Przejście ||

[Ukah]

Nazwa wyprawy: Przejście ||
Prowadzący wyprawę: Devristus
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: 50% walki dowolną bronią
Uczestnicy wyprawy:Ukah + kto chce

Ukah po odebraniu zadania czekał na Madarona przed opactwem.

[Devristus Morii]

- Czy zapoznałeś się z raportem swojego poprzednika?

[Ukah]

Nie zapoznałem się ponieważ nie dostałem odpowiednich dokumentów. Czy mógłbyś tak w skrócie powiedzieć co jest w tym raporcie?

[Devristus Morii]

Tu masz raport i zapoznaj się z nim dokładnie. Wyruszysz w to samo miejsce, do którego zmierzał Twój poprzednik. Sprawdzisz czy wszystko jest w porządku i czy wilki nadal tam rządzą.

[Ukah]

Ukah wziął od Madarona raport. Po czym zapoznał się z nim wybiórczo. Ukah następnie schował raport do kieszeni aby w razie czego mógł tam zajrzeć. Drogi Madaronie czy mógłby mnie ktoś zaprowadzić w wyznaczone miejsce? spytał się Ukah albowiem znając swe szczęście w życiu sam by nie trafił.

[Devristus Morii]

- Sam musisz się tam udać. Niestety każdy ma swoje zadanie na dziś.

[Ukah]

Dobrze może sobie jakoś poradzę. powiedział dosyć niepewnym głosem Ukah. Madaron natomiast udał się do opactwa. Tak więc podsumowując Ukah stał przed opactwem sam. Wyjął z kieszeni raport i zaczął go ponownie przeglądać. Jak wyjdziesz z Opactwa to kieruj się drogą na południe, aż nie zobaczysz lasu. Pomyślał a raczej przeczytał Ukah po czym schował mapę i dostojnym aczkolwiek szybkim krokiem ruszył na południe.

[Devristus Morii]

Był dzień i nic ciekawego się nie działo. Jak to w lato całą przyroda w około tętniła życiem. Rośliny pnące się ku górze by tylko zdobyć jak najwięcej ciepła z promieni słonecznych, a przy tym fotonów potrzebnych do fotosyntezy. Szedłeś tak aż nie doszedłeś do miejsca, gdzie Funeris Venatio pomagał Taurenowi.

[Ukah]

Ukah nie wiedział dokładnie gdzie jest toteż ponownie wyjął z kieszeni raport i zaczął czytać. Po przeczytaniu kilku zdań zaczął się rozglądać po okolicy. Wszystko było tak jak w raporcie krzaki przy drodze, wilcze gowno, ubytki na drodze i oczywiście jeszcze kilka części po zniszczonym w raporcie wozie. Wydawało się Ukahowi że nikogo tu nie ma jednak czuł że go ktoś szpieguje. Rozejrzal się dookoła ale jednak nikogo nie zobaczył.

[Devristus Morii]

I miał rację. Czuł, że jest obserwowany, ale nie wiedział z której strony. Po rozejrzeniu się nic nie stwierdził ani nic nie przykuło jego uwagi. Pusty obszar w okół niego, ale i tak czuł się osaczony.

[Ukah]

Ukah czuł się coraz bardziej niepewnie. Bal się że zaraz ze wszystkich stron wyskoczął wilki i go rozszarpia na strzępy. Albo że zaatakują go bandyci i powiesza go jak i on powiesił kiedyś ich ziomkow. W wielkim skrócie bal się. Miał wrażenie że w krzakach coś szelesci toteż załadował kusze tak w razie co i z powrotem założył ja na plecy. Następnie wyjął swój miecz i ruszył dalej w las.

//będę nieco pozniej tylko mnie nie pokiereszuj przypadkiem

[Devristus Morii]

Zero powiewu. Zero jakiegokolwiek dźwięku. Mimo wytężania słuchu nic nie byłeś wstanie usłyszeć. Denerwowało Cię to, bo czułeś się obserwowany. Wiedziałeś też, że do lasu został Ci jeszcze kawałek drogi.

