Raz kozie mgle

[Nawaar]

Elf również chciał usłyszeć o nowym ustrojstwie, czy jak to tam nazwali. Dlatego podszedł bliżej i zaczął się przysłuchiwać towarzystwu wzajemnej adoracji. Chociaż ludzie przeważali całemu zgromadzeniu nie mógł i tak uwierzyć w różnorodność pojawiających się twarzy, albowiem chciał wszystkie zapamiętać.

[Devristus Morii]

Na wszelkie pytania odpowiem, jak już wszyscy chętni się zbiorą. Teraz jest czas na krótkie zapoznanie się ze sobą.

[Thor ibn Odyn Grom]

Nagle jak filip z konopii pojawił się Thor, a gdy zobaczył Mogula, to podszedł do niego i powiedział:
-Witaj Mogul, przeglądałeś się już w lustrze?

[Dragosani]

Pod bramę, pod która stała już pokaźna grupa osób, podszedł Dragosani. Słyszał, że szykowała się jakaś wyprawa. Bardzo istotna wyprawa, więc nie mógł sobie jej darować. Specjalnie z tego powodu kupił nowy miecz. Kiwnął głowa do znajomych z Paktu i nie tylko. Jako cel do podejścia wybrał, a jakże, Mogula. Ostatnio polubił tego orka.
- Mało ci wrażeń? - zapytał. Wszak dopiero co wrócili z innej wyprawy. Zerknął też na człowieka, który właśnie przedstawiał się nieznajomym.
- Chyba też się nie znamy... Dragosani. Albo po prostu Drago.

[Thor ibn Odyn Grom]

Thor gdy zauważył Dragosaniego, nie mógł się powstrzymać i skomentował to co powiedział on do Mogula:
-Tobie chyba też mało wrażen

[Dragosani]

Drago uśmiechnął się lekko.
- Od pięciu tysięcy lat żyję na tym świecie i przez cały ten czas skupiałem się tylko na poszukiwaniu mocnych wrażeń. To już chyba taki nawyk. Nałóg wręcz. Inaczej nie potrafiłbym żyć - odpowiedział. Zakończył wypowiedź nieco melancholijnym tonem.

[Mogul]

- Coś trzeba zrobić z nadpobudliwością. Wyszczerzył kły do Dragosaniego. Nie skomentował pytania Thora mimo, że chciał go zbluzgać. Nie mówił tamtej dwójce, że mają o tym nie rozpowiadać, bowiem uznał to za oczywiste. Odezwał się ponownie do Dragosaniego.
- Muszę być cały czas w formie, by stać się silniejszy od Ciebie a nie równy jak to na razie jest. Oczywiste było, że chodziło mu o drogę Niszczyciela

[Elrond Ñoldor]

- Jak zwykle opowiadasz bajki drogi Mogulu - powiedział czarodziej, pojawiając się nie wiadomo skąd, nie wiadomo kiedy.

[Funeris Venatio]

Tyle postaci, tyle wrażeń... Funeris podszedł do Patricii.
- Jak samopoczucie? Majestatycznie i zabójczo pięknie wyglądasz w tej zbroi, Patty. Jeżeli oczywiście mogę się do Ciebie tak zwracać. - Poeta uśmiechnął się szarmancko.

[Mogul]

- Co kurwa? Sam nie wiedział, czy skomentował tym wypowiedź Elronda, czy jego z dupy wejście.

