Tartak [praca]

[Nawaar]

Wszyscy uwinęli się w godzinę, a sam wóz załadowany do pełna, pojechał tylko mu w znanym kierunku. Rosie rozgrzała nieco mięśnie i mogła pracować dalej. Teraz widząc już gotowe, wyheblowane deski, postanowiła je pozanosić do magazynu. W miarę lekka to była praca i nie widziała tutaj problemów w noszeniu, przeciętych bali, więc nachylała się brała po jednej deseczce i spokojnie zanosiła tutaj nie było trzeba się spieszyć, ale starała się szybko je zanosić i kłaść w suchym, czystym miejscu.

[Nawaar]

Deski znalazły się w magazynie, gdzie mogły wypocząć. Malutka pracownica natomiast wzięła sobie siekierę, żeby okorować bale, leżące na stojakach. Miała szczęście, że nie musiała tego nosić! Także dziewczyna podeszła do przygotowanej kupy drewna i zaczęła jeździć ostrzem po korze. Kora z miłym dźwiękiem pękania odpadała na ziemię, obnażając drewno, które później zamierzała, przepiłować na deski, ale najpierw ruch do przodu, ruch do tyłu i wszystko wyglądało elegancko a sama kobieta była zadowolona i nikt nie narzuci jej, że nie pracuje!

[Nawaar]

Drzewo zostało ładnie okorowane i nic innego na nim nie pozostało. Rosie wiedziała co będzie następne, ale najpierw poszła odłożyć siekierę do budynku gospodarczego, a przy okazji stamtąd wzięła również piłę i poprosiła o pomoc innego pracownika w przecięciu drewna na deseczki. Towarzysze stanęli na przeciw siebie mając w dłoniach ostrą piłę a potem równomiernie zaczęli ciąć bale ruchami moja twoja. W ten sposób powstawały gotowe deski, które po chwili zamieniały się w łady stos ułożonych na sobie natomiast całe bale znikały w mgnieniu oka. Dziewczyna miała już naprawdę sporę doświadczenie przepracowując tyle bitych godzin.

[Nawaar]

Deski pocięte i ułożone w stos. Teraz podziękowała towarzyszowi, który poszedł robić co innego. Dziewczyna odniosła piłę do do budynku gospodarczego i stamtąd wzięła jeszcze hebel, którym będzie równać stworzone przez nią deski, jednakże najpierw ściągnęła jedną z desek i postawiła na stojaku potem zaczęła równać ją, jeżdżąc po niej ostrzem. Dziewczyna starała się wyrównać każdą nierówność i skrobała tak za każdym razem poprawiając wszystko, żeby wyglądało to dobrze. 

[Nawaar]

Deski elegancko zostały wyheblowane, bo malutka dziewczyna jeszcze jeździła swoją rączką, żeby dokładnie sprawdzić! Gdy już skończyła to na samym początku odniosła narzędzie jej pracy, a potem zabrała się na noszenie tym razem własnych wyciętych, wyheblowanych desek. Mała uporała się dość szybko, więc jeszcze postanowiła pozbierać korę i resztę odpadów podczas obróbki, przez nią bali. Szybko ruszyła po taczkę i zbierając wszystko na nią, wywiozła zawartość na kupę, która prawdopodobnie ulegnie spaleniu a na sam koniec, podeszła do zarządcy. - Skończyłam całe 6 godzin pracy, poproszę moje grzywny i znikam.

3829g + 220g = 4049g

- Dobra robota, oto twoje grzywny.

//Wypłacam

[Nawaar]

Dziewczyna przyszła z samego rana do tartaku, ale to już ostatni raz, żeby dorobić! Dług zaciągnięty u anielicy był na wykończeniu, więc podeszła do zarządcy. - Dzień dobry, jestem Rosie służką Kiellona aep Kharima, przybywam, żeby popracować 6 godzin. Po skończeniu formalności wzięła się za pracę. Najpierw ruszyła po taczkę a potem do drwali rąbiących drewno na małe klocki. Dziewczyna je wkładała do taczki, układając je tak, żeby weszło ich dużo, by w końcu zawieść do magazynu i układać pod ścianką, żeby mogły jeszcze bardziej przeschnąć nim ruszy transport z nimi. Rosie oczywiście robiła kilka razy tę czynność i jak już nie mogła dosięgnąć wyżej to brała drewnianą skrzynkę i układała coraz wyżej klocki drewniane. 

