Test zaufania #1

[Mohamed Khaled]

Czekał na jakiś znak... Na cokolwiek co mógłby tu zrobić... Siedział, i patrzył się potajemnie w karczmarza. Ciekawiło go co myślał. I czy jest bezpieczny?

[Hagmar]

Siedziałeś tak pare godzin i nic. To była wioska, twym celem była ich stolica. "Grań Orguna"

[Mohamed Khaled]

No to ruszam dalej! przemyślał. Wstał, po czym ładnie obrócił się tułowiem tak, by kości strzeliły. Było to słychać. Otrząsnął się, po czym poprawił płaszcz, i ruszył na dwór. Poszedł po swego konia, siadł i ruszył ku drodze na mapie.

[Hagmar]

Jakieś trzy dni później docierasz do położonego u stóp góry miasteczka otoczonego grubym murem. Kto by pomyślał że w tych rejonach żyją sobie ludzie.

[Mohamed Khaled]

Czyli to tu? zapytał się w myślach. Zszedł z konia, założył kaptur i ruszył. Przeszedł przez bramy, mając lekkie problemy z strażą, lecz wymigał się że przybył w sprawach rodzinnych. Przepuścili go, wszedł do miasta, i ruszył ku stajniom. Oddał tam konia, by ten odpoczął i ruszył. Starał się nie zwracać na siebie uwagi, ale i czekał na to co się stanie...

[Hagmar]

Zwróciłeś na siebie uwagę już przy wejściu. Twoje dziwaczne i tajemnicze zachowanie było u Nordów "inne". Obserwowano cię, acz ty tego nie wiedziałeś.

[Mohamed Khaled]

Czemu mi się zdaje że ktoś na mnie patrzy? pytał się w myślach. Czuł że coś jest nie tak, więc czym prędzej ruszył. Starał się odnaleźć gospodę, by siąść w cieniu i nie być "śledzonym". Wiedział, że u nordów nie jest mile widziany, lecz gówno go to obchodziło. Zaczął szukać gospody...

[Hagmar]

Nie zdążył, drogę zastąpiło ci czterech Nordów. Idziesz z nami.

[Mohamed Khaled]

Kurwa... Co ja zrobiłem?! przeszło mu przez myśl. Dobra.... Prowadźcie! rzucił do nordów. Skurwiele! Ruszył za nimi...

[Hagmar]

Zabrano Ci broń zaprowadzono do pałacu Jarla, czyli ich króla. W wielkiej sali pałacu zastawionej dwoma rzędami stołów i paleniskiem na środkku. Na tronie siedział na oko 40 letni człowiek z długą brodą, straż zmusiła Cie byś klęczał. - A więc jesteś szpiegiem tak? ÂŁatwo się dałeś zauważyć. Przynieście kajdany z czerwonej rudy, nie będziemy ryzykować. - dwóch strażników oddaliło się.

[Mohamed Khaled]

Szpiegiem? Przyjechałem tu w swoich osobistych sprawach... mówił. Nie dawał znaku zmartwienia, lecz w duszy bał się, że zginie.

[Hagmar]

Straż założyła Ci kajdany, przedtem jednak zdjęto z ciebie płaszcz. Szata jaką nosiłeś jasno mówiła żeś mag. - Nie kłam psie! Nie dość że szpieg to jeszcze przeklęty czarownik! Tfu! - splunął ci pod nogi. - Szczeźniesz w lochu. Zabrać mi to stąd.

[Mohamed Khaled]

Strażnicy zaczęli go ciągnąć. Jakim kur.. szpiegiem!? Dopiero przybyłem, i szedłem do karczmy! Chciałem pozwiedzać! Widać nordowie nie lubili magów. Dlaczego? Tego nie wie nikt prócz niebiańskiego głosu Argusia z nieba...

//Te kajdany z czerwonej rudy blokują mi coś prócz rąk? Dostęp do magii albo coś?

[Hagmar]

//Tak blokują dostęp do magii.

Zawleczono Cie do lochów i zamknięto w celi z pryczą, stołem i krzesłem. Mrok rozświetlała świeca na stoliku. Drzwi miały małe okienko przez które mogli zaglądać strażnicy. Magów ostatnimi czasy nikt i nigdzie nie lubił, obwinia się ich o całe zło na wyspie. Przez to właśnie tłum spalił Gildie Magów i wymordował prawie wszystkich czarodziejów. W innych miastach i wsiach było tak samo.

//Cela ma wymiary 4x4m.

[Mohamed Khaled]

Kurwa... Jebane kajdany... Nie zniknę przez nie. mruczał. Jebany Lithan, Meaneb i cała kurwa reszta! znał te imiona. Nie raz je słyszał. Nie widząc żadnego wyjścia, podszedł do pryczy i siadł. A może raczej położył się. Nie miał teraz żadnej opcji, więc zamknął oczy. Czekał, czekał aż coś się stanie. Był głęboko w dupie...

[Hagmar]

Trafiłeś do niewoli, oby ktoś zaczął cię szukać.

//Zadanie zakończone niepowodzeniem, Kratos dał się złapać.