"Sok z Złotej Rudy - Kici kici smoczku"

[Dragosani]

Dracon z Anvem na rękach wylądowali dość niefortunnie. Otaczało ich bowiem czterech demonicznych rycerzy. Spaczeni natychmiast odwrócili się w ich stronę. Chyba nie byli zachwyceni faktem, że towarzysz Dracona ubił im jednego smoka. Swoje niezadowolenie wyrazili unosząc miecze i podchodząc powoli.
- Ups. - skomentował ich zachowanie Zeleris i położył Ava na ziemi. Musiał działać szybko. Znowu. Już niemal instynktownie pobrał moc. Użył jej do pchnięcia psionicznego, skierowanego w najbliższego Wyniesionego. Rycerz przewrócił się, co dało nieco czasu Flamelowi. Wyciągnął szybko kostur i pobierając wykrzyczał pierwsze zaklęcie jakie przyszło mu na myśl - pioruna kulistego.
- IHIGI! - jasna kula wyładowań pomknęła ku biegnącemu z mieczem i wrzeszczącemu rycerzowi. Spaczony (chyba)człowiek został oderwany od ziemi. Energia zaklęcia wypaliła sporą dziurę w jego zbroi i ciele. Ale Dracon nie miał czasu podziwiać efektu. Owinął koniec ogona o ramię Anva i przeteleportował ich kawałek dalej, tuz obok gramolącego się z ziemi rycerza, który został wcześniej przewrócony psioniką. Dracon zamachnął się i silnym pchnięciem wbił mu szpikulec kostura w szczelinę wzrokową jego hełmu. Rozległo się miłe dla ucha mlaśnięcie, a rycerz wrzasnął i zwiotczał. Mag instynktownie, słysząc nadciągającą dwóje pozostałych rycerzy, pchnął psionką w ich kierunku. Jeden z nich przewrócił się, lecz drugi nie. Biegł dalej. Mag przyjął postawę obronną. Bądź co bądź potrafił trochę władać kosturem. Przeciwnik ciał mieczem z góry. Cios ten Dracon mógł łatwo zablokować, po prostu trzymając nad sobą kostur. Tak też uczynił. Gdy bronie trzasnęły o siebie mag zakręcił się, ześlizgując ostrze przeciwnika po kosturze i ponownie użył psioniki. Rycerz zachwiał się i dość komicznie zakręcił mieczem. Zeleris zaatakował. wykonał serię szybkich uderzeń końcami kostura, celując w głowę przeciwnika. Ciosy w hełm wywoływały całkiem ciekawy odgłos, jakby uderzania w dzwon. W końcu Flamel znów uderzył psioniką. Przewrócił rycerza. Szybko wbił mu szpikulec swej broni w otwór na oczy hełmu. W tym czasie wstał ostatni z demonicznych. Lecz Flamel nie zamierzał już się w nim bawić. Pobrał moc i skupił ją w krysztale.
- Iaishosh Huushar, Ipush Grish Izqiysh! - wykrzyczał pełną formułę zaklęcia pioruna kulistego. Jego moc wzmocniona czarną skazą i kryształem wytworzyła potężna kule błyskawic. Dracon cisnął nią we wroga. Piorun trzasnął w jego zbroję, przepalając ją. Odrzucił rycerza kilka metrów w tył. Jego demoniczne ciało zwęgliło się. Dracon westchnął głośno.
- Chwili spokoju... - zaczął narzekać. Podszedł do Anva, aby go ocucić. Uczynił to uderzając go w twarz otwarta dłonią. - ÂŻyjesz? - zapytał.
4/30

[Anv]

- W połowie. - rzekłem uśmiechając się szeroko do Dracona. Teraz to był najpiękniejszy widok w życiu Anva. - Będę miał co opowiadać wnukom. Przy okazji mam rozwalone żebra i złamaną nogę, przydali by się konkretni medycy. No i pancerz się już nie nadaje do niczego.

[Hagmar]

Obok was w czarnej mgle teleportował się odziany w czerń mag, gestem odrzucił was pięć metrów dalej.
Zawiedliście. Hełmy ostatnich Wyniesionych zostały zmiażdżone, teleportował się obok Aragorna, złapał go i zniknęli.

[Dragosani]

- Do wesela się zagoi! - odparł Dracon i odpuścił sobie trzaśnięcie w plecy przyjaciela. Lecz w tym momencie pojawił się tajemniczy mag. Bezlitośnie pchnął ich psioniką, zabił mortokinezą swoje sługi (najprawdopodobniej) i porwał Aragorna. Dracon w pierwszej chwili nie dowierzał własnym oczom. Wstał ociężale i pomóc podnieść się kompanowi.
- ... - skomentował to wydarzenie i spojrzał na Anva ze zdumioną miną.

