Tajemniczy list

[Armin]

Armin oglądała pierścień z niekłamaną fascynacją. Jak każda kobieta lubiła widok biżuterii, a zwłaszcza złotej. Maurenka złapała się za głowę i musiała pozbierać myśli. Miała listy, pierścień i mapę. No i oczywiście trupa obok swojej chaty. Dziewczyna pochwyciła mapę i rozłożyła ją na stole. Chciała dokładniej przyjrzeć jej się. Nie jestem geografem, ale raczej umiem rozpoznać gdzie leżą góry czy pustynie...

[Ukah]

Na mapie było tyle co nic brakowało ponad 70% obszaru. Listy ani trochę nie pomagały. Nagle pierścień Maurenki tak jako i listy zaczęły przysuwac się do mapy. Całość była o tyle mroczna że na dworze ruszył się ostry wiatr i pioruny.

//Jest gdzieś około 23

[Armin]

- O żesz kurw... - kobieta nie dokończyła, bo zasłoniła sobie usta ręką. Armin nie mogła uwierzyć w to co widzi. Samo przesuwające się przedmioty w stronę magicznej mapy. Maurenka wiedziała,  że nie jest to zwyczajna sytuacja i próbowała jakoś się w niej odnaleźć.  Stanęła obok fascynującego zjawiska i czekała na jego finał. Burza i grzmoty nie pomagały czarnoskórej się skoncentrować.

[Ukah]

Wszystko ale to wszystko połączyło się w całość, i utworzyło mapę zapisaną ludzką krwią na ludzkiej skórze. A była to mapa Efehidon. I zaznaczonymi trzema "x" miejsca. Jedno niedaleko od rynku. Drugie w dzielnicy szlacheckiej a trzeci był zaznaczony na pałacu. Dosłownie nie obok ale na pałacu.

[Armin]

Armin była pełna podziwu dla nowo stworzonej rzeczy. Jednak maurenka była cały czas obrzycona ludzką skórą i krwią. Jak to powstało z listów i pierścienia? Kobieta długo myślała nad tym co ma zrobić z tą całą sprawą. Postanowiła, że sprawdzi co się kryje za znakami 'x'. Ubrała się, wzięła swoje wszystkie bronie i skierowała się w stronę wyjścia. Oczywiście nie zapomniała o mapie, ale bardzo niezręcznie się czuła trzymając ją w rękach. Wyszła na zewnątrz i poczuła 'bicie' deszczu na plecach. Pamiętała, że jedno z zaznaczonych miejsc leżało koło rynku. Skierowała się w tamtą stronę. Szła ciemnymi i mokrymi uliczkami Efehidonu. Grzmoty nie pomagały się jej skoncetrować. Błyskawice co jakiś czas rozświetlały jej mroczną dróżkę. Kiedy doszła do rynku zaczęła szukać miejsca znanego jej z mapy.

[Ukah]

Ciemność, deszcz i błyskawice nie pomagały jej w znalezieniu tego miejsca. Nagle usłyszała jakiś krzyk kilka metrów od niej chyba gdzieś koło budynku. Ciężko stwierdzić gdyż znikąd pojawiła sie mgła.

[Armin]

Armin schowała mapę i odruchowo przygotowała sztylet. Zaczęła kierować się w stronę, z której usłyszała krzyk. Głoś dobiegał z boku budynku, więc maurenka zaczęła krążyć wokół niego. Mgła, która pojawiła się niewidomo skąd, utrudniała kobiecie poszukiwania. Czarnokóra zaczęła biec, ale cały czas nie traciła orientacji w terenie.

[Ukah]

Mgła się pogłębiała. Ciemno wszędzie głucho wszędzie. Nagle coś miękkiego przeszło po twarzy Armin. Nic nie zobaczyła ani nic nie usłyszała.

[Armin]

- Fuj! - krzyknęła maurenka. - Czym ty do cholery jesteś? - dodała z frustracją Armin. Zaczęła machać rękoma jak nienormalna. To napewno nic złego. Uspokój się!

[Ukah]

Pomachala przez chwilę i nagle bum coś uderzylo Armin w głowę. Maurenka całe szczęście sie trzymała twardo na nogach.

[Armin]

Armin złapała się za głowę. Poczuła dotkliwy ból.
- Nie podchodź! Inaczej poznasz mój gniew. - maurenka wyostrzyła wszystkie swoje zmysły. Pochwyciła sztylet i miała go przygotowanego przed sobą.

[Ukah]

Zmysły pomogły i to bardzo. Maurenka zobaczyła postać we mgle która czaila się na nią.

[Armin]

Maurenka szybko pochwyciła broń i skierowała się na tajemniczą postać. Mierzyła sztyletem w sam środek cienia.
- Zostaw mnie raz na zawsze! - krzyknęła czarnoskóra.

[Ukah]

Cień nawet nie zareagował tylko stał gdzie stał. I nadszedł czas decyzji Armin czy się zbliżyć i zobaczyć kto to czy po prostu zabić go na miejscu.

[Armin]

Armin przystanęła na chwilę. Nie wiedziała kogo atakuje, może to jakiś przestępca, ale może to też być zwykły obywatel Efehidonu. Czarnoskóra kucnęła i zaczęła podkradać się do nieznanej jej jeszcze postaci. Postanowiła,  że najpierw sprawdzi, kto ją tak denerwuje. Przecież miała przy sobie sztylet i umiała szybko się obronić.

[Ukah]

Nagle znowu coś miękkiego szybko dotknęło twarz Armin. Po czym znikło. Raczej to nie był ten gość bo nawet się nie ruszył

[Armin]

Armin przejechała ręką po twarzy. Była już całą sytuacją zdenerwowana i w końcu puściły jej nerwy.
- Czymkolwiek jesteś, miałeś swoją szansę i jej nie wykorzystałeś. Szykuj się na porządny łomot! - krzyknęła maurenka do postaci i podbiegła do niej. Zaczęła dźgać cień bronią, ale nie wiedziała, że przyniesie to jakiekolwiek skutki. - No pokaż się tchórzu! - wykrzyknęła czarnoskóra atakując nieznajomego.

[Ukah]

Cios maurenki był skuteczny. Trafiła w rękę i usłyszała okropny jęk. Cień spadł na ziemię.
-ÂŁeb cię boli!? Człowiek nawet po robocie nie może zapalić bo zaraz rzuci się na niego kobieta. Eco bierz ją.
I nagle nie wiadomo skąd znów poczułaś miękki dotyk na twarzy.

[Armin]

- No dobra, przepraszam Pana, ale ścigałam kogoś. - powiedziała Armin. Nie przypuszczała, że trafiła pozornie normalnego mężczyznę. -Niech pan weźmie to coś z mojej twarzy! - czarnoskóra znów zaczęła machać rękoma przed swoimi oczami,  by odgonić napastnika.

[Ukah]

-Eco pokaż się zakrzyknął mężczyzna i po chwili Eco usiadł na jego ramieniu.
-Słodki prawda? A tak właściwie kogo panienka szukała?