"Sok z Złotej Rudy - Kici kici smoczku"

[Gordian Morii]

- Z błogosławieństwem Zartata nic mu się nie stanie magu. - odrzekł draconowi. Szczerze powiedziawszy był niezwykle zdumiony zainteresowaniem czy może raczej poruszeniem jakie wywołała ta prosta jak myślał czynność. - Czy odesłanie konia było czymś aż tak dziwnym? - pomyślał nie dając po sobie niczego poznać. Cóż jednak zrobić? Co się stało to się nie odstanie.

[Anv]

- Tak. To byłem ja. Mam nadzieję, że nie pozostawiłem po sobie najgorszego wrażenia. - rzekł uśmiechając się. - Co tam w gildii Zelerisie? Skoro już tak mi się pakujesz w pogaduszkę.

[Gordian Morii]

- Nie, skądże znowu.- rzekł i zamilknął gdyż jego rozmówca zwrócił się do dracona. Obejrzał się za siebie spoglądając na elfkę, która nosiła takie samo nazwisko jak on sam. Było to dla elfa niezwykle intrygujące, lecz mimo wszystko starał się z tym nie afiszować. Obiecał sobie w duchu, że kiedyś z Nią o tym porozmawia, ale jeszcze nie teraz. Wszak wcale się nie znają a i nietaktem byłoby opuszczanie swoich obecnych rozmówców.

[Patty]

Spokojnie podążałam z drużyną, nieszczególnie angażując się w rozmowę pomiędzy Ellthariasem, a Anvarunisem. Ani mnie nie dotyczyła, ani szczególnie interesowała, ot, proste dywagacje na temat wierzchowców. Dużo więcej zainteresowania poświęcałam architekturze dracońskiego chramu, przez który przyszło nam przejść. Zdążyłam poznać język tej rasy i poniekąd mnie fascynowała. Co jednak dla mnie charakterystyczne, nie potrafiłam się długo skupić na jednym zajęciu, dlatego też nie starałam się zgłębić dracońskiej kultury. Szłam zatem spokojnie, oddając się rozmyślaniom i jednym uchem słuchając pogawędek kompanów.

[Hagmar]

Elithariasie, czy fundusze które wam dałem przydały się? Mam nadzieje że nie była to zbyt skromna kwota. Spytał dracon gdy wchodzili do ogromnej groty. Była to "sala odlotów", pełno było tu podróżnych wszelkich ras, kawałek dalej świecił portal do innego świata. Otworzyliśmy go prawie dwa lata temu, jak na razie Valfden na tym zyskuje.

[Adaś]

Adamus nie wdawał się w żadną rozmowę bynajmniej nie miał chęci na pogawędki. Idąc przez grotę rozglądał się po podróżnych. Nie podobało mu się że tak krzywo spoglądają na kompanie z którą podróżuje. Dalej idąc przyjrzał się rażącemu światłu teleporcie. Po chwili przyśpieszył kroku gdy zrównał się z Aragornem powiedział:
-Przepraszam ze przerywa rozmowę. Ale mam pytanie można przejść od razu przez teleport nie lubię takich tłumów jak ten za nami.

[Gordian Morii]

-Szczerze powiedziawszy to nie. Chciałem dokonać zakupu pancerzy i tarcz dla Bractwa tak by wyposażyć moich zakonników przed polowaniem na smoka, ale niestety wezwanie do walki uprzedziło mnie, przez co musiałem te plany przełożyć do momentu powrotu. - odparł nie zwracając uwagi na innych.
- Oczywiście jeśli dane mi będzie wrócić. - dodał po chwili.

[Patty]

- Oczywiście, że wrócimy - rzuciłam mimochodem, odrywając wzrok od portalu - Nawet jak ktoś ginął, za każdym razem tajemniczo wracał do żywych... Niesamowite, nieprawdaż? - uśmiechnęłam się lekko.

[Gordian Morii]

- Może i masz rację Patyy. - odparł elf - Rozwaga naszą największą bronią. Nie powinien ryzykować ten komu siły brak. Dlatego jeśli pozwolicie pozostanę z tyłu, tam gdzie będzie bezpieczniej, gdyż w porównaniu z wami me umiejętności są właściwie ich brakiem.