[Anette Du'Monteau]

Kolejny z rycerzy szarżował na Anvarunisa i Zelerisa. Zajęci sobą nie wiedzieli, że się zbliża. Wtedy wyleciał Zeyfar. Wystrzelony niczym z procy rzucił się całym sobą na przeciwnika. Z impetem nadanym przez rozpęd i masę ciała mauren zwalił się na ziemię razem z przeciwnikiem. Demoniczny wojownik próbował się zorientować w sytuacji, jednak skrytobójca zaczął szaleńczo go okładać po hełmie z uruchomionym ukrytym ostrzem. Cios za ciosem, było widać że wojownik słabnie. W końcu Zeyfar zdołał się podnieść i zatopić klingę w hełmie. Był tak wściekły, że siła włożona w uderzenie przebiła hełm, czaszkę i zatrzymała się w ziemi.
-Dawno nie widziałem takiego kretyna Anv. - powiedział Navarre uśmiechając się i ocierając pot z czoła. Skrytobójca spostrzegł dziwnego maga, a potem jak Aragorn znika w raz z nim. To nie zapowiadało się dobrze.
-Cholera jasna!

[Hagmar]

Kilka metrów przed Zeyfarem niesamowicie lekko wylądował cesarski smok, schylił swój wielki łeb i przemówił. Jestem Ormtheryth, mieliście szczęście że Wyniesionych nie było więcej. Przykro mi z powodu Aragorna, zapewne przebywa teraz w stolicy i dyskutuje z Omem. Pociesze was i powiem że ten chory arcylisz go nie zabije. Będzie bał się odwetu, i tak popełnił już błąd. Nie mylę się prawda?

[Adaś]

Adamus teraz nabijając kolejny raz strzelbę ujrzał kątem oka co się stało. Jeden smok został ubity przez Anva. Po czym łowca został uratowany przez Zelerisa. I w tym momencie stało się coś w co Adamus nie mógł uwierzyć początkowo, po prostu nie dochodziło do do niego. Wstał i klepnął w ramię Yarpena by ten się odwrócił.I zgłuptaczony ruszył powoli w kierunku dwóch łowców, maga i smoka. Nie biegł bo wiedział że i tak nic to nie da. Gdy doszedł do tej jak że dziwnej grupy, usłyszał słowa smoka. Pomyślał sobie: Szlag czyli dobrze widziałem.
Po czym nie zważając na smoka spytał się towarzyszy: -Panowie to co robimy? Bo ruszyć tak z kopyta nie możemy, gdyż mamy rannego.- W tym momencie wskazał Anva opierającego się o dracona. Po czym zaproponował-Najlepiej było by spróbować magią pod leczyć Anva i ruszyć. Bo wątpię w to by nasz kolega chciał tu zostać i czekać bezczynnie.

[Dragosani]

Zeleris wysłuchał słów smoka. Niezbyt mu się podobały. Szczególnie wzmianka o arcyliczu. Już wolałby ponownie walczyć ze smokiem, niż z takim nieumarłym magiem. Podtrzymując Ana podszedł bliżej złocistego gada. Akurat usłyszał słowa Adamusa. Wykrzywił wargi we wstrętnym uśmieszku.
- I będziemy musieli tylko przebić się przez fanatyczne zastępy wroga. - rzucił. - A później tylko pozbyć się arcylicza. - robił się nieco cyniczny. Wiedział oczywiście, że nie mogą zostawić Aragorna. Ale chciał uzmysłowić Adamusowi jak ciężkie to będzie zadanie.

[Hagmar]

Całe armie draconie, Cesarstwo walczy na dwa fronty dlatego Aragorn nam pomaga. Nie wiem czy mogliśmy o taką pomoc w ogóle prosić. Podobno Aragorn nic nie mówił waszemu królowi, nie chciał, może nie mógł. Nie wiem. Nie chcę wam mówić co macie robić, ale... jeśli chcecie go odzyskać to lepiej sprowadźcie posiłki i to spore.

[Dragosani]

- No raczej... - odpowiedział smokowi i całej reszcie. Westchnął. - Sugeruję wrócić na Valfden. - powiedział w końcu. - Wyleczyć rannych, zregenerować siły. I, jak wspomniał Ormtheryth, zebrać posiłki. Sami nie damy rady, nie ważne jak byśmy się starali. Zaleją nas samą liczebnością. - podrapał się po brodzie. - Jak mówił smok, ten przeklęty arcylicz nie zabije Aragorna. A to daje nam trochę czasu. Miejmy tylko nadzieję, że Aragorn wytrzyma i nie złamie się w niewoli.

