Sługa

[Mantos]

Nazwa wyprawy: Sługa
Prowadzący wyprawę: Grison
Wymagania do uczestnictwa w wyprawie: brak
Uczestnicy wyprawy: Mantos


Arevis ruszył wąskimi uliczkami w stronę dzielnicy gdzie mieściły się dwory szlacheckie...

[Grison]

Mauren był nowy w mieście. Jego kartografię znał na tyle aby nie gubić się za każdym rogiem, a to stanowczo za mało. Na ulicy było stosunkowo tłoczno. Im bliżej do szlacheckiej dzielnicy, tym ubiór obywateli stawał się coraz bogatszy. Celem było zlokalizowanie posiadłości barona Larkos.

[Isentor]

//Popraw kartę postaci.

[Mantos]

Gdy tylko znalazł się na miejscu zaczął rozglądać się za jednym z kurierów.

[Grison]

Mauren spostrzegł grupę trzech mężczyzn, stojących przed kamiennym budynkiem. Wnioskując z podobnego ubioru - lnianych koszul i pantalonów, byli to kurierzy, których szukał. Do jednego z nich podszedł, młody szlachcic, ubrany bardzo bogato. Wręczył mu list i pewną sumę pieniędzy. Goniec pokłonił się nisko i pośpiesznie ruszył w kierunku przeciwnym do dzielnicy szlacheckiej. Szlachcic odszedł nie zwracając uwagi na dwóch pozostałych. Oni zaś oszczędnie podziwiali jego bogatą, granatową koszulę i czarne spodnie, pasujące barwą do skórzanych trzewików.
Chwilę potem podszedł do nich kolejny mężczyzna. Tym razem starszy, lecz ubrany nie gorzej niż poprzedni. Wyciągnął mieszek, ewidentnie wypełniony monetami i zaczął nim podrzucać.

[Mantos]

Arevis ruszył powolnym krokiem w stronę dwójki gońców, planując przejść obok nich w takiej odległości by w razie czego usłyszeć słowa szlachcica.

[Grison]

- Mieszek musi dotrzeć do Sebastiana Dorma w dzielnicy szlacheckiej - mówił szlachcic. - A tutaj jest coś dla tego, który podejmie się tegoż zadania - dodał wyciągając z kieszeni kilka monet. - Po wręczeniu mieszka, ma wrócić do mnie pokwitowanie. Jeśli wróci dostatecznie szybko, bystry goniec otrzyma tyle ile dostał na początku. Który więc?
Obaj popatrzyli po sobie.
- Ja! - krzyknęli razem. W tamtej chwili przybrali groźne miny. Szlachcic uśmiechnął się szyderczo.
- Ty ostatnio biegłeś dla pana Rembranta. Teraz moja kolej - rzekł jeden z gońców, po czym nie czekają na odpowiedź pochwycił w powietrzu mieszek, którym podrzucał szlachcic. Drugą rękę wyciągnął po kilka grzywien, które miał otrzymać za jedną część kursu. Chwilę potem ruszył w kierunku dzielnicy szlacheckiej.
Drugi z gońców popatrzył na niego złowieszczo, lecz uspokoił się wychwytując spojrzenie szlachcica. Zleceniodawca odszedł.

[Mantos]

Mauren poczekał aż szlachcic oddalił się na odpowiedni dystans i podszedł do ostatniego kuriera
- Mam wiadomość dla hrabiego Larkos, to bardzo pilne i dobrze płatne, niestety nie jestem w stanie wynagrodzić cię z góry, zapłatę otrzymasz w jego rezydencji. Dodatkowo otrzymasz premię jeśli uwiniesz się dostatecznie szybko. Wchodzisz?

[Grison]

Kurier zmierzył Arevisa wzrokiem. Nie do końca wierzył w jego słowa. Nie raz już zdarzało się, że ktoś próbował oszukać kuriera. Tytuł "hrabia" jednak zadźwięczał w uszach gońca, chwilowo pozbawionego zajęcia. Młody mężczyzna podrapał się po czarnej czuprynie i kiwnął głową.
- W czym rzecz, panie?

[Mantos]

- Słuchaj mnie uważnie, niech te słowa dobrze wryją się ci w pamięć i niech znikną stamtąd gdy tylko usłyszysz brzęk złota - Arevis zrobił krótką pauzę - Powiedz, że mewy zakończyły łowy, a marabuty wypełzły ze swoich jam - mauren rozejrzał się na boki - Idź już i nie zastanawiaj się nad sensem tych słów - zakończył starając się nie myśleć o tym jak idiotycznie brzmiał ten komunikat

[Grison]

Kurier wyprostował się robiąc poważną minę. Starał się zapamiętać wiadomość. Był gońcem już od wielu lat. Zaczynał jako mały chłopiec i tego typu powinności nie stanowiły dla niego problemu. Kiwnął głową ponownie na znak zrozumienia i ruszył szybkim krokiem w kierunku rezydencji.
Przemykał dosyć szybko pomiędzy licznymi ludźmi na ulicy, nie oglądając się za siebie.

