Dal'Sharum

[Samir]

Nazwa wyprawy: Dal'Sharum
Prowadzący wyprawę: Abban Haman
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: min. 75% walki dowolną bronią białą
Uczestnicy wyprawy: Samir

Mauren nie lubił być traktowany z góry, a tym bardziej powierzchownie, a czuł, że kupiec tak właśnie się do niego odnosi, co nieco rozdrażniło mordercę. Jednak przybrał zwyczajową maskę wyrażającą coś pomiędzy pogardą, a neutralnością i ruszył za handlarzem na zaplecze.
- W czym rzecz zatem? - Samir przywykł do bezpośredniości, niby w jego fachu niepożądanej, ale stanowiło to część jego charakteru.

[Abban Haman]

Abban jako kupiec zawsze traktował ludzi z góry. Mimo tego, że był nisko urodzony w sułtanaci i jego głos nie miał wielkiego znaczenia. Taka jednak była mentalność handlarzy. Ten, z którym targujesz, musi wiedzieć, że łatwo nie ustąpisz. Nie należało pokazywać, że jesteś zainteresowany kupnem przed zakończeniem targu. Podstawowa zasada. Kupiec przeszedł jednak do rzeczy:
- Wiesz kim są Dal'Sharum? Pewnie nie. Otóż to grupka fantatyczych wojowników, niezrównanych w walce włócznią i tarczą, łowcy demonów. Wyznają Zewolę, Panią życia i domowego ogniska i jej imieniem na ustach tropią i zabijają te pomioty piekieł, nazywane przez nich alagai, czyli jądro ziemi, bo ich zdaniem stamtąd pochodzą demony i tam kryje się otchłań. Do rzeczy jednak. Jeden z Sharum, zdecydował się jednak porzucić swoją życiową misję i zaprzestał polowania na demony, co dziwne, bo Sharum przechodzi na emeryturę w dwóch przypadkach: kalectwo lub śmierć. Chcę, żebyś go odnalazł i przekonał go, że jego misja nadal jest ważna. Polują gdzieś w dystrkycie Gowen, w górach. Jakieś pytania?

[Samir]

- Dwa. Jak się wabi i co, jeśli mi odmówi?

[Abban Haman]

Kupiec był zaskoczony po raz kolejny bezpośredniością Maurena. Ale w interesach czasem było to przydatne.
- Hasik, syn Asome. Nie byłbym takim chojrakiem na Twoim miejscu, to najlepszy wojownik i najlepszy sprzymierzeniec jakiego możesz spotkać. Odmówi na pewno, Ty masz go przekonać, zatem nie zapłacę Ci jak skrócisz go o głowę. Ale dam Ci pewną radę - tutaj spojrzał poważne na Samira, a jego małe, świdrujące oczka wskazywały, że chodzi o coś naprawdę ważnego. - Szacunek Dal’Sharum można uzyskać tylko przez pokaz siły.

[Samir]

Usta maurena rozszerzyły się w uśmiechu, którego nawet najbardziej życzliwa osoba nie uznałaby za przyjazny. Uśmiech ten w wykonaniu wytatuowanego mężczyzny sprawiał, że psy zaczynały wyć, a dzieci uciekać z wrzaskiem.
- Myślę, że z tym dam sobie radę. Powiedz mi jeszcze coś i będę się zbierał - mauren wyciągnął z kieszeni skręta i odpalił go zręcznie z pomocą krzesiwa i innych, zmyślnych narzędzi, po czym zaciągnął się głęboko - Dlaczego to dla ciebie takie ważne?

[Abban Haman]

Abban odwzajemnił się Maurenowi podobnym uśmiechem. Pełnym kupieckiego wyrachowania i cwaniactwa.
- Dlatego, że ich praca dobrze wpływa na interesy. - odpowiedział tajemniczo.

[Samir]

Mauren powoli wypuścił dym z płuc, jednak zachowując choć cząstkę dobrych manier nie wydmuchał go kupcowi w twarz, a jedynie gdzieś obok. Samir był człowiekiem bezpośrednim, ale nie prostakiem.
- No dobra, to ja będę leciał, spróbuję ogarnąć tego twojego wojownika - zabójca zgasił skręt i pożegnał się z kupcem, wychodząc na ulicę. Nie dysponując wierzchowcem, ruszył po prostu przed siebie, idąc w stronę traktu prowadzącego w góry.

