Do Ekkerund i nazad

[Kazmir MacBrewmann]

- Ooo, tradycyja rzecz świnta. Ja do pełnoletności na przodku robił w kopalni ojca. Potem rzech sie do Kruków zaciągł. Ee.. mioda, wino jest dla bab. Co do Kruczego Bractwa, teraz to cień dawnej potęgi... Przed upadkiem asteroidy Ghuruk zajmowało południowe wybrzeże kontynentu jak byśta nie wiedzieli, po katastrofie ocalały jedynie północne granice państwa. Z czasem nawet one zostały utracone na rzecz bestii z Ignis Terra. Zdesperowani Ghurukczycy najechali neutralne do tej pory ziemie należące do lokalnej szlachty. Po krwawej wojnie o dach nad głową odbudowano królestwo jaszczuroludzi na zgliszczach zamków i miast neutralnych możnych. I tysiącach trupów... kurwa. Jebane gady mogły się dogadać, ale po co nie? Lepiej podbić i zniewolić wszystkich. Bractwo się nie pozbierało po tym, resztki pomagają w obronie Torgonu. A i tutejsza Komturia padła. Nie wiecie jak?

[TheMo]

Krasnoludy słuchały cię popijając przy tym miód. I tobie dostał się kubek. W tych warunkach ciężko było o porządne naczynia, ale to zawartość była najważniejsza.
-My, szare krasnoludy nic nie wiemy o tym Bractwie. Popytaj kogoś wyżej postawionego. Gienio, jak tam koń?
-A z godzinkę bydzie i otrzeźwieje.

[Kazmir MacBrewmann]

- Mniam. Posmakował miodku. - Dwójniak nie?

[TheMo]

-A tu żeś nie trafił, bo to je półtorak!
-Im mocniejszy tym lepszy. No, skoro już mamy postój to zjedzmy coś.
Wiesio dopił swoją porcję i wskoczył na wóz. Otworzył torbę i wyjął z niej bochen chleba. Przerwał go na pół i pół schował, a pół podzielił na trzech. Dołożył do tego po plastrze suszonego mięsa i rozdał wam po porcji. Sam siadł na wozie i zajadał się swoim daniem.

[Kazmir MacBrewmann]

Kazio jadł ze smakiem i co rusz popijał wybornego półtoraka z kubka, beknął porządnie obtarł brodę.
- Nie ma to jak dobre żarcie i picie po bitce. Jak tam kuń?

[TheMo]

Czas upłynął wam na jedzeniu, piciu i gadaniu. Koń odzyskał siły i wstał. Gienio wziął z wozu wór owsa i podszedł z nim do pyska konia.
-Koń tyż stworzenie boskie. Podje troszka i wrócą mu wszystek siły.
-Kto wie czy w pobliżu nie ma ich jeszcze więcej. Idziesz Kazio sprawdzić?

[Kazmir MacBrewmann]

- A jak Was co napadnie w tym czasie? Siedzimy tu dość długo by stwierdzić że wincyj ich nie ma. A jak są... poszczujem je z pistolca.

[TheMo]

-Masz rację. Jedziemy.
Wszystko było gotowe. Krasnoludy zapakowały się na wóz a Gienio strzelił lejcami i kontynuowaliście podróż.

[Kazmir MacBrewmann]

I tak jechali, Kazmir nucił pewną piosnkę. Nie nię tę o złocie ani o piwie.

[TheMo]

Gienio przyłączył się do nucenia.
-Widzę, że każdy krasnolud zna tę pieśń. Cholibka, zaraz się ściemni. Przez te muchy straciliśmy za dużo czasu. Gienio, jak tam koń?
-Już zwalnia. Trza bydzie się zatrzymać i przekimać pod chmurką.
-Taki był plan. No cóż, musimy pójść spać wcześniej i wstać wcześniej, żeby na następną noc zatrzymać się w karczmie. Eh, wyludnione te tereny. Na szlaku zaledwie jedno schronienie. Stajemy Gienio i rozbijamy obóz.
Krasnolud zatrzymał wymęczonego konia i zeskoczył z wozu. Poszedł po wór z owsem dla konia.
-Kazio, poszukaj drewna. Ja zajmę się jedzeniem.

[Kazmir MacBrewmann]

- No wyludnione, tu same lasy i góry. - rzucił krótko i wszedł płytko w las przy drodze, narwał kilka sporych i suchych gałęzi i po chwili wrócił do towarzyszy. Ułożył drewno na kupke.
- Ma który krzemień?

[TheMo]

Wiesio ułożył gałęzie i wyciągnął krzesiwo. Potarł nim o skałkę i iskry poleciały na drewno, które się zajęło. Gienio zajmował się koniem i wozem.
-Na długo ognia nie starczy.

[Kazmir MacBrewmann]

- Jak byndzie trzeba polyze po wincyj patyków. Odparł siadając przy ogniu.

[TheMo]

Gienio za ten czas przywiązał konia do drzewa i rozłożył śpiwory. Wiesio wziął się za przyrządzanie posiłku.

[Kazmir MacBrewmann]

- Zara wracam, ide oddać miodek Ventepi... - rzekł odchodząc kilka metrów od oboowiska by się odlać. Wrócił po chwili z dodatkowym chrustem.

[TheMo]

Kiedy wróciłeś, Wiesio już nakładał kaszę z mięsem, którą ugotował w garnku.

[Kazmir MacBrewmann]

- Mmm, ładnie pachnie. Mięsko, ognicho, miodek... brakuje tylko upierdliwego barda, pyskatej pół-driady, uczciwego wampira i siwego zabójcy potworów ze skrupułami. Rzucił wesoło, biorąc swoją porcję i siadając przy ogniu.

[TheMo]

Krasnoludy ponownie zaśmiał się z twojego żartu i wzięły się za jedzenie.
-Zapomniałeś o dezerterze w czarnej zbroi.
Słońce już prawie zaszło. Gienio co trochę dokładał patyków, by ogień dawał światło i ciepło. W końcu wszyscy się posilili i ułożyli się w swoich śpiworach, które były idealne dla krasnoludów.

[Kazmir MacBrewmann]

Kazmir poszedł spać, chrapał jak chory kot.

[TheMo]

Jednak Gienio chrapał jeszcze głośniej. Wiesio wcale nie spał. Delikatnie podniósł się na łokciach i zaczął szeptać do ciebie.
-Kazio! ÂŚpisz?