Mieszając się z błotem

[Egharod]

Kod: [Zaznacz]

Nazwa wyprawy: Mieszając się z błotem
Prowadzący wyprawę: Anette Du'Monteau
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: przynależność do Krwawych Kruków
Uczestnicy wyprawy: Egharod
Roddy zabrał co najpotrzebniejsze, by pożegnać wreszcie twierdzę Kruków i ruszyć w stronę Fortu Teller. Opatulił się nieco szczelniej płaszczem, bo dało się odczuć pierwsze mocniejsze powiewy wiatru. Lato miało się ku końcowi i tylko patrzeć jak spadną pierwsze śniegi.
Niziołek sprawdził raz jeszcze, czy broń wysuwa się bez problemu. Wyrobił sobie ten przydatny nawyk już jakiś czas temu, a kto wie, czy w trakcie podróży nie spotka go nic niespodziewanego.

[Anette Du'Monteau]

Droga do Fortu nie była zbyt skomplikowana. Trzeba było udać się z siedziby ku portowi, skąd można było wsiąść na prom płynący przez jezioro wprost do niego. Gdy zawitałeś do ów portu, statek właśnie przygotowywał się do wyruszenia. Tłumów tam nie było, lecz i tak kordon ludzi utrudniał swobodne przejście na pokład.

[Egharod]

Roddy dzięki swym małym rozmiarom, rozpoczął sukcesywne przeciskanie się wśród ludzi. Przyciągnął łuk do siebie, co by nie przeszkadzał mu w tym zadaniu. Przyśpieszył kroku, namierzając jednocześnie trap i ewentualnego poborce opłat, o ile ten jeszcze się tam kręcił.

[Anette Du'Monteau]

Ludzi ominąłeś lecz poborcy już nie. Ten jednak zauważył że nosisz charakterystyczne szaty, to też nie ściągnął z ciebie opłaty. Pokazał ci jedynie miejsce gdzie możesz odpocząć i wrócił do pobierania pieniędzy od reszty uczestników rejsu. Po zakończeniu koniecznych czynności, prom ruszył ku drugiemu brzegowi. ÂŻegluga po tym jeziorze ciężka nie była to też i sama podróż okazała się przyjemna.

[Egharod]

Roddy był niezwykle zadowolony z takiego obrotu spraw. Widać przynależność do organizacji to nie tylko obowiązki ale i przywileje. Wiele musiał się jeszcze nauczyć o tym świecie. Oby większość z tych rzeczy były równie przyjemne jak ta.
Wedle rady, udał się na wyznaczone miejsce i usiadł wygodnie, starając się nie wadzić nikomu. Rozglądał się natomiast po pokładzie, nie przypatrując zbyt długo nikomu zbyt długo. Nadstawiał natomiast uszu, wyłapując rozmowy.

[Anette Du'Monteau]

Rozmowy, które wychwyciłeś dotyczyły głównie handlu, gospodarowania oraz miejscowych plotek. Ktoś gdzieś rzucił też niewybrednym kawałem do towarzysza podróży. Niedaleko siebie dosłyszałeś parę słów.
-Zbyniu, słyszałeś że na mokradłach niedaleko straszy coś?
-Ano słyszałem. Nawet wiem co tam straszy.
-Taak? To co takiego niby straszy?
-Jak to co?! Wszyscy wiedzą, że twoja stara tam zioła zbiera! Jeno ona tam straszy! Po tej wymianie zdań nastąpił gromki śmiech i odgłosy przepychanek.

[Egharod]

Warto było czasami zaciągnąć miejscowych plotek. Może miało to jakiś związek z jego roboty? Gdy tylko usłyszał od strachach na mokradłach, postanowił wstać i podejść do rozmówców.
- Przepraszam, dobry panie. - Powiedział z uśmiechem, kłaniając się w pas. - Obiło mi się o uszy coś o strachach na mokradłach. Mam rozumieć, że są nawiedzone? Może jaśniepań powiedzieć coś więcej na ten temat?

[Anette Du'Monteau]

-Ano wie pan, straszy jak to w takich miejscach. Zjawy pewno jakie i inne. Ja to tam nie chodzę, bo strach choćby kawałek przejść. Każdy chłop panu powie, że jak tylko nogę tam postawi to od razu ciarki na plecach ma. Ci co głębiej wchodzili to gorzej się czuli, mgła ich jaka otaczała i od razu brali nogi za pas. Nawet bandyci wszelacy omijają to miejsce z daleka. Tobie też panie odradzam chodzenie w tamte strony.

[Egharod]

- Dziękuję za przestrogę. - Odparł, po czym wrócił na swoje miejsce, skąd przyglądał się otoczeniu. Czy owe bagna miały jakiś związek z jego misją? Pewnie niebawem się to okaże.