[Abban Haman]

Daleka droga czekała Maurena, aby dotrzeć do dystryktu Gowen musiałby przejść po skosie niemal całe Valfden. A i na trakcie czychało wiele niebezpieczeństw. Dobrze zorientowany w terenie Samir szybko dotarł na trakt prowadzący najpierw z Atusel do Hrabstwa Maer, skąd mógł już ruszyć spokojnie w kierunku górskich terenów. Podróż przebiegała nadzwyczaj spokojnie, śnieg topniał, gdzieniegdzie zostawiając okropne kałuże i uwalniając smród fekaliów pozostawianych przez leśne zwierzęta, pogoda dopisywała, a drapieżników i innych kreatur ani śladu. Samir powoli docierał już do miasteczka Utamin, gdzie mógł zatrzymać się na popas i nocleg lub zwyczajnie, ruszyć dalej w noc.

//Daję Ci wolny wybór, nocujesz w miasteczku, lub idziesz dalej.

[Samir]

Znużony już podróżą mauren dotarł do miasteczka, w czasie drogi wielokrotnie wyrzucając sobie, że nie kupił konia. Ale u zabójca wcale nie był najbogatszym obywatelem królestwa, fach mordercy nie był jak dotąd tak intratny jak Samir by tego chciał. Ale nie narzekał, po spędzeniu ponad dekady w więzieniu, jeszcze przed przybyciem na Valfden, potrafił docenić smak wolności i przyjemność płynącą z wędrówki, nawet w tak niesprzyjającej aurze, jaką oferuje przedwiośnie.
Zaraz po przybyciu do miasteczka rozejrzał się w poszukiwaniu gospody. Miał za sobą kawał drogi, przed sobą zapewne jeszcze więcej, a jego celem był łowca demonów. Kogoś takiego nie mógł zlekceważyć, zatem ruszył na poszukiwanie wolnego pokoju albo chociaż miejsca w stajni, by móc należycie wypocząć. Jeśli czegokolwiek nauczył się przez te wszystkie lata to fakt, iż wypoczęty zabójca jest zawsze lepszy od zmęczonego.

[Abban Haman]

Nadmorskie miasteczko Utamin leży w gminie o tej samej nazwie w hrabstwie Maer. Położone nad wschodnim wybrzeżem wyspy Valfden jest niewielkim portem i centrum rybackim z okolicy. Wszystkie budynki zostały wymurowane na zboczu wzniesienia, które łagodnie opada ku morzu. Do miasta prowadzi jedna brama z południa, przez którą przejeżdża każdy podróżnik chcący wjechać w obręb miejscowości. W górnej części miasta między wąskimi uliczkami mieszczą się sklepy niektórych bogatszych kupców, parę zamożnych warsztatów, czy najdroższa w mieście karczma "Górna Rybka". Schodząc poziom niżej można odwiedzić ratusz wbudowany w skałę, miejską strażnicę i wszystkie inne budynki miejscowej administracji. Tutaj też, na głównym placu miasta, stoi rzeźba rozłożystego drzewa. Miejscowi twierdzą, że wiąże się z nim jakaś legenda. Schodząc coraz niżej podróżnik odnajduje coraz więcej z miasta portowego. Tanie lokale, magazyny, smród ryb i warsztaty szkutnicze. Nad samym morzem znajduje się marina z podwójnym molem, do którego cumuje zawsze kilka małych jednostek, głównie rybackich.

http://marantwiki.tawerna-gothic.pl/index.php/Utamin


Mauren bez problemu dotarł do górnego miasta, gdzie znajdowała się karczma "Górna Rybka". Zerwowano tam najprzedniejsze przysmaki rybne, zapewne z dzisiejszych połowów, koniec końców Utamin mogło się poszczycić przede wszystkim rybołóstwem. Zbliżała się noc, spożycie posiłku i odpoczynek to zestaw konieczny przed dalszą podróżą, zwłaszcza w tak dalekie jak dystrykt Gowen rejony. "Górna Rybka" jak na miasteczko portowe prezentowała się całkiem porządnie. Wewnątrz pachniało mile i wykwintnie: smażonymi rybami, cytryną, mięsem i dużymi pieniędzmi. Można więc powiedzieć, że Samir całkiem nieźle trafił. Za szynkwasem dostrzegł stereotypowego karczmarza, ot zwykły grubas polerujące kufle, zapewne znużony już całym dniem wyczerpującej roboty. Z daleka dało się dostrzec krótko ścięte jasne włosy, małe, świdrujące oczka, a zza fartucha wystawał dość pokaźnych rozmiarów brzuch.