[Dragosani]

Drago spojrzał na orka. Wzrok miał poważny, więc szykowała się jakaś poważna wypowiedź. Pozbawiona kpin i żartów.
- Cóż... od pewnego czasu eksperymentuję nieco. Z emocjami, podejściem w czasie walki i takimi sprawami. Akurat ty doskonale wiesz, że w naszym przypadku ma to olbrzymie znaczenie. I... zdałem sobie sprawę, że znacznie lepiej i skuteczniej walczę, nawet lepiej się czuję, kierując się doktryną Protektora. Więc nie będziemy musieli popadać w ten głupi konflikt. Dzięki temu na polu tej ostatecznej bitwy, która nas czeka już niedługo, będziemy się uzupełniać. Nie rywalizować. -- Myślał nad zmianą ścieżki już od jakiegoś czasu. Nawet mówił o tym Isentorowi. Skoro nie zaczęli jeszcze prawdziwego szkolenia, Mistrz nie miał nic przeciwko zmianie ścieżki. A Mogul... cóż, Drago był pewien, że ork doskonale go zrozumie. Ta sama krew. Ten sam duch wojownika.

[Elrond Ñoldor]

- Z nadpobudliwością nic nie zrobisz, jesteś za to zbyt leniwy. A potęga? Phi. Widziałem raz osiłka z tak dużymi mięśniami, że podetrzeć się nie mógł - walną ni z gruszki, ni z pietruszki. Wydawać by się innym mogło że czarodziej jest jakiś rozkojarzony. Jakby miał zbyt wiele spraw na głowie i chciał zrobić je wszystkie na raz. A co mu się w ogóle nie udawało.

[Patty]

- Moje pełne imię jest stanowczo zbyt oficjalne, by używać go na co dzień, więc nie widzę problemu - odpowiedziałam Funerisowi, w istocie nie mając nic przeciwko, od dawien dawna każdy się tak do mnie zwracał.

[Funeris Venatio]

- Mnie niektórzy zwą Poetą, chociaż to raczej żadne zrobienie. Któryś brat zakonny pokusił się któregoś dnia o Funek, lecz nie pamiętam, czy pozytywnie się do tego odniosłem.

[Mogul]

Ork odsapnął w duchu. Bardzo polubił tego wampira i ich relacja coraz więcej pogłębiała się. Dragosani miał rację, więcej dadzą z siebie współpracując niż rywalizując.
- Ostrze i tarcza tej wyspy. Rozumiem Twój wybór i cieszę się z niego, ale i tak Cię kiedyś zmiażdżę. Zażartował wyszczerzając przy tym kły. Zwrócił się do Elronda.
- Słyszałem, że osoby w podeszłym wieku też mają te problemu. Jednak mój przyjacielu od kieliszka nie mówiłem nic o potędze. Ja jestem zbyt leniwy? Nawet nie chce mi się tego komentować. Przeciągnął się, chciał odezwać się do Funerisa, by uraczył ich jakąś poetycką balladą, ale zrezygnował widząc jego zainteresowanie zakonniczką.

[Dragosani]

- Chyba masą, jak już wygramy wojnę i się roztyjesz - odciął się wampir, również wrednie szczerząc kły.

[Malavon]

Elfia intuicja powiedziała mi że dziś stanie się coś ciekawego. No i w istocie tak się stało. Objawem tego było choćby zbiorowisko kupy ludzi i nieludzi. Jak zwykle pojawiło się parę nowych twarzy, których banita jak ja nie mógł widywać za często w mieście. W tym wypadku udałem się prosto do Devristusa.
-Mistrzu Devristusie! Dawno się nie widzieliśmy. Serdeczności w mojej wypowiedzi nie brakowało, lecz twarzy wypowiadająca słowo jak i uśmiech były skryte pod kapturem. Nie każdy bowiem przepadał za moją osobą. -Baronie Khanie... - rzuciłem tonem z dodatkiem poczucia winy.

[Hagmar]

- Jesteś leniwy Mogul. Kiedy ostatnio zajmowałeś się dystryktem?

[Thor ibn Odyn Grom]

Thor spojrzał na nowo przybyłego i Aragorna, po czym powiedział sobie pod nosem:
-Zaraz zleci się tu cały pakt.

[Patty]

- A ma to odniesienie do rzeczywistości? Mam na myśli to, czy pisujesz - byłam zainteresowana, bowiem jak dotąd nie spotkałam na Valfden nikogo, kto miałby duszę artysty. Sami rzeźnicy.