagą nazywane są wszystkie.... - zaczął opowiadać monotonnym głosem Progan

[Kenshin]

- Dziękuję Iwaerin. Kobieta otrzymała cenny dar do samej bogini! Będzie zaszczytem spotkać wybrankę Ventepi, która otrzymał to, co każdy by chciał, nie mogę doczekać się spotkania z nią.
Mówił bardzo entuzjastycznie i radośnie. Kobieta była tajemnicą, którą chciał odkryć i poznać. W miedzy czasie Progan wyjaśnił jaszczuroczłekowi wszytko o pladze i jej niebezpieczeństwach, z którymi przyjdzie się mierzyć nawet mu! Na szczęście nie jest sam i może liczyć na swych braci i siostry ze zgromadzenia!

[Thulhu]

- Innymi słowy. Organizmy mutują od kontaktu z płynną rudą. Czemu on w ogóle, jest nadal wydobywany?- Mówiłem, nie dowierzając słowom druida. - Musimy się pośpieszyć do niej, jeśli nasze chowańce, będą miały kontakt z tymi zwierzętami to również je dopadanie zaraza.- Powiedziałem żywiołowo, będąc gotowy już do biegu.

[Progan]

- Nie wydobywamy jej. Kopiemy czarną rudę, jest nieszkodliwa jeśli nie jest aktywna. Płynna czarna ruda sama wylewa. Jej żyły co jakiś czas prą do góry i wylewają z ziemi.

[Kenshin]

- Progan ma racje. Dużo osób nosi miecze z czarnej rudy i nie mutują. Płynna, podgrzana ruda stawowi największe zagrożenie, gdyż zwierzęta nie zważają i kosztują jej albo ktoś je zmusza do tego, ale niestety jeszcze nie ustaliliśmy źródła bądź źródeł, które to czyni. Puszcza jest dość duża a nas mało i staramy się robić, co możemy. Dlatego cieszę się, że dołączyłeś do nas zawsze to będzie raźniej i szybciej dokopiemy się do głównego problemu, a niżeli zajmować się wierzchołkiem samej góry. Musimy być cierpliwi.
Mówił spokojnie i taki właśnie teraz był czarny ork.

[Thulhu]

- Hym. Może naprawdę musimy biernie poczekać, na to co się teraz wydarzy? Jednak skoro zaraza się roznosi, to może powinnyśmy zadziałać bardziej, ogólnie? Działając bardziej zapobiegawczo? Starając wykryć się przecieki i chronić miejsca w których do nich doszło?- Szedłem dalej spokojnie, rozmawiając z braćmi z konkordu.

[Progan]

- Hm.. O tym nie pomyślałem... - zauważył zaskoczony Progan. Rzeczywiście, odgrodzenie wyrw zapewni lepsze bezpieczeństwo natury, niż eksterminacja zarażonych zwierząt.