[Hagmar]

Daleko na północy.... trzask teleportacji rozległ się echem po ogromnej sali bankietowej, mag trzymał dracona za ramię ale nie był dość silny ani szybki by uniknąć ciosu sztyletu. Telekinetyczne szarpnięcie nabiło maga jeszcze bardziej, Aaragorn szarpał ostrzem sztyletu dosłownie krojąc biedaka, od brzucha aż po mostek. Odrzucił truchło na marmurową posadzkę. Rozejrzał się, był w naprawdę wielkiej sali bankietowej, pięknie ozdobionej zresztą. Podszedł do okna... Kurwa. Ale kanał... Jeśli Efehidon było ogromne to to co zobaczył... było na oko jeszcze raz takie. Przed jego oczami roztaczała się ogromna stolica Imperium. Wtedy też do sali wszedł w asyście czterech odzianych w czarne płyty, sam Om, wyglądał jak kilkunastoletni człowiek jednak w jego oczach widać było że jest stary. Bardzo stary. Aragornowi chciało się rzygać. Om odprawił gestem straż. A może myślą? Chwilę później weszła służba niosąc dwie tace z jedzeniem. Porozmawiajmy jak cywilizowani ludzie baronie. Usłyszał w głowie baron, usiadł. Rozmawiali długo, jak cywilizowani ludzie.

[Anette Du'Monteau]

-Jestem za powrotem. Każdy z nas odniósł dość ran, a próba odbicia w takim stanie nie będzie możliwa. Odnoszę wrażenie, że walka z smokiem była niczym w porównaniu z tym co nas czeka. Zregenerujmy się i wróćmy z większą siłą. Inaczej to będzie przypominać porywanie się z motyką na słońce.

[Hagmar]

Nasi magowie telepotują Was pod portal jeśli taka wasza wola.

[Anette Du'Monteau]

-Byłbym wdzięczny. Chwilę potem cała drużyna została zabrana pod teleport. Kompania wróciła na Valfden.

Misja zakończona!
Każdy otrzymuje 1000 sztuk złota(wyjątek Peanut, 800szt złota), plus:
Patty, Nuda - "ekskluzywne wyroby dla spragnionych, samotnych kobiet"(wartość 400 sztuk złota)
Dragosani - 2x złote kielichy,1x szafir, 1x kieł Czarnego smoka
Adamus, Elltharias - 1x złoty pierścień, 1x rubin, 1x kieł Czarnego smoka
Aragorn - 1x złoty "nocnik", 1x kieł Czarnego smoka
Zeyfar - 1x złota figurka smoka, 1x szmaragd
Anvarunis - 1x złota figurka smoka, 1x szmaragd, 1x kieł Czarnego smoka

Tytuł "Pogromcy smoka" uzyskuję każdy, prócz Nudy i Peanuta

Organizacje:
Samotni ÂŁowcy - 8tyś sztuk złota, 30l krwi Czarnego smoka, 500x łuska Czarnego smoka, 20x pazur Czarnego smoka, organy wewnętrzne Czarnego smoka(serce, wątroba)
Gildia Magów - 8tyś sztuk złota, 10l krwi Czarnego smoka
Bractwo ÂŚwitu - 8tyś sztuk złota, 10l krwi Czarnego smoka

[Gordian Morii]

Talenty jakie otrzymujecie:

Adamus: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii (+bonusowe talenty Bystry Umysł)
Anvarunis: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii (+bonusowe talenty Bystry Umysł)
Aragorn: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii
Dragosani: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii
Elltharias: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii
Nuda: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii
Patty: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii (+bonusowe talenty Bystry Umysł)
Peanut: 1 srebrny, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii (+bonusowe talenty Bystry Umysł)
Zeyfar: 1 złoty, 2 srebrne, 3 brązowe i 500 sztuk złota premii

Każdy z was(nas) trzymał na tej wyprawie naprawdę wysoki poziom. Wszystko było bardzo ładnie prowadzone, nikt nie podpadł zbytnio nawet mimo kilku incydentów, które nie były w żadnej mierze tragiczne, bo wynikały one głównie z nadania realizmu grze. Jeśli ktoś nie zgadza się z talentami przydzielonymi talentami proszę pisać. Powiem co i dlaczego.