[Nawaar]

Klocki zwiezione i poukładane taka praca na rozgrzewkę w sam raz, ale teraz nadeszła pora na coś konkretnego. Dlatego powróciła na główny plac, gdzie ze składu wzięła siekierę, by okorować bale, które jeden z silniejszych pracowników przyniósł do dalszej obróbki. Dziewczyna zaczęła ostrzem lecieć po korze, która miło odpadała, pękając na mniejsze kawałki, także druga godzina przyjemnej pracy będzie mieć za sobą, gdy tylko okoruje pozostałe drewno. Dopiero potem zacznie robić coś innego. 

[Nawaar]

Bale okorowane a wszędzie walały się skrawki kory, którą należało w niedalekiej przyszłości pozbierać, ale najpierw nim drzewo jest jeszcze mokre, wzięła sobie do pomocy innego niziołka trzymającego piłę do cięcia. Rosie wykorzystała sytuacje i biorąc w dłonie drugą część piły, zaczęła ciąć na przemian z drugim niziołkiem tak zwanymi ruchami moja-twoja. Deski zaczynały się natychmiastowo pojawiać. Para niziołków miała już ten fach w ręku i szło im naprawdę dobrze i jedno było pewne wyrobią się w czasie. Wszystko będzie dobrze. 

[Nawaar]

Deski dzięki ciężkiej pracy dwóch niziołków zostały wykoane, ale na razie Rosie pozostawiła je swojemu życiu, żeby lekko przeschły w dość wysokiej temperaturze otoczenia oraz zostały, owiane przez wiatr. Dziewczyna zamiast czekać na to wykorzystała ten czas do zrobienia czegoś innego, a mianowicie poszła ponownie po taczkę i zaczęła zbierać korę z różnych stanowisk pracy a szczególnie ze swojego własnego. Kobieta układała wszystko na taczkę, łamiąc jeszcze część z dużych kawałków kory, które odpadły a zajmowały za dużo miejsca w pojeździe. Rosie tak sobie kursowała od stanowisk do zsypu niepotrzebnego materiału aż nie minęła kolejna godzina.

[Nawaar]

Cały syf został wywieziony, a kobieta odstawiła taczkę i wzięła stamtąd heblarkę, żeby już lekko przyschnięte deski można było na spokojnie oddać obróbce bez uszkadzania mokrego jeszcze materiału. Rosie narzucała deskę po desce na stojak a potem brała hebel w dłoń i zaczęła śmigać ostrzem, wyrównując niedoskonałości powstałe podczas piłowania. Dziewczyna na spokojnie sobie radziła, gdy nikt jej nie poganiał już po paru chwilach widać było efekty. Deska się wyrównywała i nabierała gładkich kształtów i tak czyniła z każdą następną deską. 

[Nawaar]

Deski ładnie zostały wykończone i pozostało je zanieść do magazynu, co właśnie teraz robiła. Rosie schowała hebel do kieszeni swej koszuli, by później go odnieść, ale najpierw cięższa praca. Dziewczyna brała deskę za deską i powoli układała je w magazynie na suchej już podłodze. Wtedy już obrobione drzewo nabierze koloru zależności z jakiego drzewa została wykonana. Jednak dziewczyna robiąc parę kursów skończyła, kiedy wszystko spoczęło w magazynie, potem odniosła hebel i udała się do zarządcy po wypłatę.
- Przepracowała całe 6 godzin, proszę o grzwny.

4809g + 220g = 5029g

- Oto twoje grzywny.

// Wypłacam

[Gunses]

Niziołek Albert, totumfacki Cadacusa przyszedł gdy zapadł wieczór do tartaku.
- Dzień dobry! - zawołał wchodząc do wielkiej szopy, w której schły drewniane deski - Jest tu ktoś?

[Toruviel]

-

[Marduk Draven]

- Jest, jest.- odrzekł zarządca.

[Gunses]

Niziołek wychylił się zza belek, ukłonił zamiatając podłogę piórkiem przyczepionym do beretu.
- Witam szanownego pana! Chciałbym zakupić drewniane pale. Takie jak do ostrokołu, wie pan na pewno, jest pan znawcą. Ile będzie mnie kosztowała ta impreza?

[Marduk Draven]

- To będzie 1 grzywna za 1 pal.

[Gunses]

- ÂŚwietnie. Kiedy mógłbym przybyć po 50 pali?

[Marduk Draven]

- Hmmm... za 3 dni?

[Gunses]

- Dobrze, dziękuję i do zobaczenia - niziołek skłonił się i wrócił do miasta

[Gunses]

Pod tartak podjechał Albert. ÂŚwieżo wyuczony jak obchodzić się z końmi pogwizdując zaparkował i zawołał
- Halo! Halooo! Jest tu ktoś? - było oczywiste, że ktoś musiał być. Było lato, do zachodu słońca jeszcze ze 3 godziny.