[Anette Du'Monteau]

-Nie przesadzaj Ellthariasie, prawdę powiedziawszy to każdy z nas wypada nieciekawie w porównaniu z magami takimi jak Zeleris. Dam sobie rękę uciąć, że nie mógłbym go pokonać w zwyczajnej walce. Nie przepadam za magią, jednak jest ona jedną z potężniejszych broni na tym świecie.

[Patty]

- Nie odbiegamy od siebie tak mocno umiejętnościami - odparłam elfowi - Masz jednak rację, rozwaga to ważna rzecz. Nie raz widziałam, jak brawura pozbawiła kogoś żywota... Nie dosłownie oczywiście, zazwyczaj był to miecz lub grot strzały - zamyśliłam się, przysłuchując się słowom Zeyfara - Faktycznie, magia to potężna broń. Choć technika wciąż idzie do przodu, skrzaty z Ekkerund potrafią pokazać, na co ich stać. Bez użycia magii.

[Anv]

- Poza tym, pamiętaj Zeyfarze, że magia nie jest niezawodna. Wymaga sporych pokładów energii, a ponadto są materiały, które ich umiejętności potrafią sprowadzić do zera przy bezpośrednim kontakcie. - Skwitował łowca. Nie lubił wywyższania magów i magii ponad wszystko inne. Może dlatego, że sam nie dokończył tej ścieżki rozwoju? Może dlatego, że miał szansę zostać magiem, a sam zrezygnował? Teraz jednak się tym nie przejmował. Nie miał na to czasu.

[Gordian Morii]

- Miarą prawdziwego Wojownika nie jest siła mięśni, ale siła serca, jaką wkłada w to, za co walczy Zeyfarze. - odparł na słowa maurena przytaczając sentencję pewnego starego mistrza.
-Nie magia, nie miecz, ani nie złoto są potęgą, ale człowiek, mauren czy elf nimi się posługujący. - dodał.

[Anv]

- Otóż to Elthariasie. Dlatego więc uważam, iż nie powinieneś przechodzić na tył grupy. Idź ramię w ramię z nami, bowiem każdy jest tak samo ważny w drużynie. - stwierdził z delikatnym patosem. Całkowicie nie w jego stylu. Choć spodobał mu się ten moment.

[Gordian Morii]

- Zobaczymy Anvarunisie, zobaczymy. - odpowiedział tylko gdyż niezbyt dobrze wyglądałoby to ciągłe zapieranie się walki, wszak można by było uznać go za tchórza, za którego bynajmniej się nie uważał.

[Adaś]

Adamus wysłuchawszy całej konwersacji wtrącił się:
-Macie jakiś pomysł jak ubić gadzinę?

[Patty]

- Zapewne mieczem, Adamusie - uśmiechnęłam się delikatnie kącikiem ust - Aragorn musi mieć jakiś plan, wszak nie posyłałby nas w paszczę bestii bez przygotowania.

[Gordian Morii]

- Po pierwsze zadbajmy o to, by ją znaleźć. Szkoda strzępić na próżno języka jeśli za jakiś czas okaże się, że droga do smoka będzie bardziej niedostępna i niebezpieczna niż sama walka z gadem. - rzekł słysząc jednak słowa Patty dodał.
- Zapewniam, Cię moja droga, że bitwa ze smokiem za pomocą miecza jest chyba ostatnią rzeczą jaką chciałbym przeżyć.

[Adaś]

Adamus wysłuchawszy przemówienie elfa wypowiedział się:
-Masz racje ale ja zawsze byłem ciekawski rożnych planów-Po czym dodał-Stoimy tu i stoimy może przejdziemy wreszcie przez ten teleport?

[Patty]

Słysząc słowa Ellthariasa wzruszyłam jedynie ramionami.
- W każdej legendzie o jakimś tam rycerzu dzielni wojak zabija smoka mieczem właśnie - mrugnęłam do elfa by wiedział, że to żart. Miałam dość spaczone poczucie humoru i nie każdy mógł je odebrać właściwie - Ruszanie na smoka z samym mieczem to z pewnością samobójstwo. Pewnie dlatego jest z nami ten wielki, czarny mag - wskazałam na mistrza Lindangolu, Zelerisa.