[Ukah]

Skoro już tutaj czuje się obserwowany to co dopiero będzie w lesie myślał zmartwiony Ukah. No ale nie mógł się wycofać potrzebował pieniędzy bo niestety w dzisiejszych czasach wszystko od nich zależy. Tak więc pieniądze są potrzebne. Ukah wraz z zaladowana kuszą na plecach i mając w prawej dłoni miecz ruszył do lasu. W czasie drogi rozglądał się na wszystkie strony słyszał dziwne dźwięki jakieś jęki starał się o tym nie myśleć. Podziwiał kwiatki które rosły przy drodze zerwałby je gdyby tylko wiedział co to za badyle. I tak po kilkunastu minutach które niesamowicie ciągnęły się Ukahowi nasz bohater doszedł do...

[Devristus Morii]

Usłyszałeś wycie i nastąpił znowu cisza. Kilka sekund później usłyszałeś kolejne wycie i znowu nastąpiła cisza. Następnie znowu usłyszałeś wycie. I tak w kółko aż po 10 razie nastąpił cisza. Chwilę Ci to zajeło aby sobie uświadomić, że wycie za każdym razem dochodziło to z lewej lub z prawej strony, ale ostatnie wycie dochodziło od strony frontalnej. Wtedy uświadomiłeś sobie, że od lasu dzieli Cię kilka metrów.

[Ukah]

Ukah usłyszał wycie to było wilcze wycie. Czyli w raporcie mieli rację to wilki rządzą w lesie. Ukah nie wiedział czy iść dalej miał wrażenie że są wszędzie widział je wszędzie i słyszał je wszędzie. Stał kilka metrów przed lasem i czekał czekał na ruch przeciwnika. 

[Devristus Morii]

Czułeś nadal, że jesteś obserwowany. Tutaj przed lasem było to przerażające, ale wiedziałeś ze musisz dokonac wyboru: wejść do lasu czy pozostać po tej stronie.

[Ukah]

Ukah wiedział że jak wejdzie do lasu to już z niego nie wyjdzie. Tam w lesie czaiło się mnóstwo zwierząt najpewniej wilki. Ukah z uzbrojonym mieczem i kuszą wiedział że w razie co ma się czym bronić. Po cichu liczył na to że będą tam Taureni a nie wilki. Nie znał się na obcych rasach ale myślał że to wycie i te dziwne dzwięki to jakiś rytuał. Ukah poszedł do lasu. 

[Devristus Morii]

Poczułeś życie w tym lesie, tak jakby wszystko co było w okół Ciebie żyło. Każde drzewo, każda roslina, a nawet ziemia zdawała się poruszać. Nigdy czegoś takiego nie widziałeś, a na ten widok zatrzymałeś się i podziwiałeś.

[Ukah]

A podziwiał Ukah rzeczy niesamowite spojrzał na drzewa jak one tańczyły tak pięknie jak jacyś mistrzowie. Ziemia też tańczyła choć już nie tak wspaniale raczej robiła jako tło dla drzew. A kwiaty kwiaty też tańczyły a raczej poruszały się nieśmiało jak nieśmiała i skrepowana dziewczyna na dyskotece. Ukahowi wyraźnie odbiło oprócz tych drzew ziemi i roślin tańczących odnowiła się jego"choroba" miał kolejne dziwne wizje.  Tym razem nie tak groźne jak na placu cwiczeniowym w Bastardo ale również dziwne. Bredzil że musi znalezc Bezimiennego wybranca który pomoże mu zamienić ten las w łąkę pełną kwiatów. Te kwiaty miały być dla jego córki która miałaby się tu pojawić. W skrócie bredzil ale poruszał cały czas dalej.

[Devristus Morii]

Z zadumania wyciągnęły Cię wycia wilków. Wszystko byłoby normalnie, ale na końcu powtarzających się tak samo jak poprzednio wyć rozległ się donośny ryk. Zrobiło Ci się biało przed oczami, a w głowie usłyszałeś.
- Dalej iść nie wolno. Zawróć, a jeśli nie to zginiesz!