Zwiad na Zuesh

[Melkior Tacticus]

- Funerisie, a zasadził Ci ktoś kiedyś kopa gdzieś? - spytał Melkior któremu śmieszno nie było.

[Nawaar]

Silvaster najpierw lekko podniósł kącik ust, aby go opuścić gdyż. Dhampir domyślił się, kim może być, "ten drugi obiekt" ale milczał. Nie poruszył go nawet śmiech załogi z bractwa, tylko spił szybko tego grzańca i odstawił kufel. Jednak gdy Melkior podniósł głos, Silva spojrzał na niego, a potem na ścianę statku. W obecnej sytuacji trzeba było czekać, na ostatniego towarzysza. Teraz mogliby ruszyć bez niego i nikomu przykrości, by to nie sprawiło a i gdy jest zajęcie ludzie się rozluźniają, bo sądząc po obecnej sytuacji mogłoby dojść do rękoczynów, ale pewnie to niemożliwe.

[DarkModders]

Jaszczur kontem oka patrzył na Funerisa i przysłuchiwał sie jego słową. Jako że powiedział do Melkiora że jest drugim mógł sie domyślać kto jest tym pierwszym. Jednak miał to gdzieś. Wziął kromke chleba i kawałek kiełbasy zajadając sie. Kończąc jedzenie dobił swojego grzańca odstawiając kufel.

[Mogul]

- A pierwszym nieustannie jest tyn samobójca Kharim czy ja? Drzwi otworzyły się z trzaskiem i wielki cień przesłonił wam całe drzwi, które o mało co poleciały z zawiasów. Mogul rozejrzał się po obecnych i spostrzegł Melkiora. - Twój ojciec coś mi mówił o zwiadzie, mało to konkretne nie było, ale zainteresowało mnie.



//: po długiej nieobecności to już oficjalne, Moguś zalicza cejmbak. A skąd pewność że na dłużej? Bo wracają również kororki!

[Nawaar]

No i się zaczęło. Pomyślał gdy atmosfera była już dość spokojna, to w tym samym czasie pojawił się czerwony ork. W swoim życiu widział już pełno zielonych, ale tutejsze orki były jakieś dziwne, bo różnokolorowe. Jeden czarny drugi czerwony świat stawał powoli na głowie, ale dhampir zauważył jeszcze coś tą dziwną świecącą się dłoń. Wiadome już było, że ork ten szkolił się w pakcie, więc śmiało można było stwierdzić, że są w komplecie i lada chwila wypłyną. Jednak pierwsze słowa zaraz, po wejściu czerwonego nieco oburzyły Silvastera. Wiedział, że zaraz posypią się okrutne żarty związane z jego osobą chciał być na nie przygotowany, więc milczał.

[Melkior Tacticus]

- Throm ka Mogulu. - skinął wielkiej czerwonej górze, dopił grzańca i rzekł - To ruszamy, Silva będziesz sternikiem, o 3:00 zmieni Cię Durshlak. Funeris na bocianie gniazdo. A co! Za nabijanie się z kapitana on i Patricia będą cierpieć...
- O 7:00 śniadanie, Patricio zajmiesz się tym. - powiedział wstając od stołu po czym wyszedł na pokład.
- Kotwica w góre, ściągnąć trap, rzucić cumy żagle na maszt!

[Mogul]

- To co i jak Melkior?

[Melkior Tacticus]

- Płyniemy na Zuesh, zrobić rozpoznanie wyspy opanowanej przez demony. Wśród piratów krąży plota jakoby  ktoś jeszcze tam ocalał. Potem jak wrócimy mój ojciec ma zająć ten kawałek skały.

[Nawaar]

Dhampir założył jedyne nakrycie głowy jakie posiadał, czyli hełm i to on sprawiał, że miał prowizoryczną ochronę przed panującą zimą. Jednocześnie nie chciał, żeby mu śnieg nasypał się do zbroi wtedy, by czegoś takiego nie wytrzymał i gdy już miał wychodzić sterować musiał zapytać o kurs, bo przecież nie popłyną, przed siebie przy okazji zahaczając o każdą najbliższa wyspę. Dlatego to było najważniejsze teraz. Dhampir miał zdecydowanie lepszą robotę niż Fun, czy Patty. Na górze temperatura odczuwalna mogła być większa, a gotowanie najlepiej wychodzi kobietą, przynajmniej tak mówią.
- Jaki kurs obrać?