[Samir]

Karczma, którą odnalazł mauren okazała się nawet lepsza niż przypuszczał. Spodziewał się raczej zatęchłej speluny, gdzie bywalcy o zakazanych mordach nieustannie prowokowaliby go do bójki. Wnętrze okazało się jednak przyjemne i zachęcające. Samir, nie tracąc swojej naturalnej czujności, podszedł do karczmarza.
- Pozdrowienie, szukam strawy i pokoju na noc.

[Abban Haman]

Kolejny klient. ÂŻe też nie można mieć chwili spokoju w ten dzień, zdawał się myśleć karczmarz. Ale żaden pieniądz w tych czasach nie śmierdział, więc zająć się należało, jak każdym. Tym razem jego gościem był dość postawny Mauren, jak widać bardzo bezpośredni. Nie przypomniał sobie, żeby kiedykolwiek spotkał kogoś takiego w miasteczku. A jako karczmarz znał przecież wszystkich.
- Witajcie w naszym skromnym przybytku! A jadła to ci dostatek u nas, a co do pokoi, akurat został mi ostatni. Na co byście mieli ochotę przybyszu? Bom nie widział Cię w Utamin wcześniej.

[Samir]

- Coś prostego i ciepłego, jestem w podróży i chcę po prostu napełnić żołądek - Samir mówił może nie z wysiłkiem, ale w pewien sposób zmuszał się nawet do tak prostej konwersacji z karczmarzem. Nie przepadał za ludźmi, był odludkiem, co nie sprzyjało znajdowaniu przyjaciół, nie żeby mauren nadał sobie akurat taki cel w życiu - Pokój wezmę.


Zirytowany brakiem odpowiedzi mauren jednym ruchem rzucił się na karczmarza, złapał go za szmaty i przeciągnął przez kontuar, ciskając na ziemię. Gdy człowiek padł, Samir ściągnął kuszę z ramienia i zamachnął się, uderzając kolbą prosto w nalaną mordę oberżysty. Twarde drewno huknęło idealnie w szczękę, gruchocząc zęby i miażdżąc wargi. Mauren warknął głucho i uderzył jeszcze kilka razy, metodycznie miażdżąc czaszkę. Po chwili wstał, spojrzał na oblepioną materią mózgu broń i wyszedł, szczerząc zęby w uśmiechu.

//Zalecam odtworzenie filmu po przeczytaniu posta


Wychodząc, mauren zatrzasnął drzwi, jednocześnie wsuwając do zamka wyciągnięte wcześniej wytrychy i zręcznie uruchomił mechanizm, zamykając drzwi karczmy. Unikając ewentualnej pogoni, mauren szybko przeszedł na tył zabudowań, idąc blisko ścian, by nie rzucać się w oczy. Podejrzewał, że morderstwo karczmarza nie przysporzyło mu popularności wśród lokalnej społeczności, ale idąc na fali swojego uczynku zaszedł w końcu dokładnie na przeciwną od wejścia stronę i z kieszonki wyjął runę. Widząc różne drewniane elementy budynku Samir długo się nie wahał i wyciągnął przed siebie ręce, jednocześnie szepcząc inkantację.
- Heshar! - runa ożyła, wyzwalając ognisty podmuch. Płomienie runęły prosto na zabudowania, szybko ogarniając ogniem co bardziej łatwopalne elementy. Mauren uśmiechnął się jeszcze szerzej i skierował się w stronę wyjścia z miasteczka.

[Samir]

Wkurwiony mauren wrócił do domu.

//Nie wiem jaka jest procedura w takim przypadku, nie zamierzam dłużej czekać na prowadzącego, który nie odpisuje od prawie 3 tygodni.

[Abban Haman]

WYPRAWA ZAKOÑCZONA NIEPOWODZENIEM!!!

Samir miał wyruszyć i odszukać łowcę demonów, aby przekonać go by powrócił do swojej profesji. Niestety znudzony brakiem reakcji ze strony osób postronnych powrócił do domu.

//Ze swojej strony przepraszam za brak aktywności, postaram się to nadrobić obecnie.