Tacticus w potrzebie! - Na ratunek Melkiorowi

[Dragosani]

- To byłoby odrażające - ocenił rzeczowo wampir. - Całe szczęście w moim przypadku takiej wady nie ma.

[Hagmar]

- Wybieram Drago! Definitywnie!

[Dragosani]

Wampir wyszczerzył się do Kratosa i lekko się przeciągając podszedł do kraty. Będąc tam zamknął oczy dla lepszego skupienia i impulsem woli wydał rozkaz swojemu ciału, aby uległo transformacji. Po krótkiej chwili wampir zniknął, zaś na jego miejscu na ziemie znajdował się mały nietoperz. W tej formie Drago przeszedł po ziemi przez kraty (aby nie wymijać ich w locie, bo jeszcze by nie trafił). Znajdując się po drugiej stronie wzbił się w powietrze i polecał szybko wgłąb tunelu. W mroku był praktycznie niewidoczny.

[Hagmar]

Leciał i leciał i leciał.... aż dotarł do kolejnych drzwi.

[Dragosani]

Nietoperz zaklął szpetnie. Znaczy się, zakląłby, gdyby w tej postaci mógł mówić. A tak to tylko wydał bliżej nieokreślony, cichy pisk, który równie dobrze mógł być po prostu piskiem związanym z echolokacją. Wylądował więc i nakazał swojemu ciału powrót do naturalnej formy. Gdy odzyskał normalne kształty zbliżył się do drzwi i zaczął nasłuchiwać, tego co mogło być po drugiej stronie. Ze zmysłami wyostrzonymi nawet ponad wampirze zdolności powinien usłyszeć wiele, jeżeli w ogóle cokolwiek mogło tam wydawać dźwięki.

[Hagmar]

Nic nie słyszysz.

[Dragosani]

W takim razie wampir miał bardzo poważny dylemat. Czy oprzeć się o ścianę i polenić się do czasu, aż reszta sobie poradzi i dołączy, czy też zacząć węszyć dalej. To był bardzo trudny wybór. W końcu jednak Drago zdecydował. Ostrożnie otworzył drzwi i zajrzał do środka. Chociaż z drugiej strony nie miał podstaw, aby podejrzewać czyjąś obecność w pomieszczeniu za nimi.

[Mohamed Khaled]

Nikolaj - zwrócił się do wampira który został. Dałbyś radę załatwić krew niedźwiedzia, wilka i ścierowojada*?

//* - wiem że nie ma, pisałem już w dyskusji.

[Hagmar]

Drzwi w lochach mają do siebiet o że bywają zamknięte. Te też były zamknięte.

[Dragosani]

Wampir zaklął pod nosem. No kto to widział, aby drzwi były tak po prostu zamknięte! I to w lochach! Powstrzymał się, aby ich nie wykopać (lub raczej walnąć pięścią, wspomagając się magią demoniczną, co powinno usunąć przeszkodę z drogi) i wygrzebał małej saszetki przy pasie wytrych. Zawsze je przy sobie nosił, od czasów, gdy był jeszcze w Krukach. Ale dawno nie miał okazji ich użyć. Kucnął przed drzwiami i zaczął grzebać w zamku, próbując go otworzyć.

[Hagmar]

I nic, bo zamek był zbyt skomplikowany. Krasnoludzki pewno.

[Dragosani]

- A pieprzyć to - mruknął Drago i schował wytrych, który jakimś cudem się nie połamał. Naprawdę nie chciał rozwalać drzwi, gdyż hałas mógł tutaj ściągnąć niepotrzebną uwagę. Zerknął za siebie, ciekaw, czy pozostali poradzili sobie z kratą (lub raczej by przyglądali się wysiłkom Mogula wystarczająco intensywnie). Ostatecznie uznał, że poczeka. Yarpen mógł otworzyć krasnoludzki zamek. W końcu jest krasnoludem, zna się na produktach swojego ludu. Prawda? W każdym razie było to znacznie bardziej rozsądne, nić otwieranie drzwi siłą. Zawsze mogą to zrobić później.

[Hagmar]

Mogul wyrwał kratę.

//Zapomniałem 

[Mohamed Khaled]

Zeskoczył z konia, przywiązał go i skoczył za Dragiem.

[Mogul]

- Trzeba mase robić, a nie opierdalać się, idziemy dalej, co?

[Hagmar]

Doszliście

[Mogul]

Staram się otworzyć drzwi przy których stał Drago. Opisz miejsce w jakim aktualnie się znajdujemy plosze jeśli przeszliśmy.

[Hagmar]

Korytarz o szerokości 4m wykuty w skale. Oświetlony pochodniami.

[Dragosani]

- Ej, Mogul, może niech rzuci na to okiem Yarpen, czy ktoś. - Zerknął na pozostałych ktosiów. - Może da się to otworzyć bez zbędnego hałasu. Jakbym miał to gdzieś, to sam bym je wyważył.

[Mogul]

- Już są otwarte przecież. Wskazał demonicznym paluszkiem.