[Mogul]

- Demony, to tylko po to mnie tutaj ściągneliście. Stwierdził, nie zapytał.
- Jak duży jest ten Zuesh i stąd naturalne pytanie jak mocno zademoniona jest ta wyspa?

[Funeris Venatio]

Funeris wzleciał na bocianie gniazdo, rozpostarł skrzydła i udawał posąg.

[Melkior Tacticus]

180km w najszerszym miejscu. Nie wiem, po to jest ten zwiad. Kurs na północ.

//Fun, jakaś mewa nasrała ci na hełm.

[Mogul]

I on zabił awatar z jednego boskich demonów? Ork zacisnął pięść by się kontrolować.
- Także musimy działać ostrożnie.

[Melkior Tacticus]

//Isu paczy, ja sie boje 


- Dlatego wziąłem ekspertów. - powiedział opierając się o drzwi od kajuty kapitańskiej.

[Nawaar]

- Dobra. Powiedział i wyszedł stając za sterami. W nocy on był tutaj ich oczami i nawet gdyby na drodze dryfowała góra lodowa powinien ostrzec załogę nim się z nią zderzą. Silvaster mocno chwycił za ster przekręcając go. ÂŁajba zaczęła trzeszczeć powoli zmieniając kurs i ustawiając się w kierunku północnym, aby zwiedzić dotychczas niepoznane lądy.
- Kurs obrany!. Zakomunikował.

[Mogul]

Ork rozpoczął medytację w trakcie podróży. Miał zamiar ją skończyć gdy beda u celu.

[Funeris Venatio]

Funeris wielce się obruszył na latające stworzenie, które ordynarnie i w sposób bardzo bezczelny nasrało mu najzwyczajniej w świecie na hełm. Poeta szybko dostrzegł owego ptaka, który uśmiechał się bezczelnie w głębi swojego ptasiego jestestwa, najpewniej po prostu zazdrosne o większe i piękniejsze skrzydła. Anioł nie czekając ani chwili sięgnął w kierunku odlatującej mewy telekinetycznym impulsem, łapiąc ją na granicy zasięgu swoich zdolności. Przyciągnął spokojnie do siebie, składając na plecach skrzydła i opierając się o maszt, który wystawał ponad bocianie gniazdo. Kiedy zwierzę przestraszone i zdezorientowane znalazło się w jego dłoniach, bezpardonowo wytarł nim swój hełm. Wyczyścił go dokładnie pierzem wyrastającym z ciała mewy i puścił ptaka wolno. Pogroził mu palcem na znak, by więcej się nie ważył i raczej nie latał w jego pobliżu. Wrócił do obserwowania okolicy.

[Mogul]

Zmiana planów. Akurat Mogula pokusiło o mały spacerek po pokładzie, gdy dostrzegł Funerisa wycierającego hełm mewą. Jednak po tym zamierzał puścić go wolno, a cóżbyłaby to za strata! Ork zebrał w sobie gniew, po czym cisnął wiązką pierunów stronę ptaka, który zapłonął, zgasł i walnął martwy na statek. Spojrzał się na Funerisa z uśmieszkiem.

[Melkior Tacticus]

Okręt powoli począł wypływać z basenu portowego, zostawiając za sobą tętniące życiem miasto na niemal miesiąc morskiej podróży. Chyba miesiąc. Bo prowadzący tę zacną wyprawe nie wie jak policzyć czas podróży...
- A teraz to posprzątaj Mogul, nie chce śmieci na moim pokładzie.

[Nawaar]

Dhampir również zauważył owe zjawisko gdy człowiek wycierał się o ptaszynę. Dwa latające gatunki chyba siebie nie lubiły skoro jedne narobił na drugiego. Silvaster uśmiechnął się, ale z zamkniętego hełmu tego nikt nie widział. Nawet zauważył fajerwerki wystrzelone, przez orka to było widowisko ale niestety krótkie i śmierdzące, bo odchody również się zapaliły. Dhampir jedynie teraz patrzył na orka gapiącego się na aniołka z dziwnym uśmieszkiem. Takim, jakby coś sugerował Funowi, ale to może tylko przypadek. Tak czy siak, dhampir mocno trzymał za ster i w końcu opuszczali port obierając kierunek północny.