Tańczący z wilkami

[Elrond Ñoldor]

Nazwa: Tańczący z wilkami
Wymagania: specjalizacja dowolnej broni [75%] "głowa na karku"
MG: Mogul
Ilość wykonujących: 1
Nagroda: 150 grzywien

Elrond czekał na odpowiedź orka. Wolał dokładnie się dowiedzieć gdzie mieszkał zielonoskóry. Hasanie po górach bez wyraźnego kierunku nie było czymś inteligentnym.

[Mogul]

- Powiem tak, jeśli chciałbyś, bym wytłumaczył Ci jak tam dojść i opierałbyś się tylko na tym, to uwierz, byłbyś w dupie.

[Elrond Ñoldor]

- No dobra, nie będę w takim razie drążył tematu. Mm iść do Tyrra? Tego krasnoluda z Ekkerund?

[Mogul]

- Tak, ten zajebisty krasnolud wie, gdzie znajduje się mój domek. Albo da Ci jakąś mapę, albo zaprowadzi Cię tam osobiście. Tylko uważaj, w górach dużo ścierwa się kryje, oj, szczególnie w tamtych terenach.

[Elrond Ñoldor]

- Dam sobie radę, nie takie rzeczy się robiło - powiedział i wyszedł z... tego czegoś gdzie był Oczko. Ruszył północną bramą w kierunku Ekkerund. ÂŁapał na stopa wozy wieśniaków.

[Mogul]

A wieśniacy, jak to wieśniacy - pamiętliwi byli. Gdy zauważyli strój w jakim ubrany był Edziu jeden zapytał z niechęcią.
- Co podwózke by się chciało.

[Elrond Ñoldor]

Elrond zrobił gniewną minę.
- Za to że spaliliście mi Gildię, zabiliście moich ziomków mam jeszcze przed wami uciekać? Za to że skurwysyny odpowiedzialne za wybuch wojny domowej zabijali was, twierdząc że to my, mam się przed tobą płaszczyć? Mało to razy przychodziliście do nas po pomoc? Mało to razy potrzebowaliście uzdrowicieli? Ani razu wam nie odmówiliśmy. Ani razu. A wy nam nuż w plecy wbiliście, głupcy, daliście się omotać skurwielom i teraz jeszcze macie jakieś pretensje. Kurwa mać.
Ochłonął lekko.
- Podwozisz czy nie. Znajdę innego. A dajcie bogowie by was ktoś napadł po drodze, a przy waszym boku nie będzie Arcymaga - ostatnie słowa dodaj jakby mocniej.


Perswazja

[Mogul]

- No kurwa... Chyba zabrakło mu argumentów.
- Wsiadaj, jedziemy do stolicy, pasuje?

[Elrond Ñoldor]

- Jak najbardziej - powiedział i wgramolił się na powóz.

[Mogul]

- Gdzie taki wspaniały mag zamierza się udać? Wieśniak raczej nie silił się na czułości, co więcej najpewniej dlatego pozwolił Tobie wejść na wóz, by zrobić wywiad. W sumie nic dziwnego, tacy to nie mają zbytnio dużo do roboty, a tak będzie można poplotkować.

[Elrond Ñoldor]

- Taki wspaniały od razu nie jestem. Lata ciężkiej pracy i doświadczenie. Ot nic więcej. A zmierzam do Ekkerund. Krasnoludzkiego miasta. Po części ze mnie czarodziej, po części  łowca przygód i najemnik, który łapie się za wszelakie prace. Stypendium na nauki brak, a kształcić się trzeba. Oczko, jakiś ork zlecił mi odnalezienie swojego pupila. Wilka. Nic specjalnego, ale w góry trzeba się wybrać...

[Mogul]

- Ork kurwa? Ten świat na prawdę schodzi na psy, tfu. I znów wieśniak dobitnie pokazał miłość, ale tym razem do orków.
- Jeszcze niedawno te zawszone kreatury zabijały naszych rodaków, ginęły jak ścierwo od miecza, a teraz co? Ludzie pomiatani przez orków, booogowie.

[Elrond Ñoldor]

- Pomiatani? A co ja, za psie pieniądze robię? W ostatniej wojnie z tego co mi wiadomo, to właśnie ork dowodził Ochotniczym Wojskiem i gdyby nie jego akcja, wasz dobytek zostałby spalony, wy zostalibyście zarżnięci, a wasze żony i córki zgwałcone. A co do poprzedniej wojny to prawda, skurwiele nas zaatakowali. Całe szczęście że byliśmy mocniejsi... Ale i tak jest mały haczyk, bo to ten skurwiel Meaneb co to wyspę mgłą obtoczył, namówił ich do wojaczki. Sami z siebie tyle terenu iść by zajebać jakąś wyspę na morzu? Komu by się chciało?

[Mogul]

- A kto wiedział te śmierdzące paskudztwa. Zobaczysz jeszcze, jak ino odwrócą się jeszcze od nas. Zajmą najważniejsze stanowiska, pozdobywają tytuły i nagle zarżną jak dzikiego wieprza. Jechaliście głównym traktem bezproblemowo, nie spotykaliście żadnych przeszkód. Pomijając fakt, że wieśniak był złośliwy, a podróż jeszcze trochę potrwa.

[Elrond Ñoldor]

- No to się ich zajebie. W kupie siła, wiecie coś o tym. Ale wiesz, trzeba atakować, gdy cel jest pewny. Kierować się rozumem, a nie bzdurnymi emocjami - prawił chyba mądrze, jak przystało na czarodzieja.

[Mogul]

- A jak wtedy będą za silni już? Rzekł smutnym głosem.
- Słyszałeś co się stało ostatnio? Aleja pamięci o zielonych równinach. Była cała zbrukana krwią. Ludzi i tych paskudztw. Nie wiadomo co się tam stało, ale ja myślę, że banda tego gówna zaatakowała naszych ludzi, a ci się bronili.

[Elrond Ñoldor]

- Widzisz i znowu ktoś plotki wyolbrzymił. Wampir to był. Strażnicy tak gadali w mieście, ponoć zaraz jednego złapali na przesłuchanie. Ale wyłgał się albo po prostu był niewinny i któryś inny z jego kamratów to zrobił. Poza tym wątpię by podczas żywienia rozlewał krew dookoła. Wiesz, im w opowieści więcej krwi, tym bardziej mrozi w żyłach... - chłop okazał się jednak dobrym rozmówcą, niż wydawało się na pierwszy rzut oka i Elrondowi podróż mijała nie najgorzej...

[Mogul]

- Ale o tym nie mówię! To miało wcześniej ino miejsce. Ale cóż. Jednak magowie dalej istnieją, gdzie się podziewacie ?

[Elrond Ñoldor]

- Aha, to nie wiem, ale ponoć jakiś niebieski skurwiel lata po wyspie. Ork znaczy się. Ale nieważne. Teraz? Nigdzie. Po chramach się chowamy, draconi w końcu najbliżsi się nam w magii. Nie zamierzamy odbudowywać Gildii. Po części wydaje mi się, że ludzie muszą w końcu zauważyć, że jesteśmy im potrzebni... ÂŻe to nie my jesteśmy ich wrogiem. Teraz będziemy trzymać się na uboczu.

[Mogul]

Dotarliście do stolicy. Najwyraźniej wieśniak zmiękł, bo dał Ci "cynka" do osoby, która jedzie prosto do miasta krasnoludów.

//: jakiś tam opisik poproszę