[Mantos]

Arevis ruszył za gońcem, zachowując odpowiednią odległość by pozostać niezauważonym.

[Grison]

Goniec poruszał się bardzo szybko. Po chwili nie można było stwierdzić, czy jeszcze idzie, czy już biegnie. Lawirował w tłumie, jakby był do tego stworzony. Lata pracy, dobrze wyuczyły go jego osobliwej profesji. Minął grupę szlachcianek, tak, że jednej z nich zafalowały włosy od silnego podmuchu powietrza. Chwilę potem wyprzedził dwóch strażników będących na patrolu. Słońce świeciło w oczy jemu i wszystkim zmierzającym w tym samym kierunku. Goniec, jednak nie zwracał na to uwagi. Nagle drogę przeciął wóz jakiegoś kupca. Przechodnie zatrzymali się aby go przepuścić tworząc ścianę trudną do przejścia. Goniec natomiast zdążył wiec prosto na wóz, wskakując i zeskakując błyskawicznie. Po tej czynności kontynuował podróż z dotychczasową prędkością. Oddalał się od Arevisa z każdą sekundą...     

[Mantos]

Mauren przyśpieszył kroku, jego wzrost pozwalał mu śledzić gońca jednak bał się, że zgubi go w którejś z bocznych uliczek. Przepychał się przez tłum jednak powstrzymywał się by nie stworzyć zbyt wielkiego zamieszania i zaalarmować kuriera.

[Grison]

Goniec przebiegł jeszcze jakieś pięćdziesiąt metrów w linii prostej, po czym skręcił w aleję prowadzącą na plac gdzie mieściły się trzy rezydencje. Po lewej, po prawej i po środku. Kurier nie patrząc nawet na dwie po bokach ruszył ku środkowej. Zatrzymali go dwaj strażnicy domowi z halabardami. Goniec rozmawiał z nimi przez chwilę, po czym jeden z nich wszedł do budynku, a drugi zaczął machać rękoma w stronę gońca. Z gestów dało się wyczytać, że ten odprawia posłańca. Goniec nie ustępował jednak.
Kilka minut później wrócił pierwszy ze strażników. Nie był zadowolony. Krzyczał coś, a goniec przeraził się i odszedł. Wracał tą samą drogą. Zacisnął pięści i rozglądał się dookoła w poszukiwaniu maurena.

[Mantos]

Arevis schował się za rogiem budynku przy alei i czekał aż kurier minie budynek by ruszyć aleją w stronę rezydencji.

[Grison]

Kurier wyglądał na na prawdę zdenerwowanego. Zapewne nie raz już padł ofiarą podobnego żartu, bądź prowokacji w czasie swojej pracy. Nie zauważył jednak, aby mauren, którego uznał w tamtej chwili za irytującego żartownisia, kręcił się w pobliżu. Mężczyzna dosyć szybko zniknął z oczu Arevisa.
Z rezydencji wyszło trzech osobników wyglądających na służących. Minęli strażników i ruszyli alejką w stronę ulicy. Arevis mógł ich zobaczyć z odległości w jakiej od nich przebywał.

[Mantos]

Mauren postanowił poczekać, aż służący znajdą się w zasięgu jego słuchu i ruszyć za nimi.

[Grison]

- Nie jestem pewien co do wielkości tych tac - rzekł średni wzrostem mężczyzna.
- Ja też. Zmieści się na nich może pięć lampek. Powinien kupić większe. Będziemy kursować z kuchni na salę balową co minutę.
- Myślałem, że lubisz kuchnię, Tom - wtrącił trzeci, najniższy.
- Zamilcz, Podrick. Twoje żarty mnie żenują.
- Od kiedy znasz takie trudne słowa?
- Od kiedy twoja matka wypluła cię na świat, knypku.
- ÂŚmieszne - odpowiedział niski mężczyzna nazwany Podrickiem. - Jak dobrze, że mam jeszcze wstąpić do sklepu. Nie będę musiał znosić twojego towarzystwa.
- Też się cieszę - odrzekł najwyższy po czym wymienił z Podrickiem dwuznacznie spojrzenia.
Niski poszedł dalej, wgłąb dzielnicy szlacheckiej, a dwóch kierowało się ulicą, skąd przyszedł kilka minut temu mauren.

[Mantos]

Hmm, mały nie rokuje zbyt wielkich nadziei na powodzenie, wątpię by okazał się pomocny - pomyślał mauren po czym ruszył za pozostałą dwójką.