[Anette Du'Monteau]

Prom nareszcie dobił do brzegu. Rzucono kładkę i ludzie zaczęli szybko znikać z pokładu. Każdy śpieszył się do swoich zajęć. Port do którego przybyłeś nie był wielki. Jego głównym zadaniem było przyjmowanie ludzi z drugiego brzegu jeziora i ewentualne zaopatrzenie się na szybko w drobne i przydatne przedmioty do dalszej wędrówki. Z daleka zauważyłeś na horyzoncie sylwetkę ruin dracońskiego chramu. Wokół niego pobudowano obwarowania, które broniły dostępu do wnętrza. Bowiem trzeba wiedzieć, że w chramie tym mieściła się jedna z baz Krwawych Kruków oraz portal do innego wymiaru.

[Egharod]

Roddy nie zamierzał zwlekać i wtopił się w tłum wychodzący na brzeg. Wiedział dokąd ma się udać, a nie spodziewał się, że ktokolwiek będzie tu czekał z tabliczką "Egharod z Krwawych Kruków". ÂŻałował trochę, że nawet będąc wyjątkowo wysokim rangą Krukiem, nikt nie będzie wiedział, kim tak naprawdę jest. Sława nie była rzeczą dostępną dla niego. Nie pozostało mu nic innego jak żwawym krokiem ruszyć w stronę ruin. Nie szedł jednak bezpośrednio w linii prostej ku niemu. Nie wiedział, czyje oczy na niego patrzą, dlatego wpierw porozglądał się na jakimś rynku, potem powłóczył się po ulicach miasteczka, by po upewnieniu się, że nie jest śledzony, ruszyć cichaczem do miejsca docelowego.

[Anette Du'Monteau]

Strażnicy na wejściu ruin przepuścili cię po krótkim upewnieniu się, że należysz do organizacji. Dalej pokierowano cię w kierunku komnat należących do zarządców tego miejsca. W końcu trafiłeś na jakąś osobę z wyższą rangą. Człowiek przedstawił się jako Garry.
-Co cię do nas sprowadza z siedziby? - spytał.

[Egharod]

Gdy tylko wszedł do odpowiedniej komnaty, ukłonił się z szacunkiem, by dopiero po chwili odpowiedzieć.
- Otrzymałem zadanie zbadania niepokojów na wschodzie. Podobno ktoś się tam kręci. - Rzucił bez ogródek, po czym dodał. - Po wszelkie szczegóły miałem się zgłosić tutaj.

[Anette Du'Monteau]

-Ach, faktycznie otrzymałem podobną wiadomość. Chodzi o różne ruchy szajek w pobliżu mokradeł nieco na wschód od nas. Wszystko byłoby normalne, gdyby nie to że starają się nas omijać szerokim łukiem. W dodatku kręcą się tam z różnorakim sprzętem co oznacza że być może coś znaleźli. Potrzebuję żebyś się temu bliżej przyjrzał.

[Egharod]

- Słyszałem plotki, że tutejsi omijają te tereny. Podobno nawet zwykłe rzezimieszki trzymają się z dala, co może znaczyć, że ta banda jest bardziej zorganizowana. Czy propozycja ewentualnej współpracy z nimi wchodzi w grę, czy lepiej, żebym trzymał się na dystans i zdał raport bez ich wiedzy o nas?

[Anette Du'Monteau]

-Zrobisz co uważasz za najodpowiedniejsze. Potrzeba na głównie informacji. Musimy się dowiedzieć czy jest się czym dzielić i czy w ogóle warto.

[Egharod]

- Zrozumiane. - Z tymi słowami Roddy skinął głową na pożegnanie i wyszedł z komnaty. Dopiero po chwili odetchnął głębiej i zanurzył się w rozmyślaniach. Sprawa wydawała się prosta, ale biorąc pod uwagę, że ta banda nie patyczkowała się z ludźmi, to może okazać się, że nasz mały przyjaciel skończy w jakiejś błotnistej kałuży, zapomniany przez wszystkich.
Ale takie życie obrał, dlatego nie pozostało mu nic innego jak ruszyć na pobliskie mokradła i zbadać, cóż takiego się tam dzieje.

[Anette Du'Monteau]

Nie wiedziałeś jak w sumie dotrzeć na mokradła ani czy trafisz w odpowiednie miejsce. Jednak twoje rozmyślania rozproszył szyld karczmy o wdzięcznej nazwie "Cienista Dama". Przybytek wyglądał na całkiem porządny.

[Egharod]

Roddy nie byłby sobą, gdyby nie odwiedził przybytku o tak zacnej nazwie. Zadanie mogło poczekać, w końcu godzinka w tę czy w tę nie zrobi wielkiej różnicy, czyż nie?
ÂŻwawym krokiem ruszył w stronę drzwi, po czym pewny siebie wszedł do środka, lustrując wnętrze w poszukiwaniu karczmarza i blatu, za którym mógłby go znaleźć.

[Anette Du'Monteau]

Karczma wydawała się całkiem normalna. Tłoku nie było, lecz właściciel nie mógł też narzekać na brak klientów. Większość zapewne to stali bywalcy. Główna sala była dość pokaźna, a gospodarz posiadał jeszcze piętro na którym mieściły się pokoje do wynajęcia. Niemal wszyscy w tym momencie zgromadzili się przy ciepłym kominku. Natomiast za blatem stał starszy już mauren z opaską na lewym oku. Najwyraźniej to on był właścicielem.